مسجد / روحانیون و طلاب/بسیج/ نماز جماعت/نماز / مساجد
جمع آوری سلاح ها توسط مساجد در اوایل انقلاب
یکی از ابتکارات مهمّ امام بزرگوار ما، از هنرهای بزرگ این مرد بزرگ همین بود که از اوّل انقلاب مساجد را محور قرار داد. آن روزهای اوّل انقلاب، آنهایی که یادشان است میدانند که همه‌چیز در هم ریخته بود: سلاح بیاورند، جمع کنند، از اینجا بردارند، [نکند] دستهای غیر مأمونی به کارهایی دست بزنند؛ مرکز تشکّل لازم بود، هسته‌ی مرکزی لازم بود؛ این هسته‌ی مرکزی را امام بلافاصله همان روز اوّل، حتّی قبل از اینکه اعلام پیروزی بشود، معیّن کردند: مساجد. هرکس از هرجا مثلاً سلاح دست می‌آورد، ببرد [به مساجد]. بعد هم یک سازمان‌دهی عظیم مسجدی تشکیل شد و به وجود آمد که همان کمیته‌های انقلاب بودند، که تا مدّتهای طولانی همه‌ی کارهای انقلاب را اینها انجام میدادند، و درواقع همه‌ی کارهای کشور را اینها انجام میدادند.1395/05/31
لینک ثابت
پریدن به بیرون از قطار برای اقامه نماز
همه‌ی کارهای مهندسی بزرگ بایستی یک پیوست مسجد و نمازخانه داشته باشد. وقتی مترو طراحی میکنیم، برای ایستگاه مترو، مسجد در آن ملاحظه شود؛ ایستگاه قطار طراحی میکنیم، فرودگاه طراحی میکنیم، مسجد در آن حتماً دیده شود. شهرک طراحی میکنیم، مسجد در مراکز لازم که ممکن است بیش از یکی لازم باشد، در او حتماً ملاحظه شود. آیا ممکن است ما یک شهرک را طراحی کنیم، خیابان‌کشیِ او را فراموش کنیم؟ میشود شهرکِ بدون خیابان؟ با این چشم باید به مسجد نگاه کرد. شهرک بدون مسجد معنی ندارد. وقتی انبوه‌سازان ساختمان میخواهند مجوز بگیرند برای انبوه‌سازی و ساختمان بسازند، در نقشه‌ای که ارائه میدهند که مجوز بر اساس او صادر میشود، باید نمازخانه دیده شود. ما باید با نمازخانه اینجوری برخورد کنیم.
اشاره کردند به پروازها؛ نه فقط پروازهای حج، در پروازهای گوناگون - داخلی، خارجی، دوردست - که وقت نماز را پوشش میدهد، حتماً رعایت مسئله‌ی نماز بشود. اگر امکان دارد قبل از پرواز و بعد از پرواز، وقت نماز وجود داشته باشد؛ اینجور نباشد که مثلاً فرض بفرمائید از قبل از اذان صبح راه بیفتند و بعد از آفتاب به مقصد برسند؛ نه، برنامه را جوری تنظیم کنند که مردم بتوانند نمازشان را بخوانند؛ یا قبل، یا بعد. اگر امکان ندارد - گاهی ضرورتهائی از لحاظ پروازهای داخلی، خارجی، خطوط هوائی، پیدا میشود که امکان ندارد - در داخل هواپیما امکانات نماز خواندن را فراهم کنند که البته کاملاً میشود قبله را تشخیص داد؛ یعنی خلبانها واردند، میفهمند، میدانند؛ تا افرادی که مایلند در داخل هواپیما نماز بخوانند، بتوانند. البته مسئله‌ی حرکت قطارها هم به طریق اولی اینجور است.
امروز در کشور ما این جهات قابل مقایسه‌ی با قبل از انقلاب نیست. شماها اغلب قبل از انقلاب را یادتان نیست. عجیب بود! هم اینجا، هم بعضی جاهای دیگر. ما عراق رفته بودیم، یک سفر عتبات مشرف شدیم، هر کار کردیم برای نماز صبح، توقف نکرد؛ یعنی اصلاً نمیشد؛ جوری تنظیم کرده بودند که نمیشد. و بنده مجبور شدم از اواخر قطار - که نزدیک ایستگاه یا اوائل ایستگاه بود - خودم را از پنجره بیندازم بیرون، که بتوانم نماز بخوانم؛ چون در داخل قطار کثیف بود و نمیشد نماز خواند. به هر حال، این چیزها هیچ رعایت نمیشد. حالا خیلی تفاوت کرده؛ منتها بیش از اینها انتظار هست. اهمیت نماز باید معلوم باشد.1387/08/29
لینک ثابت
نقش مسجد در پيروزي انقلابها و نهضتهای اسلامی
مسجد، نه فقط در زمان ما و نه فقط در كشور عزیز اسلامی ما، بلكه در نقاط مختلف عالم و در طول تاریخ، منشأ آثار بزرگ و نهضتها و حركتهای اسلامی بزرگی شده است. مثلاً قیام مردم كشورهای شمال آفریقا كه مسلمان هستند - مثل الجزایر و دیگر كشورهایی كه سالها در زیر سلطه‌ی نظامی استعمار فرانسویها بودند - از مساجد شروع شد، كه به پیروزی هم رسید و كشورها استقلال پیدا كردند. انقلاب در این كشورها هم، آن روزی رو به شكست رفت و دوباره ملّتها استقلال خودشان را از دست دادند كه رابطه‌ی خود را با مساجد و با دین و ایمانِ مساجد قطع كردند.
در صدر اسلام هم، در زمان نبیّ مكرّم اسلام صلی‌اللَّه‌علیه‌وآله‌وسلّم و همچنین در زمان حكومت با بركت امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام، مسجد مركز همه‌ی تصمیم‌گیریهای مهم و كارهای بزرگ بود. نمی‌خواهیم از لحاظ وضع زمان، مسجد امروز را به مسجد كوفه‌ی زمان امیرالمؤمنین تشبیه كنیم؛ زیرا اقتضاهای هر زمان متفاوت است. به‌طور كلّی مسجد به عنوان یك پایگاه دین، عبودیّت و معرفت، می‌تواند برای جوامع اسلامی منشأ و سرآغاز حركات بزرگ و بركات ماندگار باشد.
یكی از علل پیروزی این انقلاب مبارك در ایران اسلامی - و یا لااقل سهولت این پیروزی - این بود كه مردم به مساجد اقبال پیدا كردند؛ جوانان مساجد را پر كردند و علمای اعلام، مساجد را به عنوان مركزی برای تعلیم، تربیت، روشنگری افكار و اذهان، مورد استفاده قرار دادند و مسجد، مركزی برای حركت، آگاهی، نهضت و افشای اسرار زمامداران فاسد و خودفروخته‌ی رژیم طاغوت شد. در دوره‌ی مشروطیت هم همین‌طور بوده است؛ در دوره‌ی ملی شدن صنعت نفت هم تا حدودی همین‌طور بود؛ در زمان انقلاب هم كه این مسأله، به حدّاعلی رسید.1375/10/19
لینک ثابت
