حالا شما خودتان را جوانی در معادل سنین جوانی امام رضوانالله علیه فرض کنید. در بین طلاب و فضلای جوان و درسخوان ما، استعدادهایی هست که اگر همت کنند، درس بخوانند، خودسازی کنند، خود را رها نکنند، پاکدامن، پاکدل، پاک عمل، پاک چشم و پاک دست باقی بمانند، مثل امام، یا در همان حدود خواهند شد. شما فکر میکنید از این افراد کم هستند؟ البته در عمل، کم به دست خواهد آمد. نه از باب اینکه استعداد نیست؛ از باب اینکه ما همت نمیکنیم که خودمان را بسازیم تا انسان برجستهای شویم. این کارها، گذشت لازم دارد. گذشت از راحتی، گذشت از شهوات، گذشت از وسوسههای گوناگون، آشنا کردن دل با انوار و الطاف الهی و مستعد کردن دل برای افاضهی انوار الهی. امام، بلاشک مشمول هدایت خدا بود و خدا او را هدایت میکرد. خود ایشان هم این معنا را ملتفت بود و بنده از خود ایشان شنیدم که میفرمود: انسان احساس میکند که گویا یک دست غیبی یا یک دست هدایتی است که ما را پیش میبرد.» این، همان هدایت الهی است. این، همان حکمتی است که «یقذفه الله فی قلب من یشاء» (1)؛ نوری است که خدا در دل هرکس بخواهد، میاندازد. این چیزها با چه به دست میآید؟ این چیزها که استعداد مادرزادی ندارد. تلاش و مجاهدت دارد.1371/07/15
بیانات در جمع علما و روحانیون استان چهارمحال و بختیارى در شهرکرد
امام خمینی(رضواناللهتعالیعلیه), حوزههای علمیه, روحانیها, طلاب جوان, همت
حدیث
امام خمینی(رضواناللهتعالیعلیه), حوزههای علمیه, روحانیها, طلاب جوان, همت
حدیث
1 )
ُ الْعِلْمُ نُورٌ يَقْذِفُهُ اللَّهُ فِي قَلْبِ مَنْ يَشَاءُ
ترجمه:
لینک ثابت
مصباح الشريعة، ص: 16
ُ الْعِلْمُ نُورٌ يَقْذِفُهُ اللَّهُ فِي قَلْبِ مَنْ يَشَاءُ
ترجمه: