مصالح ملّی / مصلحت‌اندیشی / مصلحت کشور
استقلال یعنی اینكه ملت و دولت ایران دیگر مجبور نیستند تحمیل قدرتهای بیگانه را قبول كنند. بیگانگان هرچه خواستند، بر طبق میل آنها انجام شود؛ اگر آنها مصالح كشور را قربانی كردند، دولت دم نزند؛ اگر به منابع ملی كشور تعرّض و تجاوز كردند، كسی حرف نزند؛ اگر ملت هم مخالفت كرد، دولت توی سرش بزند! این وضعی بود كه در دوران پهلوی، خود ما با پوست و گوشت و جسم و جانِ خود آن را لمس كردیم. انقلاب آمد ملت و كشور و دولت را مستقل كرد. امروز هیچ قدرتی در دنیا نمی‌تواند در مسائل كشور ما اعمال نفوذ و ما را مجبور به كاری كند. مسؤولان كشور نگاه می‌كنند و هر كاری را كه مصلحت تشخیص دادند، انجام می‌دهند. ملت، تماشاگر و قضاوت‌كننده كارهای مسؤولان است؛ اگر آنها را پسندید، پشت سر مسؤولان می‌ایستد؛ اگر نپسندید، آنها را عوض می‌كند؛ اختیار دست ملت است.1382/11/24
لینک ثابت
بعضی از پارلمانهای اروپایی هم دخالت خود را در این كار به وقاحت رساندهاند. البته حرف زدنشان اهمیتی ندارد؛ حرف می‌زنند، بزنند؛ ما هم در بارهی خیلی از كارهای آنها حرف داریم و حرف هم میزنیم؛ نه اینكه ملاحظه كنیم و حرف نزنیم؛ نه، مسئولان كشور ما هم نقاط ضعفی را كه در كارهای آنها وجود دارد، همیشه با صدای بلند بیان می‌كنند؛ بنابراین از گفتنِ آنها بههیچوجه گلهمند نمیشویم و از آنها بیش از این هم توقّعی نداریم؛ اما همه باید بدانند- چه دولتهایشان، چه پارلمانهایشان- تا كار در مرحلهی حرف زدن و گفتن است، اهمیتی نمیدهیم؛ اما اگر قرار شد این را به دخالت در امور كشور ما منتهی كنند، ملت ایران تودهنیِ محكمی به همهی آنها خواهد زد. مردم و مسئولان طبق وظیفهی انقلابی و دینی خود آنچه را كه مصالح آنها ایجاب می‌كند، با همان آگاهی و روشنبینی خود به فضل پروردگار عمل خواهند كرد. البته انسان گاهی چیزهایی مشاهده می‌كند؛ بعضی دستگاهها از هم گله می‌كنند و گاهی هم گلایهها را بزرگ و درشت مینمایانند. بنده اعتقادی ندارم به اینكه مسئولان در چنین موقعیتهای حسّاسی دست به شكوه و گلایه از یكدیگر بزنند. باید نگاه كرد به آنچه مصلحت این كشور و این ملت است.1382/11/24
لینک ثابت
اهمیت انتخابات مجلس از دو جهت است؛ اوّل از این جهت كه حضور شما در پای صندوقهای رأی بارزترین مظهر حضور مردمی است و این پشتوانه انقلاب و كشور است. كسانی كه با اخبار سروكار دارند، می‌بینند كه مراكز سیاسی دنیا از گوشه و كنار سر بلند می‌كنند و می‌گویند ما نگران انتخابات ایران هستیم و مسائل انتخابات ایران را پیگیری می‌كنیم؛ این به همین خاطر است. نگاه می‌كنند تا ببینند آیا مردم در صحنه حضور دارند یا نه؛ اگر دارند، مثل گذشته نمی‌شود با این نظام كاری كرد؛ اگر حضور مردم ضعیف شود، آن وقت استنتاج می‌كنند كه بین مردم و نظام فاصله افتاده است؛ در این صورت راه را برای دخالت و سلطه و پنجه انداختنِ دوباره بر كشور هموار می‌بینند؛ از این جهت متوجّه انتخاباتند. پس اهمیت اوّلِ انتخابات به‌خاطر این است كه انتخابات سنگر كشور است؛ حضور مردم در پای صندوقهای رأی، مصون‌ساز سرنوشت ملت و مردم است و دشمن را از تعرّض و تجاوز و پُرروییِ بیشتر باز می‌دارد. در این بیست‌وپنج سال، دشمنان ایران برای تسلّط بر این كشور راههای گوناگونی را پیمودند و همه ناكام. یك راه برای آنها باقی مانده است و آن، جدا كردن مردم از مسؤولان و نظام است؛ چشم به این راه دوخته‌اند. همه تلاشها و تبلیغاتی كه می‌كنند و همه حرفهای زیادی‌ای هم كه می‌زنند، به‌خاطر همین است؛ می‌خواهند مردم را جدا كنند. انتخابات توی دهن دشمن می‌زند و او را مأیوس می‌كند؛ احساس می‌كند كه مردم در میدان دفاع از كشور و مرزها و مصالح و نظامشان قرص و محكم ایستاده‌اند.
