به نظر من- همان طور كه در پیام نوروزی هم به ملت ایران عرض كردم- سال 88، سال ملت ایران بود؛ سال پیروزی ملت ایران بود؛ سال حضور نمایان ملت ایران در عرصه‌های عظیم زندگی در نظام اسلام و در كشورمان بود. یكجا در بیست و دوم خرداد چهل میلیون نفر پای صندوقهای رأی آمدند؛ یعنی هشتاد و پنج درصد شركت مردم در انتخابات؛ این چیز بسیار مهمی است. یقیناً حضور مردم در مشروعیت یك نظام نقش دارد. آن كسانی كه در غرب، مشروعیت خودشان را اساساً ناشی از حضور مردم می‌دانند و هیچ عامل دیگری را در آن دخیل نمی‌دانند، آن‌ها یك چنین حضوری را الآن ندارند. در حدود زمان انتخابات ما، در كشور انگلیس انتخاباتی برگزار شد با حضور تقریباً سی درصد كسانی كه می‌توانستند رأی بدهند. هشتاد و پنج درصد كجا، سی درصد كجا؟! این حركت مردمی، این حضور مردمی خیلی اهمیت دارد. تحلیلگران و مفسران سیاسی مسائل دنیا از این چیزها به‌آسانی نمی‌گذرند. ممكن است در مطبوعاتشان این را منعكس نكنند؛ ممكن است سیاستمدارها در حرفهایشان كه تبلیغ می‌شود، این را بر زبان نیاورند و كتمان كنند؛ اما در دلشان مؤثر است، می‌فهمند.این ملت پای حرف خود ایستاده است. این یك حركت عظیم بود از ملتمان. ملت توانستند در تاریخ كشور این را ثبت كنند كه بعد از گذشت سی سال از استقرار نظام اسلامی- كه نظامی بر پایه‌ی اسلامیت و جمهوریت است و این‌ها از هم تفكیك‌ناپذیرند؛ آن‌هائی كه این دو را از هم تفكیك می‌كنند، جمهوری اسلامی را نشناختند- آن‌چنان پابند به مبانی این نظام هستند كه در یك انتخاباتی با این شور و شوق، با این عظمت شركت می‌كنند. خوب، این یك حركت عظیم مردمی بود. در قبال این حركت، دشمنان ملت ایران نقشه‌هائی داشتند؛ این نقشه‌ها را شروع كردند به عمل كردن. اگر حضور شما مردم در انتخابات بیست و دوی خرداد سال 88 یك حضور ضعیفی بود، اگر به جای چهل میلیون، مثلًا سی میلیون شركت كرده بودید، به احتمال زیاد دشمنان شما موفق می‌شدند.1389/01/01
لینک ثابت
