[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات در دیدار مردم به مناسبت عید غدیر - 1388/09/15 عنوان فیش :مشخص شدن تکلیف امت اسلامی و اکمال دین در روز غدیر کلیدواژه(ها) : عید غدیر, مسئله غدیر, تاریخ عصر بعثت و دوران حیات و حکومت پیامبر(صلی الل, جانشینی پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله و سلم نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : عید غدیر را فرموده‌اند: «عید اللَّه الاكبر»؛ از همه‌ی اعیاد موجود در تقویم اسلامی این عید بالاتر است؛ پرمغزتر است؛ تأثیر این عید از همه‌ی این اعیاد بیشتر است. چرا؟ چون تكلیف امت اسلامی در زمینه‌ی هدایت، در زمینه‌ی حكومت، در این حادثه‌ی غدیر معیّن شده است. حرفی نیست كه بر طبق توصیه‌ی پیامبر اعظم در غدیر عمل نشد - پیغمبر هم طبق بعضی از روایتها خبر داده بود كه عمل نخواهد شد - اما مسئله‌ی غدیر، مسئله‌ی ایجاد یك شاخص است، یك معیار و میزان است. تا آخر دنیا مسلمانان میتوانند این شاخص را، این معیار را جلوی خودشان قرار بدهند و تكلیف مسیر عمومیِ امت را معیّن كنند. اینی كه پیغمبر اكرم حساسترین زمان را برای اعلام مسئله‌ی ولایت انتخاب كرد، این انتخابِ پیغمبر نبود، انتخابِ خدای متعال بود. از طرف پروردگار وحی رسید كه: «بلّغ ما انزل الیك من ربّك». نه اینكه پیغمبر مسئله‌ی امامت و ولایت را از سوی پروردگار قبلاً نمیدانست؛ چرا، از اولِ بعثت برای پیغمبر مسئله روشن بود. بعد هم حوادث گوناگون این بیست و سه سال، آنچنان این حقیقت را عریان كرد و آشكار كرد كه جای تردیدی باقی نمیگذاشت؛ اما اعلان رسمی باید در حساس‌ترین زمان اتفاق می‌افتاد و به دستور پروردگار اتفاق افتاد: «بلّغ ما انزل الیك من ربّك و أن لم تفعل فما بلّغت رسالته»؛ یعنی این یك رسالت الهی است كه باید بگوئی. بعد هم كه در غدیر خم، در نزدیكی جحفه، نبی مكرم مردم را متوقف كردند، كاروانهای حجاج را جمع كردند و این مطلب را اعلان كردند، آیه‌ی شریفه آمد كه: «الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی»؛ نعمت كامل شد، دین كامل شد. در سوره‌ی مبارك مائده قبل از آیه‌ی «الیوم اكملت»، این آیه‌ی مبارك است: «الیوم یئس الّذین كفروا من دینكم فلا تخشوهم و اخشون»؛ امروز روز یأس و ناامیدی دشمنان است؛ یعنی معیار مشخص شد، شاخص معلوم شد؛ امت هر وقت بخواهند، هر وقت چشم خود را بر حقیقت باز كنند، شاخص را خواهند دید، معیار را مشاهده خواهند كرد، تردیدی باقی نخواهد ماند. اهمیت غدیر این است. مربوط به :بیانات در اجتماع بزرگ زائران و مجاوران حضرت رضا(ع) - 1379/01/06 عنوان فیش :نقل ماجرای غدیر توسط شیعیان و محدّثان سنّی کلیدواژه(ها) : عید غدیر, مسئله غدیر, تاریخ عصر بعثت و دوران حیات و حکومت پیامبر(صلی الل نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : غدیر یك مسأله‌ی اسلامی است؛ یك مسأله‌ی فقط شیعی نیست. در تاریخ اسلام، پیامبر اكرم یك روز سخنی بر زبان رانده و عملی انجام داده است كه این سخن و این عمل، از ابعاد گوناگون دارای درس و معناست. نمی‌شود ما بگوییم كه از غدیر و حدیث آن، فقط شیعه استفاده كند؛ اما بقیه‌ی مسلمانان از محتوای بسیار غنی‌ای كه در این كلام شریف نبوی وجود دارد و مخصوص یك دوره هم نیست، بهره نبرند. البته چون در قضیه‌ی غدیر، نصب امیر المؤمنین علیه الصّلاة و السّلام به امامت و ولایت وجود دارد، شیعه دل‌بستگیِ بیشتری به این روز و این حدیث دارد؛ ولی مضمون حدیث غدیر، فقط مسأله‌ی نصب آن حضرت به خلافت نیست؛ مضامین دیگری هم دارد كه همه‌ی مسلمانان می‌توانند از آن بهره ببرند. در مورد اصل واقعه‌ی غدیر، خوب است همه‌ی افرادی كه به مسائل تاریخ اسلام علاقه‌مندند، بدانند كه قضیه‌ی غدیر، یك قضیه‌ی مسلّم است. مشكوك نیست؛ فقط شیعیان نیستند كه آن را نقل كرده‌اند؛ بلكه محدّثان سنّی چه در دوره‌های گذشته و چه در دوره‌های میانی و بعدی این ماجرا را نقل كرده‌اند؛ یعنی همین ماجرایی كه در سفر حجّة الوداع پیامبر اكرم در غدیر خم اتفاق افتاد. از كاروان بزرگ مسلمانان كه در این سفر با پیامبر حج گزارده بودند، بعضی جلو رفته بودند. پیامبر پیكهایی را فرستاد تا آن‌ها را به عقب برگردانند و ایستاد تا آن‌هایی كه عقب مانده‌اند، برسند. اجتماع عظیمی در آنجا تشكیل شد. بعضی گفته‌اند نود هزار، بعضی گفته‌اند صد هزار و بعضی هم گفته‌اند صد و بیست هزار نفر در آن اجتماع حضور داشتند. در آن هوای گرم، مردم ساكن جزیرة العرب كه بسیاری از آن‌ها هم اهل بیابانها و روستاها بودند و به گرما عادت داشتند طاقت نمی‌آوردند روی زمین داغ بایستند. لذا عباهایشان را زیر پاهایشان می‌گذاشتند تا طاقت بیاورند و بایستند. این نكته در روایت مربوط به اهل سنّت هم آمده است. در چنین شرایطی، پیامبر اكرم از جای برخاست، امیر المؤمنین علیه الصّلاة و السّلام را از زمین بلند كرد و جلوِ چشم خلایق نگه داشت و فرمود: «من كنت مولاه فهذا علی مولاه، اللّهم والِ من والاه و عاد من عاداه». البته این جملات، قبل و بعد هم دارد؛ اما مهم‌ترین قسمتش این است كه پیامبر در اینجا مسأله‌ی ولایت یعنی حاكمیت اسلامی را به طور رسمی و صریح مطرح می‌كند و امیر المؤمنین را به عنوان شخص، معیّن و مطرح می‌نماید. این را همان‌طور كه لا بد شنیده‌اید و من هم عرض كردم، برادران اهل سنّت ما در كتابهای معتبر نه یكی، نه دوتا؛ در دهها كتاب معتبر نقل كرده‌اند. مرحوم علّامه‌ی امینی این‌ها را جمع كرده است، و غیر از ایشان هم كتابهای زیادی در این خصوص نوشته‌اند. بنابراین، این روز، اولاًّ روز ولایت است؛ ثانیاً روز ولایت امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام است.