مردمی بودن مسئولان / روحیه مردمی/ مسئولان مردمی
آن روزی که آن امام بیبدیل و آن خلف صالح انبیا و اولیا، به پشتیبانیهای شما مردم قم، در مقابل کفر و استکبار استوار ایستاد و فریاد دل این امت را از حنجرهی الهی خود سرداد؛ هم آن روزی که امام بزرگوار، قم را مرکزی برای پرتوافکنی قرارداد و تعالیم و پیام خود را از آنجا به همه جا فرستاد؛ هم در دوران پیروزی انقلاب، هم در دوران جنگ تحمیلی، هم در پیچهای خطرناک سیاسی انقلاب، همه جا مردم قم - این مردم مؤمن و حقیقتاً حزباللَّه - و در بخش اعظم حوادث، حوزهی علمیهی قم و علما و مدرّسین بزرگ و طلاب جوان و پُرشور و محافل درس و مدارس آمیختهی با علم و جهاد، به کمک انقلاب آمدند و بازوی امام محسوب شدند و انقلاب را از خطرناکترین گذرگاهها گذراندند. این، نشانهی آن است که نهضت، مردمی و دینی است؛ متکی به مردم و هدایت یافته از دین و حرکتکننده به سمت هدفهای الهی است؛ که خیر و سعادت مردم هم در آن است.1370/10/19
لینک ثابت
نکتهی دوم هم که بسیار حایز اهمیت است، مسألهی مردمی بودن این انقلاب و این نظام مقدس است. هرچه کردند و هرچه شد، مردم کردند. امام بزرگوار هم متکی به همین آحاد و نفوس مؤمنهی مردم بود. مسؤولان کشور - خدمتگزارانی که بودهاند و هستند - قدرتشان، جرأتشان، توان معنوی و روحىِ مقابلهشان با تهدیدها و مبارزطلبیهای استکبار و قدرتهای شیطانی، به پشتوانه و پشتیبانی همین ملت است. اتصال نظام، دولت، حکومت و مسؤولان با مردم، یکی از همان نعمتهای معجزهآسای الهی است. اگر مردم نبودند و این اخلاصها و این شورها و این فداکاریهای بینظیر و محیرالعقول نبود - که انسان از این مایهی ایثاری که در آحاد مردم مشاهده میکند، واقعاً مبهوت میماند - انقلاب هم پیروز نمیشد، جنگ هم به پیروزی نمیرسید، در میدانهای سیاست هم پیروزی نبود، در مقابل محاصرهی اقتصادی دشمن هم توان مقاومت باقی نمیماند؛ والّا شما تصور میکنید که شیاطین حاضرند یک حکومت و یک پرچم اسلامی را اینطور برافراشته در عالم تحمل کنند؟1370/10/19
لینک ثابت