[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات در دیدار رمضانی دانشجویان - 1402/01/29 عنوان فیش : شهید کلانتری کلیدواژه(ها) : شهید کلانتری نوع(ها) : فیش موضوعی متن فیش : در میدان مدیریّتهای دولتی ــ مدیر دولتی ــ جوانهایی از قبیل شهید موسی کلانتری و شهید تندگویان [را داشتیم]؛ اینها وزیر بودند، همه جوان؛ یا شهید قندی، شهید عبّاس‌پور؛ اینها همه‌ شهید شدند؛ اینها جوان بودند. اینها همه ــ اینهایی که من اسم می‌آورم؛ حالا میخوانم بعضی‌های دیگر را ــ در دهه‌های بیست و سیِ عمر بودند، یعنی بین ۲۰ سال تا ۳۹ سال و ۴۰ سال. در میدان مدیریّت دولتی اینها بودند. مرحوم موسی کلانتری گفت: من در صف دوّم، سوّم نماز جمعه نشسته بودم؛ یک نفر پهلوی من نشسته بود. صف جلو، شهید عبّاس‌پور ــ که او هم جزو وزرا بود و شهید شد ــ نشسته بود. گفت: این کس که پهلوی من بود، عبّاسپور را نشان داد و گفت که آقا، نگاه کن ببین وزیر آمده نشسته در صف نماز جماعت! ببین کار به کجا [رسیده]. اوایل انقلاب بود دیگر. شهید کلانتری که لهجه‌ی ترکی قشنگی داشت گفت به او گفتم: من عجیب‌ترش را به تو بگویم؛ من هم وزیرم! اینها وزرای خوبی بودند، مدیران خوبی بودند. مربوط به :بیانات در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیأت دولت‌ - 1380/06/05 عنوان فیش : شهید کلانتری کلیدواژه(ها) : شهید کلانتری نوع(ها) : فیش موضوعی متن فیش : مرحومشهیدکلانتریبهمنگفتدرنمازجمعهنشستهبودم،یکنفربهمنروکرد وگفتببینچقدرزمانهعوضشدهاست. گفتمچطور؟آنشخصبهکسیکهدرصفِجلونشستهبود،اشارهکردوگفت: اووزیراست. مرحومشهیدکلانتریمی‏گفتبهصفجلونگاهکردم،دیدمعبّاسپور- وزیرنیرو- است. بهاوگفتمپسمنیکچیزعجیبتربهتوبگویم؛منهموزیرم! خداشهیدکلانتریرارحمتکند. آن‏هاییکهاورادیدهبودندومی‏شناختند،می‏دانندکهآدمبسیارپُرتحرک،پُرخون،پُرعزموخیلیبه‏دردبخوریبود. اوهمواقعاًازجمله‏یکسانیبودکهازدستمانرفت. مربوط به :بیانات در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیأت دولت‌ - 1380/06/05 عنوان فیش : شهید کلانتری کلیدواژه(ها) : شهید کلانتری نوع(ها) : فیش موضوعی متن فیش : مرحوم شهید كلانتری می‌گفت به صف جلو نگاه كردم، دیدم عباسپور - وزیر نیرو - است. به او گفتم پس من یك چیز عجیبتر به تو بگویم؛من هم وزیرم! خدا شهید كلانتری را رحمت كند. آنهایی كه او را دیده بودند و می‌شناختند، می‌دانند كه آدم بسیار پُرتحرك، پُرخون، پُرعزم و خیلی به دردبخوری بود. او هم واقعاً از جمله كسانی بود كه از دستمان رفت.