جهت دومِ اهمیت انتخابات مجلس این است كه شما با انتخاب نماینده مجلس، در واقع سرنوشت كشور را در چهار سال آینده رقم می‌زنید. انتخابات مجلس مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود و كشورشان است؛ چون مجلس مركز قانونگذاری است. قانون یعنی جاده‌ای كه باز می‌شود تا مسؤولان اجرایی از آن جاده حركت كنند و با تلاش خود گوشه و كنار و زوایای كشور را آباد و اصلاح كنند. این جاده بازكنی به عهده قانون است و قانون را هم نماینده شما در مجلس وضع می‌كند؛ بنابراین مجلس خیلی مهمّ است. علاوه بر این، طبق قانون اساسیِ ما، مجلس ناظر بر دولت است. اگر دولت در جایی بد و یا كج حركت كند، پا در راه نادرستی بگذارد و خدای نكرده سوءاستفاده‌ای بشود و فسادی به‌وجود آید، مركزی كه می‌تواند جلوِ فساد و انحراف را بگیرد، مجلس است؛ ببینید چقدر مهمّ است! این مجلس با آراءِ مردم تشكیل می‌شود. هرچه آراء بیشتر باشد، مجلس قویتر خواهد شد. شما وقتی كسی را صالح و شایسته دانستید و او را به مجلس فرستادید، توانسته‌اید بخشی از توان خود را در ساختن و پیشرفت آینده به‌كار بگیرید؛ اهمیت مجلس از این‌جاست. لذا مردم برای مصالح خود، مصالح كشور و مصالح نظام باید نگذارند انتخابات از آن شكوه و عظمت خودش بیفتد. متأسفانه بعضی از افرادی كه تریبون دارند - یا قلم یا بیان - و می‌توانند حرف بزنند، ملتفت نیستند كه انتخابات و مجلس چه عظمتی دارد؛ حرفی ندارند كه كاری كنند یا چیزی بگویند كه مردم را از حضور در صحنه انتخابات و عرصه رأی دادن دلسرد كنند؛ این بر اثر بی‌توجّهی و غفلت است، والّا هر ایرانیِ غیور و علاقه‌مند به عزّت ایران و آبادی كشور و سرنوشت ملت باید تلاش كند تا مجلسی قوی و آبرومند تشكیل شود. البته مجلس هفتم یك خصوصیت اضافه هم دارد و آن این است كه اوّلین قدم دوره‌ای به سمت چشم‌انداز بیست‌ساله را باید بردارد. چشم‌انداز بیست‌ساله‌ای تصویب و به دستگاهها ابلاغ شده است كه حقیقتاً جاده بسیار مستحكمی به سمت یك آینده روشن، زیر پای ملت و مسؤولان باز می‌كند. اوّلین دوره چهار ساله به سمت آن چشم‌انداز، به‌وسیله این مجلس باید طی شود و اوّلین حركت را این نمایندگان باید انجام دهند كه اهمیت دارد. در دنیا عدّه‌ای هستند كه به مصالح جمهوری اسلامی علاقه‌مندند؛ در بین ملتها هم هستند، در بین دولتها هم هستند. بعضی از دولتها هم هستند كه به دلایل متعدّد به مصالح جمهوری اسلامی علاقه‌مندند. بسیاری از ملتها، بخصوص ملتهای اسلامی هم علاقه‌مندند. نگاه همه اینها به این انتخابات است؛ دلشان می‌خواهد این انتخابات، قوی، پُرشور و نشان‌دهنده عزم استوار ملت ایران باشد. یك عدّه هم در دنیا بدخواهِ ملت ایران هستند؛ اینها می‌خواهند این انتخابات یا اصلاً برگزار نشود تا این پشتوانه مردمی گرفته شود؛ یا اگر برگزار شد، بسیار سرد و بی‌روح برگزار شود. دو روز قبل بعضی از نمایندگان كنگره امریكا در مقابل چند نفر از مریدان خود ظاهر شدند و به ملت ایران دستور دادند در پای صندوقها حاضر نشوند! چه دلیلی از این واضحتر بر آن مطلبی كه من هفته پیش خطاب به ملت ایران عرض كردم كه راهبرد كلّی دشمن این است كه انتخابات در كشور انجام نگیرد؟ دلیلش هم واضح است؛ چون اگر انتخابات نباشد، كشور و نظام بی‌پشتوانه خواهد شد؛ اینها این را می‌دانند؛ لذا می‌خواهند انتخابات نباشد.1382/11/24
لینک ثابت
