نکتهی اساسی در کار مجلس این است که شروع کار شما در سال پاسخگویی است. کار شما در زمینهی پاسخ دو بعد دارد؛ هم باید پاسخ بدهید، هم باید پاسخ بخواهید. اگر دولت بخواهد پاسخ بدهد، پاسخ دولت میتواند به افکار عمومی باشد - که خوب هم هست و بنده هم غالبا برادران دولت را تشویق میکنم که به افکار عمومی توضیح بدهند و حرف بزنند - اما سازوکار قانونی، پاسخگویی دستگاههای اجرایی به مجلس است. شما باید پاسخ بخواهید و در زمینهی کار خودتان هم باید پاسخ بدهید. اولویتهایتان را مشخص کنید. شما هر کدام از منطقهیی انتخاب شدهاید؛ شعارهایی دادهاید، حرفهایی زدهاید و وعدههایی دادهاید؛ اینها را جمع کنید و ببینید اولویتها کدام است. این اولویتها را آنجایی که در لوایح تقدیمی دولت باید دنبال شود، آنجایی که با طرحهای خود مجلس باید تأمین شود، آنجایی که با پاسخگویی و توضیح خواستن از دستگاههای دولتی باید حاصل شود، مشخص، اولویتبندی و حتی زمانبندی کنید؛ بعد هم به مردم گزارش بدهید و بگویید ما میخواستیم این قانون را وضع کنیم، میخواستیم با این مشکل مقابله کنیم؛ زمان آن شش ماه بود، سر شش ماه به اینجا رسیدیم. اینکه آقای دکتر حداد عادل میگویند سال آینده بتوانیم کارنامهی قابل قبولی ارائه دهیم، در صورتی امکانپذیر است که شما اولویتبندی، برنامهریزی و زمانبندی کنید و بگویید ما دنبال این اولویتها هستیم. همهی کارها را هم نمیشود یکشبه با هم انجام داد؛ اولویتهایی وجود دارد؛ پیدا کردن و دنبال کردن این اولویتها مهم است. در این صورت، شما، هم به مردم پاسخگو خواهید بود؛ هم از دستگاههایی که زیر نظارت شما هستند، باید پاسخ بخواهید.1383/03/27
لینک ثابت