1 )

الكافی، ثقة الاسلام كلینی    ج‏8   ص 93   ح 66 ؛
قرب الاسناد،حمیری : ص 60 ؛ 
بحارالانوار،علامه مجلسی : ج 23 ص 236 ح 2 ؛

« سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) يَقُولُ لِأَبِی جَعْفَرٍ الْأَحْوَلِ وَ أَنَا أَسْمَعُ أَتَيْتَ الْبَصْرَةَ فَقَالَ نَعَمْ قَالَ كَيْفَ رَأَيْتَ مُسَارَعَةَ النَّاسِ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ وَ دُخُولَهُمْ فِيهِ قَالَ وَ اللَّهِ إِنَّهُمْ لَقَلِيلٌ وَ لَقَدْ فَعَلُوا وَ إِنَّ ذَلِكَ لَقَلِيلٌ فَقَالَ عَلَيْكَ بِالْأَحْدَاثِ فَإِنَّهُمْ أَسْرَعُ إِلَى كُلِّ خَيْرٍ»
ترجمه:
شنيدم امام صادق عليه السّلام به ابو جعفر چپ چشم فرمود: می شنوم كه به بصره رفتى؟ عرض كرد: آرى. امام عليه السّلام فرمود: شتاب مردم را در پذيرش شيعه چگونه يافتى؟ او در پاسخ عرض كرد: بخدا سوگند آنها اندكند و اگر چه كوشش هم مى‏كنند ولى كوشش آنها هم ناچيز است. حضرت عليه السّلام فرمود: به جوانان روى آوريد كه آنها به هر كار خيرى شتابان‏ترند»