خانواده‌های عزیزِ رزمندگان ما، چه رزمندگان ارتش، چه سپاه، چه بسیج، چه نیروی انتظامی، چه كاركنان وزارت دفاع - همینهائی كه فرمانده‌ی محترم اسم آوردند - و همسران آنها بدانند كه به كی دارند كمك میكنند، شریك زندگیشان كیه. شریك زندگی شما جزو كسانی است كه در این بنای رفیع و باشكوه، نقشهای حساس دارد؛ نیروهای مسلح این‌جورند دیگر. به تعبیر امیرالمؤمنین: «حصون الرعیّة»؛(7) حصارهای رعیتند، حصارهای ملتند، حصارهای معنوی كشورند. وجود نیروهای مسلح مستقل، آگاه، مبتكر، شجاع، فداكار، بدون اینكه گلوله‌ای هم شلیك بكنند، برای یك كشور امنیت‌آور است؛ دشمنان را سر جای خودشان می‌نشاند. یك چنین اهمیتی دارند نیروهای مسلح. شما همسرانِ اینها هستید. بله، فرمانده‌ی محترم از قول من نقل كردند - من هم تا حالا شاید ده بار یا بیشتر گفته‌ام - كه شما مردها هر فضیلتی را كه میتوانید در میدان مجاهدات عمومی و بزرگ به دست بیاورید، نصفش مال این خانمی است كه با شما شریك زندگی است، با شما دارد زندگی میكند. اگر همسر یك كسی كه وارد میدان است - وارد میدان مجاهدت و كار و تلاش - با او همراه نباشد - یا نق بزند یا مزاحمت كند یا زندگی با او را سخت بداند، همراهی نكند با او - او نمیتواند كار بكند. اگر خوب میتوانید كار كنید، ناشی از بركاتِ وجود این همسر خوب و مهربان است. این را خودِ همسران، اول تشخیص بدهند. خود شما قدر بدانید همسریِ مردی را كه زحمت میكشد و نصف اجرش مال شماست. مردی را كه در بنای رفیع نظام جمهوری اسلامی و نظام اسلامیِ نوین - كه ان‌شاءاللّه زمینه‌ساز تمدن نوین اسلامی است - نقش دارد، شما قدر بدانید. این مردی كه همسر شماست، با این هویت پیش شما شناخته بشود. فرزندان هم همین جور. بچه‌ها و فرزندان كاركنان نیروهای مسلح باید افتخار كنند، ببالند به پدرانشان.1391/06/28
لینک ثابت
