[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :پیام به نخستین کنفرانس بین‌المللی خلع سلاح هسته‌ای و عدم اشاعه - 1389/01/28 عنوان فیش : سلاح هسته‏‌ای, کابوس هسته‌ای جهان کلیدواژه(ها) : سلاح هسته‏‌ای, کابوس هسته‌ای جهان نوع(ها) : جستار متن فیش : نام اتم به همان میزان كه بیانگر پیشرفت دانش بشری است، متأسفانه یادآور زشت‌ترین واقعه تاریخ و بزرگ‌ترین نسل‌كشی و سوء استفاده از دست آورد علمی انسان نیز است. هر چند كه كشورهای متعددی اقدام به تولید و انباشت سلاح هسته‌ای كرده‌اند كه فی‌نفسه می‌تواند مقدمه‌ی ارتكاب جرم تلقی شده و صلح جهانی را شدیداً در معرض تهدید قرار داده است، اما فقط یك دولت مرتكب جرم اتمی شده است. تنها دولت ایالات متحده آمریكا است، كه ملت مظلوم ژاپن در هیروشیما و ناكازاكی را در جنگی نابرابر و غیر انسانی مورد هجوم اتمی قرار داد. از زمانی كه انفجار نخستین جنگ‌افزارهای هسته‌ای توسط دولت ایالات متحده در هیروشیما و ناكازاكی فاجعه‌ای انسانی با ابعاد بی‌سابقه در تاریخ آفرید و امنیت بشری را با تهدیدی عظیم مواجه ساخت،‌ ضرورت نابودی كامل این سلاح‌ها مورد اجماع قاطع جامعه جهانی قرار داشته است. استفاده از سلاح‌ هسته‌ای نه تنها به كشتار و تخریب گسترده منجر شد،‌ بلكه میان آحاد ملت، نظامی و غیر نظامی، كوچك و بزرگ، زن و مرد و كهنسال و خردسال تمایزی قائل نشد و آثار ضد بشری آن مرزهای سیاسی و جغرافیایی را در نوردید، و حتی به نسل‌های بعدی نیز خسارت‌های جبران‌ناپذیر وارد نمود و لذا هرگونه استفاده و حتی تهدید به استفاده از این سلاح، نقض جدی مسلم‌ترین قواعد بشر دوستانه و مصداق بارز جنایت جنگی به شمار می‌آید. به لحاظ نظامی و امنیتی نیز به دنبال دست‌یابی چند قدرت به این سلاح ضد بشری، تردیدی باقی نماند كه پیروزی در جنگ هسته‌ای ناممكن و درگیری در چنین جنگی غیر عقلانی و ضد انسانی است. ولی برغم این بدیهیات اخلاقی، عقلانی، انسانی و حتی نظامی، خواست مؤكد و مكرر جامعه‌ی جهانی برای نابودی این سلاح‌ها توسط گروه انگشت‌شماری از دولت‌ها، كه امنیت خیالی خود را بر ناامنی همگانی بنا كرده‌اند، نادیده گرفته شده است. اصرار این دولت‌ها بر نگهداری، افزایش و گسترش توان تخریبی این سلاح‌ها، كه هیچ كاربردی جز ارعاب و ترور دسته‌جمعی و ایجاد امنیت كاذب، مبتنی بر بازدارندگی ناشی از نابودی تضمین‌شده همگانی نداشته و ندارد، استمرار كابوس هسته‌ای جهان را به دنبال داشته است. منابع خارج از شمار اقتصادی و انسانی در رقابت غیر عقلانی هزینه شده‌اند تا هر یك از ابرقدرت‌ها توان خیالی پیدا كنند كه بیش از ده هزار بار رقیبان خود و سایر ساكنان كره خاكی منجمله خودشان را نابود كنند. بی‌دلیل نیست كه این راهبرد «بازدارندگی مبتنی بر نابودی تضمین‌شده متقابل»، یا دیوانگی نام گرفته است.