یکی از توطئه‌هایی که امروز وجود دارد، جدا کردن شیعه از اهل بیت است. اصلًا می‌خواهند بگویند شیعیان به اهل بیت کاری ندارند؛ این‌ها خودشان را به اهل بیت چسبانده‌اند! محتوای «تحفه اثناعشریه» همین است. مؤلف، این کتاب را به نام ائمه‌ی اثناعشر اسم‌گذاری کرده و می‌گوید: «سمّیته تحفة اثنی عشریّة تمسّکا بالأئمّة اثنی عشر». از همه‌ی بزرگواران از امیر المؤمنین (علیه‌السّلام) تا حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه) اسم می‌آورد؛ ولی می‌گوید ما با این‌ها سروکار نداریم این‌ها که ائمه‌ی ما هستند ما با این شیعه سروکار داریم که خودشان را به این‌ها چسبانده‌اند! حرفهای اهل بیت را به عنوان حرفهای شیعه ذکر می‌کنند و سپس رد می‌کنند!
همه‌ی این‌ها، کار متمرکز را در محیط شیعی ایجاب می‌کند. در محیط شیعی، بر اساس همان اخلاص و احساس مسئولیت، انصافاً خیلی کار شده است. در طول تاریخ، علمایی از قبیل «قاضی نور اللّه»ها و دیگران و دیگران نشستند و با مظلومیت کتابهایی نوشتند؛ خدای متعال هم به خاطر همان مظلومیت، برکت داده و منتشر شده است؛ لیکن گنجینه‌ی ما خیلی قوی‌تر از این‌هاست.1370/07/04
لینک ثابت
