ملت عراق باید بدانند که این لحظه، لحظه‌ی حساسی است. اگر بایستند، آقایی نصیب آنها خواهد شد و عزیز خواهند گردید. البته یک مقدار سخت است و فداکاری لازم دارد. بدون فداکاری، هیچ چیزی به نتیجه نخواهد رسید. اگر خیال می‌کنند که عزت و کرامت و آزادی و زندگی راحت را مثل یک لقمه می‌شود در دهان کسی گذاشت، این اشتباه است. باید سختی را تحمل کنند؛ منتها سختی، کوتاه‌مدت و موقتی است و از بین خواهد رفت. اما اگر ملت عراق در مقابل کوتاه بیایند، همین رژیم عراق آن‌چنان پدری از آنها درخواهد آورد و آن‌چنان قساوتی بخرج خواهد داد که قساوتهای گذشته‌ی او - که اینها هم به نوبه‌ی خود بی‌نظیر است - در مقابل آن کوچک باشد. اگر این رژیم بر مردمش مسلط بشود - العیاذ باللَّه - از مردمش انتقام سختی خواهد گرفت؛ ملت عراق باید این را بدانند. ملت عراق حالا که قدم در این راه گذاشته‌اند و شروع کرده‌اند، بایستی کار را به پایان برسانند. باید به خدا تکیه کنند، از خدا کمک بخواهند، با خدا رابطه برقرار کنند و فداکاری هم در برنامه‌ی کارشان قرار بگیرد؛ آن‌وقت خدای متعال نصرتش را نازل خواهد کرد.1370/01/16
لینک ثابت
