حتی قبل از رهبری ایشان هم همین بود. در زمان ریاست‌جمهوری هم روی شخصیت ایشان حساسیت بود. یک ترسی از ایشان دارند. وقتی ایشان برای سخنرانی در اجلاس عمومی به سازمان ملل رفتند، وسط جنگ بود. آمریکایی‌ها آن زمان در خلیج فارس خیلی مانور می‌دادند. کشتی‌ها و نفت‌کش‌های ما که می‌خواستند بروند و بیایند، در محدودیت بودند اما آمریکایی‌ها نفت‌کش‌های کویتی را اسکورت می‌کردند! و حضورشان در آن‌جا چشم‌گیر بود. درست وسط سفر ایشان به نیویورک، با هلی‌کوپترهای آپاچی به کشتی ایران‌ حمله و عده‌ای را زخمی کردند. بعد هم ادعا کردند که این کشتی منطقه را دارد مین‌گذاری می‌کند! این ماجرا را تمام رسانه‌ها، روزنامه‌ها و هفته‌نامه‌های آمریکا و جهان پوشش دادند تا سخنرانی ایشان را کسی نشنود. اصلاً دیده نشد، کاملاً پوشانده شد. من آن زمان هفته‌نامه‌ی تایمز را دیده بودم. روی جلدش نوشته بود: «دستگیر شده با دستان خونین!» یعنی ایران دارد آن‌جا مین‌گذاری می‌کند. به هر حال آن‌ها موفق شدند اخبار سخنرانی ایشان را بایکوت کنند. یعنی توجه جهان و داخل آمریکا را از ایشان برگرداندند. قبل از آن، هیچ‌وقت برخوردی به این شکل و شدت با هیچ‌کسی نکرده بودند.

این اتفاقات هر روز در خلیج فارس می‌افتاد ولی برای آن روز یک طراحی رسانه‌ای شده بود.این نشان می‌دهد قبل از رهبری روی شخص ایشان حساس بوده‌اند. چرا این کار را برای دیگران نکردند؟ نمی‌دانم. دیگران هم به نمایندگی از امام سفر رفتند، ولی این اتفاق برایشان نیفتاد. چه حساسیتی هست که در مورد آقا آن کار را کردند، کسی نمی‌داند. این سندی است که ثابت می‌کند ماجرای بایکوت، به قبل از فوت امام و آغاز رهبری ایشان برمی‌گردد. [بررسی انعکاس اخبار رهبر انقلاب در رسانه‌های خارجی]

باتوجه به سرعت اینترنت خود، یکی از دو فایل زیر را دریافت نمایید: