دربارهی مسئلهی هستهای من یك جمله عرض بكنم. خلاصهی حرف دشمن این است كه به ملت ایران میگوید شما فناوری هستهای را نداشته باشید. چرا؟ برای اینكه فناوری هستهای، شما را در عرصههای مختلف نیرومند میكند؛ شما این فناوری را نداشته باشید تا ضعیف بمانید، تا بتوان راحتتر به شما زورگویی كرد. مردم باید توجه كنند كه اعماق حرف دشمن چیست. مسئله این است، انرژی هستهای و توانایی تولید سوخت هستهای، در طول سالهای نه چندان دورِ آینده، یك نیاز مبرم و قطعی برای ملت ایران است. اگر ملت ایران امروز برای كشور خود فناوری هستهای را تحصیل نكند، چند سال بعد، آن روزی كه این جوانها وارد بازار كار و فعالیت میشوند، آن روزی كه جمعیت ملت ایران میلیونها نفر از حالا بیشتر است؛ آن روز، ملت در یكی از اساسیترین نیازهای خود مجبور است دستش را به طرف بیگانگان و احیاناً دشمنان دراز كند. مثل اینكه امروز ما نفت نداشته باشیم؛ نفت یك منبع تمام شدنی و تجدیدناپذیر است. نفت تا ابد كه باقی نمیماند؛ اگر اینطور كه امروز مصرف میشود، مصرف شود، تا بیست سال، بیستوپنج سال دیگر نفت ملت ایران تمام خواهد شد. دنیا به جای نفت به سراغ انرژیهای جایگزین رفته است كه از همه مهمتر و قابل اطمینانتر، انرژی هستهای است. اگر كشور ما بیست سال دیگر انرژی هستهای نداشته باشد، برای راهاندازی یك كارخانه، دستش به سمت كسانی دراز است كه پیشرفت ملت ایران را به هیچ قیمتی نمیپسندند. آبرو و عزت ملت را میگیرند تا یك مختصری از آنچه كه در اختیار دارند، به این ملت بدهند.
من یك وقتی در همین مشهد در حضور جمعیت عظیم مردم گفتم، اگر این نفتی كه امروز در اختیار ماست، در اختیار اروپا و امریكا بود، ما برای هر بشكهاش باید در مقابل آنها سجده میكردیم تا یك بشكه نفت به ما بدهند؛ مگر میدادند؟! اینها میخواهند پانزده سال، بیست سال آینده ملت ایران برای نیاز صنعتی و كشاورزی خود و برای جریان حیات در كشور خود، محتاج آنها باشد؛ برود درِ خانهی آنها؛ اهمیت انرژی هستهای این است. حالا میگویند انرژی هستهای برای درمان و مصارف پزشكی هم به كار میرود؛ بله، اینها هم است؛ اما اینها درجهی چندم است. در درجهی اول این یك نیاز اساسی و اصلی برای كشور ماست. اگر امروز مسئولین و دستاندركاران ما این را تأمین نكنند، بیست سال بعد همهی مردم حق خواهند داشت اینها را لعنت كنند. آن روز هم نمیشود به دست آورد. وقتی یك ملت احتیاج به چیزی دارد، به او گرانفروشی میكنند، به او نمیدهند، او را تحقیر میكنند و به او بیاعتنایی میكنند. آن چیزی كه امریكا به ما میگوید، این است كه شما این فناوریای را كه خودتان هم به دست آوردهاید، این را بگذارید كنار، ما به شما سوخت هستهای میدهیم. یعنی چه؟ یعنی شما نیروگاه بسازید، بعد برای سوخت این نیروگاه بیایید سراغ ما تا ما با هر شرایط و هر قیمتی كه دلمان خواست، آن را به شما بدهیم. مثل این میماند كه امروز نفت در اختیار امریكا باشد، بخواهد به ما نفت بدهد. شما فرض كنید اگر در این شرایط ما برای تولید انرژی در داخل كشور احتیاج به نفت یا گازوئیل داشتیم و میخواستیم آن را از امریكاییها بگیریم، با ما چه رفتاری میكردند! ملت ایران را چقدر تحقیر میكردند! اینكه میگویم انرژی هستهای یا به تعبیر درستتر فناوری هستهای، چرخهی سوخت و امكان غنیسازی هستهای حق مسلم ملت ماست، این به معنای این است كه اگر این را امروز برای این ملت تأمین نكنیم، فردا این ملت دست گدایی به سوی دشمنان و مخالفین خودش دراز كند. ملت ما زیر بار این حرف نخواهد رفت.
به ما میگویند شما نفت دارید، انرژی اتمی میخواهید چه كار كنید؛ مگر امریكا نفت ندارد؛ امریكا كه نفت دارد، چرا انرژی هستهای دارد؟ همین اخیراً رئیس جمهور امریكا گفت، ما باید برای تولید هستهای سرمایهگذاری بیشتری كنیم. همهی دنیای پیشرفته دارند میروند به سمت سرمایهگذاری برای تولید هستهای، آن وقت به ملت ما میگویند شما نداشته باشید! این حرف زور را ما قبول نكردهایم و شما ملت ایران بدانید مسئولین كشور قبول نخواهند كرد. بنده به هیچ قیمتی زیر بار این حرف زور نخواهم رفت.
انرژی هستهای و فناوری هستهای حق مسلم شما ملت ایران است و هیچ كس حق ندارد از این حق مسلّم صرف نظر كند و كوتاه بیاید.1385/01/01
لینک ثابت