[ بازگشت ]
|
[ چـاپ ]
مربوط به :بیانات در دیدار مردم قم - 1383/10/19 عنوان فیش : اعتماد به نفس ملی کلیدواژه(ها) : اعتماد به نفس ملی نوع(ها) : جستار متن فیش : امروز اگر شما به کشور نگاه کنید، با دوران طاغوت قابل مقایسه نیست؛ از لحاظ پیشرفتهای مادی، پیشرفتهتر است؛ از لحاظ توسعه، توسعهیافتهتر است؛ از لحاظ معنویت و اخلاق، بمراتب از آن زمان والاتر و عالیتر است. آن روز این کشور دربست در اختیار امریکاییها بود؛ هم اقتصادش، هم سیاستش، هم روابط اجتماعیاش. آنچه در این کشور تدبیر میشد، در جهت منافع سلطهگران بیگانه و متنفذ در ایران بود. آن روز ملت ایران در گزینش مدیران ارشد کشور کمترین دخالتی نداشت. آن روز برای اکثریت ملت، مطلقا فکری نمیشد؛ کاری انجام نمیگرفت و اصلا اهتمامی وجود نداشت. آن روز علم در کشور در نهایت عقبافتادگی و عقبماندگی بود؛ اینهمه استعداد درخشان که در این کشور وجود دارد، راکد و معطل بود. اگر کسی میتوانست راهی پیدا کند، به کشورهای دیگر میرفت و برای آنها مشغول میشد؛ کمااینکه خیل عظیمی رفتند. آن روز ملت ایران برای کوچکترین تولید خود محتاج خارجی بود؛ یا وارد میکرد و یا اگر در داخل ساخته میشد، خارجی آن را میساخت. ما آن روز سیم خاردار و دستهی بیل و این چیزها را هم از خارج وارد میکردیم! کشور به برکت انقلاب تحرک پیدا کرد و زیرورو شد. آن روز در جمعیت سیوپنج میلیونی و چهل میلیونی کشور تعداد بسیار کمی دانشجو بود. امروز جمعیت ما تقریبا دو برابر شده است؛ اما تعداد دانشجویان ما حدود پانزده برابر شده! شمار استادان و تعداد دانشگاهها بمراتب از این بیشتر است. صنایعی که ملت ایران بهدست خودشان ایجاد کردهاند، یک ماجرای شگفتانگیز است. آن روز سادهترین چیزها را هم باید دیگران میآمدند و میساختند. پول ما را میگرفتند، ما را تحقیر میکردند، اما برای ما نوع نازلش را تهیه میکردند! امروز جوانهای ما پیچیدهترین و برجستهترین فناوریها را آوردهاند در میدان دید عمومی قرار دادهاند، که نمونههایش را شنیدهاید و میدانید. آنچه در معرض افکار عمومی و دید عمومی است، بمراتب کمتر از واقعیت است. آن روز اگر میخواستند روی یک رودخانه سدی ببندند، باید میرفتند از چهار تا کشور التماس میکردند و پولهای کلان به اینها میدادند تا بیایند سدی درست کنند؛ آن هم در مواردی نامطمئن! امروز جوانهای خود ما لااقل دهها برابر آن روز - و یقینا بیشتر - به دست خودشان این چیزها را میسازند. کشور رشد کرده؛ علم کشور رشد کرده؛ رشد اقتصادی کشور بمراتب از آن روز بهتر است؛ توسعهیافتگی کشور از آن روز بیشتر است؛ معنویت و اخلاق کشور قابل مقایسهی با آن روز نیست؛ اعتماد به نفس ملی، امروز صد برابر آن روز است؛ و بالاتر از همه اینکه امروز کشور مستقل است. همهی این جنجالها و بداخلاقیهای جهانی هم که میبینید، بهخاطر این استقلال است. این استقلال را مجاهدت مردم برای این کشور به ارمغان آورد. این راه، برگشتیافتنی نیست؛ این را همه در دنیا بدانند. ملت ایران بار دیگر اجازه نخواهد داد امریکاییها در این مملکت نفوذ پیدا کنند. از روز اول هم دشمنیهای همین رژیم غارتگر و مسرف - یعنی رژیم ایالات متحدهی امریکا - در ایران شروع شد، تا امروز هم ادامه دارد و بعدا هم ادامه خواهد داشت. تا امروز این دشمنیها اثر نکرده، بعدا هم به حول و قوهی الهی هیچ اثری نخواهد کرد. البته تحلیلگران و راهبردسازان استکباری دنیا تصور میکنند همان ماجرایی را که در انقلاب اتفاق افتاد و ملت توانستند یک تحول عظیم در کشور و نظام سیاسی بهوجود بیاورند، بار دیگر با اهداف خبیث استکباری میتوانند چنین چیزی را بهوجود بیاورند؛ خودشان را به این در و آن در هم میزنند. در ده پانزده سال اخیر بارها ایادی جاسوسی امریکا و صهیونیستها و مجموعهی استکبار جهانی سعی کردهاند بلکه بتوانند در ایران مردم را تحریک و وادار کنند، یا گوشهیی از مردم را به نام مردم تحریک و وادار کنند؛ شاید بتوانند حوادث انقلاب را شبیهسازی کنند. بیعقلها نمیدانند که حادثهی انقلاب، درونی بود؛ برخاستهی از ایمان بود؛ متکی به دل یکایک آحاد ملت ایران بود؛ تحمیلی نبود؛ پولی نبود. چنین چیزی اگر یک روز ممکن بشود، علیه خود رژیم ایالات متحده و وابستگان آنها ممکن خواهد شد. نظام مستقر و مستحکم ایمانی که پایهاش در دل مردم است، به این بادها کمترین تکانی نمیخورد؛ اما آنها تلاشی خود را میکنند؛ ملت باید هشیار باشد. |