خدای متعال را سپاسگزاری میکنم بهخاطر توفیقاتی که برای ادارهی شهر تهران در مجموعهی شورای اسلامی شهر و شهرداری به شما ارزانی شده است. هر لطفی که خدای متعال به شما بکند و توفیقی که به شما بدهد، همهی ما باید شکرگزار آن باشیم. از این هم که بحمد اللّه محور کار در شهرداری، خدمت به مردم قرار گرفته و انسان حضور خدمت‌رسانی را در شهرداری حس میکند، خدای متعال را شاکر و سپاسگزارم.
یکی از بزرگترین چیزهایی که کام مردم را شیرین میکند، این است که ببینند، حس کنند و بیابند که مسئولانِ امور آنها در پی خدمت صادقانه و پیگیرانه و عالمانه به آنها هستند. خودِ همین، مردم را خوشحال میکند. گاهی گفته میشود باید مردم را شاد و افسردگان را از افسردگی خارج کرد؛ این حرف درستی است. اگر کسانی به معنای حقیقی کلمه دنبال این موضوع هستند، راهش همین است؛ به مردم نشان دهند که در پی کار صادقانه و پیگیرانه و عالمانهاند. این بیش از همه چیز فضا را شادمانه خواهد کرد.
شما هم خوب عمل کردهاید. من، هم از شورای اسلامی شهر تهران بهخاطر کارهایی که کردهاند، جدّیتی که به خرج دادهاند، شهردار خوبی که انتخاب کردهاند، اهتمامی که به کارها دارند و دنبالهگیریای که از کارها میکنند- مضمون همین گزارشی که آقای مهندس چمران دادند و قبلًا هم من اطّلاع داشتم و شنیدهام- صمیمانه تشکّر میکنم؛ و هم از آقای دکتر «احمدینژاد» و همکارانشان بهخاطر کار مخلصانهای که انجام میدهند، سپاسگزارم.
شما هنوز خیلی کار در پیش دارید. آنچه انجام شده، ارزشمند است؛ اما نسبت به آنچه باید انجام شود، کم است. همین مقداری که انجام دادهاید هم حقیقتاً برای مردم و مسئولانِ منصف جای شکرگزاری است. کارهای خوب و اقدامات مفیدی صورت گرفته است. انسان رایحهی طیّبهی احساس خدمت را استشمام میکند؛ میبیند که در مدیریّت خدمت به مردم، احساس اخلاص برای خدا وجود دارد. این چیز خیلی باارزشی است؛ بخصوص در شهرداری که با مردم سروکار دارد. سازمانهایی که سروکارشان با مردم بیشتر است، باید روح خدمتگزاری و اخلاص را بیشتر از جاهای دیگر داشته باشند.
اوّلین نکتهای که میخواهم به همهی شما توصیه کنم، این است که در این راه ثابتقدم باشید و آن را ادامه دهید. شروع، چیز مبارکی است؛ اما کافی نیست. «انّ الّذین قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة ». وقتی استقامت ورزیدید، در راهی پای فشردید و آن را استمرار دادید، ارزش آن مضاعف میشود. به شروعِ خوب اکتفا نکنید؛ بنا را بگذارید بر ادامهی راه، همراه با دقّت و ملاحظه و مراعات همهی شرایطی که برای ادامهی این راه لازم است. بنابراین راه خدمت‌رسانی و اهتمام به آن را ادامه دهید.1382/09/17
لینک ثابت
