newspart/index2
شیخ صفی‏‌الدّین اردبیلی / سلسله صفویه
طراحی این صفحه تغییر کرده است، برای ارجاع به صفحه‌ی قبلی اینجا کلیک کنید.
شیخ صفی‏‌الدّین اردبیلی

آن جمله معنوی را از شیخ صفی‏الدّین اردبیلی اقتباس کردم؛ همین عارفِ عالمِ مفسّر و دانای معارف دین که قرنهاست در شهر شما خفته است. از شیخ صفی‏الدّین پرسیدند: شیخنا! پیغمبر فرموده است که من هر روز هفتاد بار استغفار می‏کنم؛ چرا؟ پیغمبر که گناه نمی‏کرد؛ و حتّی خدا در سوره‏ی فتح در مورد ترک اولای پیغمبر فرمود: «لیغفرلک اللَّه ما تقدّم من ذنبک و ما تأخّر»؛(1) او که بار وزر و وبالی بر دوش ندارد؛ استغفار چرا؟ شیخ در جواب گفت: پیغمبر با مجاهدت خود، با ذکر و با تلاش عظیم معنوی خود، هر روز مرحله‏ای از مراحل قرب به خدا را طی می‏کرد. پیغمبر هم با این که انسان کامل است، متوقّف نیست؛ اما ساحت قدس قرب الهی پایان ندارد. او هم باید هر روز یک مرحله پیش برود و هر روز یک مرحله جلو می‏رفت. پیغمبر وقتی به مرحله دیروز نگاه می‏کرد، آن را به صورت حجابی، بُعدی و دوری‏ای مشاهده می‏کرد؛ لذا از دوریِ دیروز استغفار می‏کرد. هر روز یک مرحله نو می‏گشود و از حضور در مرحله قبلی - که نسبت به موضع امروز، دوری بود - از خدا آمرزش می‏طلبید.1379/05/05
لینک ثابت
شیخ صفی‏‌الدّین اردبیلی

خودِ شیخ صفی‏الدّین اردبیلی، برخلاف آنچه که بعضی گمان می‏کنند، یک صوفی‏مسلک از قبیل آنچه که ادّعا می‏شود، نبود. یک عالم، یک عارف، یک مفسّر و یک محدّث بود. آن‏گونه که مرحوم علاّمه مجلسی - بنا بر آنچه از او نقل کرده‏اند - ذکر می‏کند، شیخ صفی‏الدّین اردبیلی در ردیف سیدبن‏طاووس و ابن‏فهد حلّی - علمای فقیه و درعین‏حال عارف - قرار داشت و کسی بود که در کنار علاّمه حلی - در دستگاه شاه خدا بنده - توانستند جوانه‏های شیعه را در قرن هفتم و هشتم در این کشور به‏وجود آورند و پایه فقهی و متین و استدلالی آن را در حوزه‏های علمیه، رایج کنند.1379/05/03
لینک ثابت
پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی