عنوان | بیانات | ترجمه |
رعایت تقوای الهی در کار سیاسی | یک شاخص عمدهی جمهوری اسلامی این است که دستاندرکاران جمهوری اسلامی متشرّع باشند؛ مراعات حرام و حلال و دروغ و غیبت و تهمت مانند این چیزها را بکنند. همچنانکه ما در کارهای شخصی خودمان باید مراقبت بکنیم و تقوا پیشه کنیم و از محرّمات اجتناب بکنیم، در محیط سیاسی و در کار سیاسی هم عیناً همین وجود دارد؛ باید از محرّمات اجتناب کرد؛ باید این را در رأس کارها قرار داد... امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در این نامهها و احکامی که در نهجالبلاغه به استاندارهایشان دادهاند ــ در خیلی از آنها، حالا نمیتوانم بگویم اغلب؛ در بسیاری از آنها ــ اوّلش این است: کتابی الی فلان، اَمَرَهُ بِتَقوَى الله؛(۱) در نخستین توصیه «اَمَرَهُ بِتَقوَى الله» [است]. در مورد مالک اشتر و در آن حکم و فرمان معروف به مالک اشتر [میفرمایند:] «اَمَرَهُ بِتَقوَى اللهِ وَ اِیثارِ طاعَتِه».(۲) یعنی امیرالمؤمنین (علیه السّلام) اینجور [تأکید میکنند]. یا «اِنطَلِق عَلى تَقوَى اللَه»؛(۳) توصیه به تقوای الهی است. |
۱) از جمله، نهجالبلاغه، نامهی ۲۶؛ «أَمَرَهُ بِتَقْوَى اَللَّهِ فِی سَرَائِرِ أَمْرِهِ...» ترجمه: «او را به ترس از خدا در اسرار پنهانى، و اعمال مخفى سفارش مىکنم...» ۲) نهجالبلاغه، نامهی ۵۳؛« [امیر المؤمنین] مالک را به پرهیزگارى و ترس از خدا و برگزیدن طاعت او... امر فرموده است...» ۳) از جمله، نهجالبلاغه، نامهی ۲۵؛« با ترس از خدایى که یکتاست و همتایى ندارد حرکت کن... » |