طبق نقل در نهج البلاغه، امیر المؤمنین فرمود: «و لقد كنّا مع رسول اللّه (صلّی الله علیه و آله) نقتل آباءنا و ابناءنا و اخواننا و اعمامنا لا یزیدنا ذلك الّا ایمانا و تسلیما و مضیّا علی اللّقم و صبرا علی مضض الألم»؛ خالصانه و مخلصانه با كسان و نزدیكان خود میایستادیم و برای خدا مبارزه میكردیم. «فلمّا رأی الله صدقنا انزل بعدوّنا الكبت و انزل علینا النّصر»؛ وقتی در راه خدا با اخلاص و صادقانه عمل كردیم و خدای متعال این را از ما دید، دشمن ما را سركوب كرد و ما را پیروز نمود. بعد میفرماید: اگر اینطور نبود، این كارها انجام نمیشد: «ما قام للدّین عمود و لا اخضرّ للایمان عود»؛ یك شاخهی ایمان سبز نمیشد و یك پایهی دین بر سرپا نمیماند. به بركت اخلاص و صدق آن مسلمین، این پیشرفتها انجام شد و جامعهی اسلامی پدید آمد. تمدن اسلامی و این حركت عظیم تاریخی امروز هم همان است، و ملت ما و مسلمانان در همهی عالم و امروز ملت عراق و پیشروان آن ملت و نیز دیگر مردمی كه در هر گوشهی دنیا به نام اسلام سخن میگویند، باید این درس را از علی بن ابی طالب (علیهالسّلام) فرابگیرند.1370/01/16
لینک ثابت
