سى سال از انقلاب ما مىگذرد. هر سال آن کسانى که سالگرد انقلاب را مجسم کردند، برجسته کردند، جشن گرفتند، آحاد مردم بودند. میلیونها مردم هر سال 22 بهمن در سرتاسر کشور به خیابانها مىآیند؛ آنها اعلام مىکنند عید انقلاب را، سالروز انقلاب را، یادبود انقلاب را. این معنایش چیست؟ این معنایش این است که انقلاب، قائم به ایمانهاى آحاد مردم است؛ مخالفین با انقلاب، مخالفین با نظامِ برآمدهى از انقلاب، با مردم روبهرو هستند، با مردم طرفند. سرّ اینکه آنها موفق هم نمىشوند، همین است؛ و الّا هیچ نظام سیاسىاى نیست که نشود آن را با روشهاى سیاسى یا امنیتى متزلزل کرد؛ یک قوىترى مىآید، آن را متزلزل مىکند. اما نظامى که متکى به مردم است، مخالفینش هرچه از لحاظ امنیتى و نظامى و ثروت و اقتصاد و اینها قوىتر هم باشند، نمىتوانند این نظام را متزلزل کنند؛ سرّش هم این است که این نظام متکى به مردم است، متکى به ایمانهاست، متکى به همان عاملى است که اصل این نظام را به وجود آورده است؛ این خیلى چیز مهمى است.
سعى مىکنند- کمااینکه امسال در تجربههاى گوناگون دیده شد- هر مراسمى که متکى به انبوه حضور مردمى است، اگر بتوانند، این را به نحوى خراب کنند. روز قدس که براى ضدیت با اسرائیل است، شما مىبینید یک گروه معدودى، یک گروه فریبخوردهاى پیدا مىشوند، علیه مسئلهى فلسطین و به نفع اسرائیل شعار مىدهند؛ روز سیزده آبان که روز معارضهى ملت ایران و برائت و نفرت ملت ایران از استکبار آمریکائى است، مىآیند علیه این حرکت، علیه نظام جمهورى اسلامى، علیه اسلامیت شعار مىدهند! این معنایش چیست؟ این معنایش این است که دشمن نظام جمهورى اسلامى از این حضور خالصِ پرانگیزهى مردمى وحشت دارد؛ این حضورى که مشتمل است بر تمام گرایشهاى موجود در میان مردم، سلائق سیاسى گوناگون. ملت ایران متحدند، ملت ایران جهتگیریشان روشن است؛ مىخواهند این جهتگیرى متحد را، این حرکت منسجم را در تبلیغاتِ خودشان متفرق نشان بدهند؛ ملت ایران را گروه گروه شده و دسته دسته شده و در مقابل هم در مسائل اصولى و اساسى معرفى کنند. هدف، این است؛ با این باید مقابله کرد.1388/10/29
لینک ثابت