[ بازگشت ]
|
[ چـاپ ]
مربوط به :بیانات در دیدار جمعى از پاسداران سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و کمیتهی انقلاب اسلامى - 1368/12/10 عنوان فیش :پرجلوه ترشدن اهداف امام و شجره طیبه انقلاب در دنیا کلیدواژه(ها) : شجره طیبه انقلاب اسلامی, عصبانیت دشمن نوع(ها) : قرآن متن فیش : عصبانیّت دستگاه استکبار و بخصوص آمریکا از این است که میبینند در سرتاسر جهان اسلام، بیدارى اسلامى دارد روزبهروز بیشتر میشود. اینها امیدوار بودند که با گذشت زمان، شعارهاى جمهورى اسلامى در دنیا کهنه و بیاثر بشود؛ [ولى] نشد. اینها امیدوار بودند با رحلت امام و با فقدان امام -که شمعِ جمعِ مشتاقان در سرتاسر دنیا بود- شعارهاى اسلامى بیاثر بشود و فراموش بشود؛ [ولى] نشد. امروز امام نیست، امّا یاد امام، خطّ امام، شعارهاى امام و هدفهاى امام دارد روزبهروز در دنیا پُرنورتر و پُرجلوهتر میشود. ملّتها به یاد امام و به یاد سخنان امام به هیجان میآیند و دارند کار را بر مستکبرین و بر حکومتهاى ارتجاعى روزبهروز تنگتر میکنند. همانطورى که بارها گفتهایم، این نهال طیّب اسلامى بهوسیلهی آن دست ملکوتى و معنوى در سرزمین فطرت انسان غرس شد و امام ده سال از آن محافظت کرد؛ این دیگر تمامشدنى نیست. اَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ اَصلُها ثابِتٌ وَ فَرعُها فِی السَّماءِ* تُؤتیِّ اُکُلَها کُلَّ حینٍ بِاِذنِ رَبِّها؛(۱) امروز اینجور شده و همین دشمنان را عصبانى میکند. آنها امیدوار بودند در داخل جمهورى اسلامى، این چراغ بتدریج کمنور بشود و خاموش بشود؛ چه برسد به اینکه در دنیا روزبهروز مشتعلتر بشود. امروز میبینند در داخل و خارج کشور، چراغ فضایل اسلامى و جهاد با شیطانها و شیطان بزرگ و حرکت به سمت ارزشهاى الهى و اسلامى، روزبهروز فروزانتر میشود. 1 ) سوره مبارکه ابراهيم آیه 24 أَلَم تَرَ كَيفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِي السَّماءِ ترجمه : آیا ندیدی چگونه خداوند «کلمه طیبه» (و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزهای تشبیه کرده که ریشه آن (در زمین) ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟! 1 ) سوره مبارکه ابراهيم آیه 25 تُؤتي أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذنِ رَبِّها ۗ وَيَضرِبُ اللَّهُ الأَمثالَ لِلنّاسِ لَعَلَّهُم يَتَذَكَّرونَ ترجمه : هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش میدهد. و خداوند برای مردم مثلها میزند، شاید متذکّر شوند (و پند گیرند)! |