newspart/index2
عبرت‌های انقلاب / درسهای انقلاب
طراحی این صفحه تغییر کرده است، برای ارجاع به صفحه‌ی قبلی اینجا کلیک کنید.
عبرت‌های انقلاب

قریب به بیست سال قبل از دوران پنجاه‏ساله هم، در این کشور، مشروطیت بود که مجموعاً، با تعطیلها و انسدادها و به توپ‏بستن‏ها و غیره، تقریباً در حدود چهار دوره، مجلسِ شورایِ ملّیِ درست شده در اوّلِ مشروطیت، کار کرد. تاریخِ آن مجالس، بسیار عبرت‏آور است و واقعاً یکایک ملت ایران، برای اینکه بدانند جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی به این کشور و این ملت چه داده است، باید آن گذشته را بخوانند. تا ندانیم چگونه بوده‏ایم، نخواهیم دانست که امروز چه در اختیار داریم. در آن چند سال اولیه، تا وقتی‏که هنوز مجلس، آن مجلسِ تحت نفوذ سلطان و سردار و دولت و سلطنه و سفارتخانه‏ی خارجی نبود، مجلسی بود که با وجود ابتدایی بودن، تأثیر خود را در اوضاع کشور می‏گذاشت. هرجا که اندکی نشانه‏ی سلطه‏ی خارجی بود، آن مجلس، با قدرت تمام می‏ایستاد. اولتیماتوم روس بود، مجلس ایستاد. استقراض از خارجیها بود، مجلس ایستاد. قرار داد وثوق الدوله بود، مجلس ایستاد. امثال مدرّس‏ها در آن مجلس، کم‏وبیش بودند. آن‏هایی هم که گذشتِ زمان نشان داد نمی‏توانند همیشه مدرّس باقی بمانند و مثل مدرّس باشند، در سایه‏ی حضور مردانِ مستقلّ باایمانی از قبیل مدرّس، خیابانی و امثال آن‏ها، یک حالت واقعیِ مردمی به آن مجلس دادند.1373/03/11
لینک ثابت
عبرت‌های انقلاب

بعضی از آن‏ها افتخار می‏کردند که در آن جلسه‏ای که سلطنت ایران به خاندان فاسد و ننگین پهلوی داده شد، حضور نداشتند! در حالی که بایستی می‏بودند و مخالفت می‏کردند. بعضی وابسته و فاقد استقلال بودند. شجاعت هم داشتند؛ اما آن شجاعت را در جهت باطل و خلاف حق به کار می‏گرفتند. جیبها و شکمهایشان از مال حرام، پر بود. طمعِ رشوه، طمعِ رسیدن به مقامات، طمعِ کمکِ فلان‏کسی که ممکن است قدرت را در دست بگیرد یا امروز بر سر قدرت است، چنان آن‏ها را گیج می‏کرد که نمی‏فهمیدند مسئولیت چیست. احساس مسئولیت نبود، استقلال نبود، شجاعت نبود، آگاهی و معرفت و فرزانگی نبود و کار به آنجا رسید. و الّا اگر مشروطیت در آغاز کار، منطبق با خواسته‏ی رهبران واقعی و مخلص و مؤمن آن نهضت- که بلاشک برترینِ آن‏ها علمای بزرگ بودند- و هرکس منکرِ این حقیقت شود، منکرِ ضروریات و واضحات شده است. چنان‏که عده‏ای منکر می‏شوند و امروز برای گذشته‏ی ما تاریخ می‏نویسند و حقایق را انکار می‏کنند- به پیش می‏رفت، کشور ما پنجاه سال در حسّاس‏ترین مقاطع تاریخ جهان، از قافله عقب نمی‏ماند. ما پنجاه سال ضرر کردیم. ما ملت ایران، به خاطر تسلّطِ آن قلدر بی‏سواد و خاندان و فرزندان و کسان و همراهانش؛ یعنی تسلّط قدرتهای مسلّط بر این کشور- که در نیم قرن آخرِ قبل از پیروزی انقلاب، انگلیسی‏ها و بعد هم آمریکاییها بودند- و نیز به خاطر کوتاهی مجلس، ضرر کردیم و دچار خسران شدیم.
مجلس می‏توانست از اوّل جلو این ضرر را بگیرد. شما به تاریخ دوران مشروطیت که نگاه کنید، می‏بینید هرجا مجلس از خود قدرتی نشان داد، در مقابل آن قدرت، همه مجبور شدند راه و روش خود را اصلاح کنند. لذا، دشمن در مجلسِ آن وقت نفوذ کرد: «تلک أمة قد خلت لها ما کسبت و لکم ما کسبتم.» این‏ها عبرت است.1373/03/11

لینک ثابت
پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی