newspart/index2
تروریسم دولتی / تروریسم / رژیم تروریستی/رژیم تروریستی/تروریست پروری/تشویق تروریسم
طراحی این صفحه تغییر کرده است، برای ارجاع به صفحه‌ی قبلی اینجا کلیک کنید.
تروریسم دولتی

در این دو سه هفته‏ای که مسائل انفجارهای امریکا در سطح جهان مطرح بود، خوشبختانه مسئولان کشور حرفهای خوبی بر زبان آوردند و مواضع خوبی اتّخاذ کردند؛ درعین‏حال بنده لازم می‏دانم برای آگاهی ذهن ملت عزیزمان- که بحمد اللّه هوشیارند- نکاتی را عرض کنم:نکته‏ی اوّل این است که رفتار و اظهارات دولت امریکا و مسئولان امریکایی در این قضیه، بسیار متکبّرانه و مغرورانه و برخاسته‏ی از روح استکبار بود و هست. اظهاراتی می‏کنند که با هیچ منطقی سازگار نیست. البته به حیثیّت آن‏ها خیلی لطمه خورده و آبروی امنیّتی‏شان در دنیا به شدّت خدشه‏دار شده است؛ اما این دلیل نمی‏شود که برای جبران یک تحقیر، باز چهره‏ی استکباری و قیافه‏ی خشمگین به خود بگیرند؛ یعنی‏ مردم دنیا! ما عصبانی هستیم؛ روی حرف ما حرفی نزنید! یعنی کسی جرأت نکند در مقابل حرفی که آن‏ها می‏زنند، حرفی بر زبان جاری کند؛ به خیال اینکه می‏شود ملتها و انسانها و دولتهای مستقل را با این شیوه‏ها از میدان خارج کرد. از جمله‏ی این حرفها این است که هرکسی با ما- یعنی با آمریکاییها- نباشد، با تروریست‏هاست! این حرفِ بسیار غلطی است؛ نخیر، این‏طور نیست. خیلی‏ها در کنار امریکا هستند، اما از همه‏ی تروریست‏های عالم خطرناک‏ترند. امروز دولت اسرائیل خطرناک‏ترین تروریست‏ها را در خود دارد. آن‏هایی که در رأس این دولتند، کسانی هستند که در فاجعه‏بارترین قضایای تروریستی، خودشان شخصاً دستور داده‏اند و شرکت داشته‏اند؛ الآن هم هر روز ترور می‏کنند و در کنار امریکا هم هستند. بنابراین، این‏طور نیست که هرکس با شما بود، با تروریست‏ها نیست. نخیر؛ سرسخت‏ترین و خبیث‏ترین تروریست‏ها الآن در کنار شمایند. نقطه‏ی مقابل نیز همین‏طور است؛ هرکس با ما نباشد، با تروریست‏هاست؛ نخیر، ما با شما نیستیم، با تروریست‏ها هم نیستیم.1380/07/04
لینک ثابت
تروریسم دولتی

در ذهن مسئولان امریکا، مفهوم تروریسم، مفهوم غلطی است. آن‏ها تروریسم را بد معنا می‏کنند؛ به گونه‏ای معنا می‏کنند که کشتار دسته‏جمعی و قتل عامِ مردم صبرا و شتیلا- که دو اردوگاه فلسطینی بودند- در یک شب به دستور همین کسی که امروز در رأس حکومت غاصب صهیونیستی است، تروریسم به حساب نمی‏آید!چند سال قبل از این، گروه زیادی از مردم قانای لبنان جلوِ دفتر نمایندگی سازمان ملل در این کشور برای شکایت جمع شده بودند؛ اما هلیکوپترهای اسرائیلی آمدند و چند صد نفر آدم را- که در میانشان زن بود، مرد بود، بچه بود، گرسنه بود، تشنه بود- به رگبار بستند و همه را کشتند! آمریکاییها این را تروریسم نمی‏دانند! بارها به لبنان آمده‏اند و افرادی را ربوده‏اند و یا کشته‏اند؛ اما هیچ‏کدام از این‏ها مصداق تروریسم نیست! دولت غاصب صهیونیستی در یکی دو ماه پیش رسماً تصویب کرد که باید عناصری از فلسطینیها ترور شوند- حتّی اسم ترور را آوردند- ترور هم کردند؛ ماشین‏شان را منفجر کردند و افراد متعدّدی را کشتند؛ اما هیچ‏کدام از این‏ها مصداق تروریسم نیست؛ ولی مردم فلسطین که برای دفاع از سرزمین و استنقاذ حقِّ پامال‏شده‏ی خودشان قیام می‏کنند، فریاد می‏کشند و سنگ در دست دارند، اسلحه هم ندارند، تروریستند! منطق آمریکاییها این است. این منطقِ غلطی است و دنیا آن را قبول نمی‏کند.
مطلب بعدی این است که می‏گویند تروریستِ خوب و تروریستِ بد نداریم؛ همه‏ی تروریست‏ها بدند؛ اما خودشان عملًا تروریسم را به تروریسمِ خوب و تروریسمِ بد تقسیم می‏کنند! در آسمان خلیج فارس، هواپیمای ایران را با صدها نفر مسافر، بدون هیچ دلیل و بهانه‏ای منفجر می‏کنند؛ افراد را در دریا تکّه‏پاره و غرق می‏کنند؛ بعد فرمانده آن ناو را نه فقط محاکمه و توبیخ نمی‏کنند، و نه فقط از ایران عذرخواهی نمی‏کنند، بلکه به فرمانده آن ناو جایزه می‏دهند! این شد تروریسمِ خوب! منطق، منطقِ غلطی است. مفهوم، مفهومِ نادرستی است که توقّع دارند برای همین مفهوم نادرست، همه‏ی دنیا بسیج شوند و پشت سر آن‏ها راه بیفتند و هر کاری که آن‏ها می‏خواهند بکنند، بقیه نه فقط اعتراض نکنند، بلکه همه باید به آن‏ها کمک هم بکنند!
مجموعه‏ی قرائن و شواهد نشان می‏دهد که پشت این نمایشی که امروز در قضیه‏ی افغانستان وجود دارد، چیز دیگری است. افغانستانِ مظلوم و بدون حامی، در مقابل و دمِ چَکِ این‏ها قرار گرفته است؛ به خاطر اینکه یک نفر، یا ده نفر، یا صد نفر، یا هزار نفر در داخل این کشور متّهمند که قضایای انفجارهای نیویورک و واشنگتن را آن‏ها راه انداختند؛ اما پشت این صحنه، مسأله‏ی دیگری است. اوّلًا قرائن نشان می‏دهد که دولت امریکا در صدد است همان کاری را که در خلیج فارس کرد، در این منطقه هم بکند؛ یعنی بیایند در آسیای میانه و شبه قارّه مستقر شوند و دست و پای خود را باز کنند و به بهانه‏ی اینکه در اینجا امنیّت نیست، حضور داشته باشند. ثانیاً قصدشان این است، با کسانی که در قضیه‏ی فلسطین، از این مردمِ مظلوم دفاع کردند، تسویه‏حساب کنند. بقیه‏ی مسائل، صورت ظاهر قضایاست؛ باطن قضایا این‏هاست.1380/07/04

لینک ثابت
پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی