newspart/index2
سلطه امریکا بر ایران پهلوی
طراحی این صفحه تغییر کرده است، برای ارجاع به صفحه‌ی قبلی اینجا کلیک کنید.
عصبانیت شاه از دست آمریکایی ها در عین وابستگی

وابستگی سیاسی به برکت انقلاب از بین رفت؛ [امّا رهایی از] وابستگی‌های دیگر دشوار و سخت است؛ تلاش میخواهد. این حرفی نیست که من امروز بزنم، من زمان ریاست جمهوری در خطبه‌ی نمازجمعه این حرف را زدم، که وابستگی سیاسی‌ ما از بین رفت، الحمدللّه نجات پیدا کردیم امّا وابسته‌ایم؛ ازلحاظ اقتصادی وابسته‌ایم، از لحاظ فرهنگی وابسته‌ایم؛ باید فکر کنیم روی این زمینه. وابستگی بیچارگی می‌آورد.
من به شما عرض بکنم انسان وقتی به این خاطراتی که از دوستان محمّدرضای پهلوی باقی مانده، نگاه میکند ــ من در خیلی از این کتابها خوانده‌ام ــ [میبیند] یک مواردی پیش می‌آید که خود این محمّدرضا شاه طاغوتی، از دست آمریکایی‌ها بشدّت عصبانی است. به آنها فحش هم میدهد، ناسزا هم میگوید؛ البتّه در اتاق خصوصی، با یاران نزدیکش! مثل آن که رفت روی پشت‌بام خانه‌اش، به آن پاسبانِ شهرِ دوردست فحش داد، ایشان هم این‌جوری بود؛ در اتاق خصوصی بد‌‌گویی هم میکند امّا در همان حال، اگر چنانچه سفیر انگلیس یا سفیر آمریکا یک پیغامی میداد، یک تلفنی میکرد، یک دستوری میداد؛ این دست‌به‌سینه حاضر بود آن دستور را انجام بدهد؛ چاره‌ای نداشت؛ مجبور بود. وابستگی این است؛ این باید از بین برود.
خب خوشبختانه ازلحاظ سیاسی، وابستگی بکلّی در کشور ما ریشه‌کن شده امّا در بخشهای دیگر خیلی بایستی برایش تلاش کرد و یکی از عناصر اصلیِ راه نجات هم همین پیشرفت علمی است که به‌وسیله‌ی شماها دارد انجام میگیرد.1396/07/26

لینک ثابت
تصرف سفارت امریکا در سال 58؛ سیلی جوانان ایرانی به آمریکا

اگرچه اولین خاطره‌ای که از این روز [13آبان] در ذهن تاریخی ملت ما ثبت شده است، سیزده آبان 1343، یعنی سالها قبل از تولد شماهاست. روزی که مزدوران امریکا که متأسفانه سالها بر این کشور فرمانروائی می‌کردند، امام بزرگوار ما را به خاطر مبارزه‌ی با قانون امریکائی کاپیتولاسیون در قم دستگیر کردند و از کشور تبعید کردند، لکن در مقابل این حادثه، سالها بعد از آن، نوبت جوانان فرارسید که در ظرف تاریخی خود حوادث مهمی را در این روز ثبت کنند؛ و کردند.
یک حادثه‌ی تلخ دیگر، سیزده آبان در سال 1357 بود که دانش‌آموزان ما به وسیله‌ی همان مزدوران مسلط امریکائی در کشور ما، جان باختند؛ قتل عام شدند. این دومین ضربه‌ای بود که امریکا به وسیله‌ی ایادی خود بر ملت و کشور ما وارد کرد. لکن بعد از این، سومین خاطره پیش آمد، که سیزده آبان سال بعد است؛ یعنی سال 1358. این دفعه سیلی جوانان ایرانی به امریکا بود.
الآن سالهاست که امریکائیها در تبلیغات خودشان این حادثه‌ی سوم را به عنوان تعرض ایرانی مطرح می‌کنند و روی آن جنجال می‌کنند، لکن دو حادثه‌ی قبل را فراموش می‌کنند و از تاریخ حذف می‌کنند. از این‌جور خیانتها در تاریخ زیاد شده است، لکن حقیقت همین است که حادثه‌ی تصرف سفارت امریکا که مرکز جاسوسی امریکا بود، در واقع سیلی سخت جوانان ایرانی بود به آن دولت و قدرت زورگو و مداخله‌گری که سالهای متمادی کشور ما و ملت ما و منابع ما را در مشت خود می‌فشرد.1386/08/09

