رهبر كبیر عزیز و امام فقید بزرگوار ما، چهره‌ی درخشانی در عالم بود و حقیقتاً مثل او را نه در این زمان و نه در زمانهای گذشته نداشتیم و در میان چهره‌های معروف عالم - بعد از انبیا و اولیا(علیهم‌السّلام) - شخصیتی با این عظمت و خصوصیات مثبت و جامع‌الابعاد و جامع‌الاطراف سراغ نداریم. من عقیده‌ی قاطع دارم كه اگر این بزرگوار همه‌ی آن خصوصیات مثبت چون: علم و قاطعیت و هوش و شجاعت و اراده را دارا بود، ولی اخلاص و ارتباط با خدا و تنزه از شرك - به معنای تجنب از اهوای خود و دیگران - را نمی‌داشت، به این توفیقات دست نمی‌یافت. این توفیقات بزرگ در زمانی به وجود آمد كه تمام نشانه‌ها حكایت از انزوای دین و كهنه شدن و فرسوده شدن آن و روآمدن تفكرات و اخلاق و شیوه‌های مادّی و حاكمیت هوسهای شیطانی و بشری در دنیا داشت.
كار عظیمی كه او انجام داد، این بود كه در چنین دنیایی كه اقیانوسی از لجن را در خود جای داده بود و افراد خجالت می‌كشیدند نام دین و ارزشهای الهی را بر زبان آورند او توانست ارزشهای الهی را مطرح و بزرگ كند و پرچمش را در جهان به اهتزاز درآورد. كاری كه او انجام داد، جز با كار انبیا قابل مقایسه نیست؛ حتّی با هیچیك از حركاتی كه مصلحان بزرگ كرده‌اند، قابل مقایسه نیست.1368/03/21
لینک ثابت
