حج برای امت اسلامی یك فرصت است. در این خیل عظیمی كه در حج هر سال شركت می‌كنند، شما یك مقطع ده ساله را در نظر بگیرید، ببینید در این ده سال چند میلیون انسان از آفریقا، از آسیا، از اروپا، از همه‌ی مناطق عالم - زن، مرد، باسواد، كم‌سواد، دارای سلائق مختلف - شركت می‌كنند. اگر ندای اتحاد اسلامی، «و لاتفرقوا» ی اسلامی بر این مجموعه حاكم باشد، شما ببینید چه اتفاق عظیمی می‌افتد. دیگر همه‌ی این مایه‌های اختلاف كمرنگ می‌شود. یكی سنی است، یكی شیعه است؛ در بین شیعه فِرق مختلف، در بین سنی فِرق مختلف؛ فقه‌های مختلف، مذهب‌های مختلف، عادت‌های مختلف است كه به طور طبیعی به جدائی می‌انجامد. همه‌ی اینها را این دست مهربان حج جمع میكند، به هم نزدیك میكند، درهم فشرده میكند.
حالا اینجا من حاشیه‌ای بزنم. چقدر جفاست كه كسی از این وسیله‌ی وحدت، ابزاری درست كند برای اختلاف و شكاف. این، خطاب به همه است. این فقط خطاب به آن فرد تكفیریِ سلفیِ متعصب كه در مدینه بایستد و مقدسات شما را دشنام بدهد، نیست؛ خطاب به همه است. مسئولین حج - مسئولین كاروان‌ها، روحانیون حج - مراقب باشند كه از این وسیله‌ی وحدت، ابزاری برای تفرقه درست نكنند و دل‌ها را از یكدیگر پر از كینه و درد نكنند. من چیزهائی را كه می‌تواند وسیله‌ی جدائی شود، نمی‌شمرم؛ خودتان فكر كنید، ببینید چه چیزی است كه دل شیعه را نسبت به برادر مسلمان غیر شیعه‌ی خود پر از كینه میكند؛ دل سنی را نسبت به برادر مسلمان شیعه‌ی خود پر از بغض میكند؛ ببینید اینها چی است، اینها را بیرون بكشید، بیندازید كنار و حج را كه وسیله‌ی التیام، وسیله‌ی وحدت، وسیله‌ی یكسان‌سازی دل‌ها و نیت‌ها و عزم‌ها در دنیای اسلام است، بعكس، وسیله‌ی جدا كردن، وسیله‌ی بغض ایجاد كردن نباید قرار داد. شناختن این مسئله و مصادیق این مسئله خیلی هوشیاری و خیلی دقت می‌طلبد. اینها شوخی نیست.1387/08/15
لینک ثابت