لینک ثابت
ایران عصر پهلوی؛ جزئی از مجموعه ی امپراتوری آمریکا

قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، كشور ما جزئی از مجموعه‌ی امپراتوری امریكا در این منطقه محسوب می‌شد و خیلی هم وفادار به امریكا بود. سیاستهای امریكا در ایران و به وسیله‌ی این كشور، در هرجایی كه در آن دستی داشت، اعمال می‌شد. ثروتهای ملی به صورت رایگان در اختیار امریكا بود. عناصر سیاسی، دولت، مجلس فرمایشی و نمایشی و دستگاه قضائی وابسته‌ی آن روز، همه در اختیار اراده‌ی آمریكاییها بود. كشورهای همسایه‌ی ما هم غالباً كم‌وبیش همین‌طور بودند. البته آن روز رقیب بزرگ امریكا در دنیا شوروی بود، كه آن هم در همسایگی ما قرار داشت و به همین جهت آمریكاییها پنجه‌ی سلطه‌ی خود را در كشور ما خونین‌تر و بی‌محاباتر فروكرده بودند. در این كشور اوضاعی بود!
كشور ما كه زیرِ سلطه‌ی امریكا بود- با این همه غارتی كه امریكا از این كشور كرد- حتّی یك‌قدم به سمت پیشرفت برنداشت. در آن دوره نه پیشرفت علمی كردیم، نه پیشرفت اقتصادی كردیم و نه یك كار صنعتی انجام دادیم. یك كشور صددرصد وابسته و مصرف‌كننده‌ی بازار مصنوعات امریكایی و غیر آمریكایی بودیم. نه فقط مصرف‌كننده‌ی مصنوعات و فرآورده‌های صنعتی، بلكه مصرف‌كننده‌ی محصولات كشاورزی و فرهنگی و غیره‌هم بودیم! یك منطقه‌ی ثروتمند مثل ایران، مِلك طلقِ سیاستهای امریكایی و در اختیار كمپانیهایی بود كه دولت امریكا را هم در حقیقت همانها اداره می‌كردند و می‌كنند.1381/08/13

لینک ثابت
تصمیم گیری محمدرضا پهلوی با مشورت سفیر آمریکا

رژیم امریكا - ما با مردم امریكا كاری نداریم؛ بحث رژیم و قدرت امریكاست - هنوز اشتهای سیری‌ناپذیر خود را برای تسلّط بر این كشور از دست نداده است. هنوز به فكرند كه تسلّط بیست و پنج ساله‌ی شوم و ننگین خود را كه از 28 مرداد سال 32 با شدّت شروع شد و تا انقلاب اسلامی در سال 57 ادامه داشت، داشته باشند. هنوز دست‌بردار نیستند و خواب خوشِ روزهایی را می‌بینند كه رئیس این مملكت - یعنی محمّدرضای خائن و فاسد - اگر می‌خواست تصمیمی بگیرد، تا با امریكاییها مشورت نمی‌كرد، آن تصمیم را نمی‌گرفت! حتّی درباره‌ی یك وزیر، یك نخست‌وزیر و یك اقدام بین‌المللی، باید با سفیر امریكا مشورت می‌شد و او می‌گفت چه كار كنید.
علی‌رغم ادّعای طرفداری از دمكراسی و آزادیخواهی ملتها كه مرتّب از لب و زبان مسؤولان امریكایی صادر می‌شود و می‌گویند ما طرفدار دمكراسی و حكومت مردمی و انتخاب هستیم، همین الان امید آنها بیشتر از همه به تفاله‌های رژیم فاسد پادشاهی است. هنوز كه هنوز است، از خاندان فاسد و وابسته‌ی پهلوی قطع امید نكرده‌اند و دنبال همان فرمولها هستند. انتخاب و دمكراسی و مردم‌سالاری و امثال اینها كه بر زبان آنها جاری می‌شود، جزو حرفهایی است كه هیچ به آن باور ندارند. البته از آنها توقّعی نیست؛ آنها به ملت خودشان هم دروغ می‌گویند، چه توقّعی هست كه به ملت ایران راست بگویند و دروغ نگویند؟1381/04/26

لینک ثابت
حاکمیت مستشاران نظامی آمریکا بر ارکان دولت در رژیم پهلوی

حضور امریکا - یک نیروی قلدر و پولدار - در یک کشور، که به اصطلاح برای دفاع هم آمده، مگر برای آن کشور و آن مردم ارزان تمام می‌شود؟ در رژیم گذشته، آن چند سالی که مستشاران نظامی امریکا در کشور ما بودند، با این‌که مزدور و کارمند و حقوق‌بگیر دولت ایران بودند، درعین‌حال در موارد زیادی، بر تمام ارکان نظامی و حتّی غیر نظامی دولت حاکمیت داشتند و آقایی و فساد می‌کردند و جان و مال و ناموس مردمِ آن‌جاهایی که اینها حضور داشتند، در اختیارشان بود. یک درجه‌دار پَست، یا یک افسر جزء امریکایی، در نقطه‌یی که مأموریت داشت، ریاست هم داشت و هر کاری دلش می‌خواست، می‌کرد و هیچ‌چیز مانعش نبود. وقتی که همین نیرو، به عنوان دفاع از یک دولت یا یک کشور، وارد آن سرزمین بشود، مگر مردم و نوامیس آن کشور دیگر حرمتی دارند؟ این نیروها، با مسلمانان ساکن حجاز و عربستان، چه خواهند کرد؟
وقتی در نقطه‌یی برای خودشان پایگاه درست کردند و بر کل منطقه اشراف پیدا نمودند، روزبه‌روز قدرت خودشان را توسعه می‌دهند و قلدریشان را بیش از پیش می‌کنند. حضور امریکاییها، برای آن ملت بیچاره و ملتهای منطقه، مگر ارزان تمام می‌شود؟ ولی خودشان را مجبور می‌دانند.1369/05/24

لینک ثابت
پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی