سی سال كشور ما را تحریم كردند، كه البته این تحریم به سود ما تمام شد. ما باید از آمریكائی‌ها از این بخش تشكر كنیم. اگر ما را تحریم نمیكردند، ما امروز به این نقطه‌ای از علم و پیشرفت كه رسیده‌ایم، نمیرسیدیم. تحریم همیشه ما را وادار كرده كه به خود بیائیم، به خود فكر كنیم، از درون خود بجوشیم. ولی آنها قصدشان این خدمت نبود، آنها میخواستند دشمنی كنند. سی سال با ملت ایران اینجوری رفتار كردند. حالا دولت جدید آمریكا میگوید ما مایلیم با ایران مذاكره كنیم، بیائید گذشته را فراموش كنیم. میگویند ما به سمت ایران دست دراز كردیم. خوب، این چه جور دستی است؟ اگر دستی دراز شده باشد كه یك دستكش مخمل رویش باشد، اما زیرش یك دست چدنی باشد، این هیچ معنای خوبی ندارد. عید را به ملت ایران تبریك میگویند، اما در همان تبریك، ملت ایران را به طرفداری از تروریسم، دنبال سلاح هستهای رفتن و از این قبیل چیزها متهم میكنند!1388/01/01
لینک ثابت
