1389/01/05یک شخصیت واقعاً فرهنگی
خاطرات حجتالاسلام احمدی
احمد احمدی*
حجتالاسلام احمد احمدی یکی از معدود کسانی است که بواسطه حضور دراز مدتش در شورای عالی انقلاب فرهنگی خاطرات ارزشمندی از شخصیتها و مسؤولین فرهنگی دارد. حجتالاسلام احمداحمدی عقیده دارد که رهبر معظم انقلاب فرهنگیترین شخصیتی هستند که وی تاکنون در طول زندگی خویش دیده است: در مورد شخصیت رهبر معظم انقلاب باید تصریح کنم که ایشان واقعاً یک فرد فرهنگی هستند. یعنی علاوهبر اینکه یک سیاستمدار، ادیب و مورخ... واقعی هستند و شخصیتشان از زوایا و وجوه گوناگونی برخوردار است، واقعاً یک فرد فرهنگی و علمی نیز هستند. این مسأله حاکی از آن است که در دوران طلبگی شان واقعاً کار کردهاند و بیشترین تلاش را بر اعتلای روحی و علمی مبذول داشتهاند. در همین راستا از ایشان خاطرات بسیاری دارم که در اینجا به دو مورد از آنها اشاره میکنم:
ارتقاء کتب معارف
حدود سال 61 و 62 بود که با مشکلات فراوان و دلمشغولیهای بسیاری که داشتیم، کتاب معارف را که کتاب عمومی دانشگاهها بود، تهیه کردیم و به دانشگاهها عرضه نمودیم. بعد از اینکه یکدوره به دانشگاه عرضه شد، تصمیم گرفتیم آن را ارتقاء دهیم. در آن زمان 36 جلسه در نهاد ریاست جمهوری برای بهتر و کاملتر شدن کتاب برگزار کردیم. از 36جلسه، رهبر انقلاب تقریباً 10 جلسه را حضور داشتند و گاهی اوقات، بیشتر زمان جلسه حاضر بودند. البته در برخی از جلسات هم زمان کمتری حضور داشتند، ولی نظراتشان را مطرح میکردند. در واقع اهتمام ویژهای داشتند تا یک کتاب معارف خوب و متناسب با اوضاع فکری دانشگاهها تهیه شود.
طرح باید ایدهآل باشد
زمانیکه شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1364 تصویب کرد که نظام آموزش و پرورش باید تغییر و تحول یابد، ایشان عموماً سراغ مسائل اساسی میرفتند که بیشترین نقش را در تحول فرهنگ داشت. به همین جهت شورا در سال 64 به این نتیجه رسید که نظام آموزش و پرورش هر چه زودتر باید متحول شود. آن موقع تهیهی طرح تحول در آموزش و پرورش برعهدهی من گذاشته شد. حدود دو سال در شرایطی که تهران زیر بمباران موشکهای عراقی بهسر میبرد، طرح تغییر را با گروهی دیگر از دوستان با بهکارگیری تمام توانمان تهیه کردیم و آن را به صورت یک کتاب به شورای عالی فرهنگی عرضه کردیم. بعد از ارائهی طرح تحول بنیادین، برخی دوستان تأکید کردند که این طرح بیش از حد ایدهآل است. اما رهبر انقلاب با کمال شجاعت فرمودند که "طرح باید ایده آل باشد. یک طرح مبنایی بهطور طبیعی ایده آل است؛ چراکه یک موضوع را با تمام جوانب آن مطرح کرده است."
بعد از تحویل این کار، یک تشکر جانانه هم از بنده کردند و مثل همیشه من را مورد لطف قرار دادند. البته بگذریم از اینکه همان طرح به وزارت آموزش و پرورش رفت و اجرایی هم نشد. در زمان آقای هاشمی شرایط کاملاً مهیا بود که این طرح با قدرت اعمال شود ولی آقای نجفی وزیر آموزش و پرورش و برخی دیگر از دوستان که خودشان این طرح را تأیید کرده بودند، در هنگام اجرا، آن را در حاشیه قرار دادند و کنار گذاشتند. این کار سیلی بسیار محکمی هم برای نظام آموزش و پرورش و هم برای کسانیکه آن را آماده کرده بودند محسوب میشد.
* عضو محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی
در این رابطه ببینید: