[ بازگشت ] | [ چـاپ ]

مربوط به :بیانات در دیدار کارگزاران نظام - 1375/09/19
عنوان فیش : اسلام منهای سیاست, اسلام سیاسی
کلیدواژه(ها) : اسلام منهای سیاست, اسلام سیاسی
نوع(ها) : جستار

متن فیش :
قدم اوّل بعد از بعثت، نهضت، مبارزه و حرکت است. هیچ پیغمبری نتوانست این راه را بدون مبارزه بپیماید؛ این بار را به منزل برساند و این پیام را به مردم ابلاغ کند. این طور نیست که مردمی که بعثت در قلب آن‏ها، در میان آن‏ها و در محیط آن‏ها انجام گرفته است، آن دنیای جدیدی را که بعثت پیشنهاد می‏کند، به آسانی بپذیرند. لذا مبارزات با پیغمبران شروع می‏شود و پیغمبران، پردشمن‏ترین انسان‏هایی هستند که حامل یک‏بار امانت و یک حقّی هستند؛ و بعثت از روز اوّل، با این دشمنیها مواجه شد و مبارزه‏ی پیغمبر نیز از روز اوّل آغاز گردید و این مبارزه، تا لحظه‏ی وفات نبیّ اکرم- بیست و سه سال- طول کشیده است.

شما توجه بفرمایید که این بیست و سه سال، چه سالهای مبارکی بوده است. بیست و سه سال، یک‏عمر طولانی و زمان زیادی نیست. شما خیلی افراد را مشاهده می‏کنید که در طول بیست سال، بیست و سه سال یا بیست و پنج سال موفق نمی‏شوند که حتی یک کار قابل ارائه و قابل عرضه انجام دهند. معمولًا زندگی‏ها به امور شخصی می‏گذرد. اگر کارنامه‏ی انسانهای بزرگ را- چه دانشمندان، چه فلاسفه و چه سیاستمداران- نگاه کنید، محدوده‏ی کار آن‏ها را در طول بیست و سه سال خواهید دید- البته به اختلاف ظرفیت و توان اشخاص- معلوم نیست که بتوانند کارهای خیلی بزرگی انجام دهند. اما ببینید برکات این سالیان کوتاه، بیست و سه سالی که پیغمبر اکرم، عمر مبارکش را در دوران بعثت گذرانید، چقدر زیاد است! در قلب جاهلیّت و در قلب قرون جاهلی عالم- نه فقط منطقه‏ی جاهلی، بلکه قرنهای جاهلیّت بشر و تراکم ظلمات جهل- توانست بنایی را برافرازد و شعله و چراغی را برافروزد که نورانیّت آن در طول تاریخ، روز به روز بیشتر خواهد شد و مردم بیشتری را دستگیری خواهد کرد و به هدایت خواهد رساند.

شروع این راه در سیزده سال اوّلِ زندگی پیغمبر است؛ تا اینکه منتهی به تشکیل حکومت می‏شود. پس قدم بعدی، تشکیل نظام مبتنی به این تفکّر و بر مایه‏ی بعثت است. لذا توجّه می‏کنید از این ترتیب، خوب می‏شود فهمید حرف کسانی که سعی می‏کنند تا دین و بخصوص دین اسلام را جدای از حکومت معرفی کنند، غلط است. البته همه‏ی ادیان در این جهت مثل هم هستند؛ لیکن این ادّعا در مورد اسلام، خیلی عجیب است که کسی بخواهد دین اسلام را از زندگی، سیاست، اداره‏ی کشور و از حکومت جدا کند؛ کنار بگذارد و بین این‏ها تفکیک ایجاد نماید. اسلام از روز اوّلی که به وجود آمد، با یک مبارزه‏ی دشوار، به سمت تشکیل یک نظام و یک جامعه حرکت کرد. بعد از سیزده سال مبارزه هم، پیغمبر اکرم توانست- اگرچه نه در شهر خود و در نقطه‏ی ولادت این بعثت، اما در نقطه‏ی دیگری از دنیای آن روز- این نظام را سرپا کند و به وجود آورد.