انقلاب ما دارای دو بعد بود: بعد داخلی و بعد خارجی. در بعد داخلی، ملت فداكار ایران زندگی دست‌ساخته‌ی فرهنگ غرب و آلوده به فساد قدرتهای استكباری را به زندگی اسلامی ـ كه آرزوی همه‌ی مردم ایران بود ـ تبدیل كرد.
[...]
اهمیت بعد خارجی انقلاب، كمتر از بعد داخلی آن نیست. در بعد خارجی، انقلاب ما توانست ملتهای مسلمان را با هم آشنا، و نسبت به یكدیگر دلسوز و علاقه‌مند كند.
[...]
ما كه امروز برای امام(ره) عزادار هستیم، باید این دو بعد را با كمال جدیت مورد توجه و نظر قرار دهیم; والا اگر خدای ناخواسته راه و وصیت امام فراموش بشود ـ كه ان‌شاءالله هرگز فراموش نخواهد شد ـ نتایج زحمات طولانی آن بزرگوار از بین خواهد رفت.1368/04/12
لینک ثابت
