دکتر مجید صفاتاج، دکتری علوم سیاسی با گرایش مطالعات منطقه‌ای است که حوزه‌ی مطالعات تخصصی وی، مسائل نهضت فلسطین و تروریسم صهیونیستی است. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR پیرامون آخرین تحولات میدانی در فلسطین اشغالی گفت‌گویی با وی انجام داده و آخرین وضعیت جبهه‌ی مقاومت و مبارزات مردم آزاده‌ی فلسطین را بررسی کرده است.

یکی از اقدامات مورد تأکید رهبر انقلاب نسبت به مردم و گروه‌های سیاسی و مبارزاتی فلسطینی، مقاومت همه‌جانبه و استفاده از تمامی ظرفیت‌ها و عناصر برای متوقف‌کردن و شکست رژیم نامشروع صهیونیستی است؛ ایشان در این راستا راهبرد به‌هم‌پیوستگی را مطرح کردند. لطفاً راهبرد وحدت و به‌هم‌پیوستگی و قیام یکپارچه در فلسطین اشغالی را تبیین کنید.
مدت زمان این راهبرد از انتفاضه‌ی اوّل فلسطین در سال ۱۹۸۷ میلادی نگذشته بود که تأثیر خودش را بر روی همه‌ی ارکان رژیم صهیونیستی گذاشت به‌گونه‌ای که این رژیم در تنگنای شدیدی قرار گرفت و باعث شد که برخی از تحلیلگران سیاسی و نظریه‌پردازان نظامی این رژیم به تکاپو بیفتند و مقامات رژیم صهیونیستی را مجاب کنند که برای محدودکردن قیام سراسری فلسطینیان و انتفاضه‌ی فلسطین دست به ابتکار صلح و سازش با رژیم صهیونیستی بزنند؛ چراکه معتقد بودند انتفاضه‌‌ی فلسطین و پیوستگی و قیام یکپارچه‌ی ملت فلسطین پس از تشکیل دولت اسرائیل بی‌سابقه بوده و برای اوّلین بار است که اساس و بنیان رژیم صهیونیستی را در معرض خطر و تهدید جدی قرار می‌دهد.

یکی از روزنامه‌نگاران و تحلیلگران نظامی اسرائیل معتقد بود که این قیام چه بسا مشکل‌ترین جنگ بر ضد اسرائیل است که به جنگ فرسایشی تبدیل خواهد شد و به‌علت طبیعت مرکب خود پیچیدگی‌های بیشتری دارد. خیلی صریح و روشن اظهار داشت که حتی اگر در کرانه‌ی غربی و نوار غزه کمربند دفاعی در جنگی دفاعی و فراگیر تشکیل دهند، مسئولیت امنیتی برای اسرائیل به‌وجود می‌آورد و در آینده افزایش می‌یابد و تبدیل به خطر نظامی می‌شود. لذا، از نظر نظامی نباید وضعی به‌وجود آید که برای ملتی که حدود سه‌ونیم میلیون نفرند حکومت نظامی ایجاد شود و ملت دیگری که حدود نیم میلیون و احتمالاً در آینده یک میلیون می‌شود، در وسط محاصره قرار بگیرد. در واقع او معتقد است که این اظهارات مربوط به بعد از انتفاضه‌ی اوّل است. او معتقد است که اگر وضعیت انتفاضه ادامه پیدا کند چه بسا کل جمعیت یهودی‌ها به‌دلیل این قیام یکپارچه و سراسری و به‌هم‌پیوسته در محاصره قرار خواهند گرفت و عملاً رژیم اسرائیل در حوزه‌ها‌ی امنیتی و اقتصادی فشل خواهد شد.

 این نکته بیانگر آن است که وقتی یک قیام و حرکت مردمی و مبارزه از منطقه‌ای شروع شود و به دیگر مناطق گسترش پیدا کند، رژیم صهیونیستی در معرض تهدید بسیار بیشتری قرار خواهد گرفت تا اینکه بخواهد به‌صورت نقطه‌ای و متمرکز دست به سرکوب فلسطینیان بزند. لذا، برای همین هم عنوان انتفاضه نام برده شد؛‌ چون که این قیام به‌هم‌پیوسته و یکپارچه بود و همه‌ی سرزمین‌های اشغالی فلسطین اعم از ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ و مناطق پیرامونی قدس را فراگرفت و همین باعث شد که تحلیلگران سیاسی و نظامی به فکر چاره برای سرکوب انتفاضه و یا خنثی‌سازی آن بیفتند که حالا طرح مذاکره با فلسطینی‌ها یکی از این طرح‌ها بود.

این قیام و راهبرد به‌هم‌پیوسته و یکپارچه این‌قدر تأثیر داشت که یکی از تحلیلگران  اسرائیلی می‌گوید قیام‌کنندگان فلسطینی که حرکت خود را با پرتاب سنگ و آتش‌زدن لاستیک‌های اتومبیل شروع کردند، در نهایت به جنگ در کرانه‌ی باختری و نوار غزه روی می‌آورند که در این صورت هفته پس از هفته و ماه پس از ماه می‌‌کشیم و کشته می‌شویم. از این نمونه اظهارنظرها در ارتباط با پیوستگی قیام و انتفاضه‌ی فلسطینیان از سوی تحلیلگران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی بسیار زیاد است.

لذا، به نظر می‌رسد که بیشترین نگرانی اسرائیل هم همین باشد. در حوادث و رویدادهای اخیری که در اوّاخر ماه مبارک رمضان از محله‌ی شیخ جراح شروع شد و به سایر نقاط سرزمین‌های اشغالی فلسطین رسید، صهیونیست‌ها در مقابله با انتفاضه و قیام فلسطینی‌ها ناتوان ماندند و این پیام را مجدداً بعد از گذشت بیش از سه دهه از قیام و انتفاضه‌ی اوّل فلسطینی‌ها به رژیم صهیونیستی داد که این راهبرد همچنان به قوت خودش باقی است و قیام یکپارچه‌ی فلسطین و به‌هم‌پیوستگی این قیام می‌تواند کار اسرائیل را زودتر از آن چیزی که برآوردشده، تمام کند به‌ویژه اینکه این قیام توأم با مبارزه‌ی مسلحانه و تسلیح کرانه‌ی باختری باشد. اگر چنین راهبردی اتفاق بیفتد طبیعتاً بیشترین نگرانی برای رژیم صهیونیستی و حامی اصلی آن آمریکا و برخی رژیم‌های مرتجع عربی منطقه که سرنوشت خودشان را با رژیم صهیونیستی و آمریکا گره زدند، نمود خواهد داشت. به نظر می‌رسد که باید بر این راهبرد تأکید شود و زمینه‌های شکل‌گیری و اجرای این راهبرد در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ که کرانه‌ی باختری به‌ویژه قدس و اطراف آن و غزه است، بیش از این فراهم شود.

تجربه‌ی شیخ جراح چه بود و چه ویژگی‌های خاصی داشت که آن را متمایز کرد؟ به نظر شما چگونه می‌شود این تجربه را تسری بخشید و تداوم داد؟
شیخ جراح نام پزشک صلاح‌الدین ایوبی بود که با نام اصلی امیر حسام‌الدین‌بن‌شرف‌الدین عیسی جراحی به او خدمت می‌کرد و نام او بر روی محله‌ای در شرق شهر بیت‌المقدس گذاشته شده است. محله‌ی شیخ جراح از لحاظ اداری تابع ایالت قدس است. این محله در سال ۱۹۵۶ به موجب توافق‌نامه‌ای میان آونروا (سازمان امداد و نجات آوارگان فلسطینی وابسته به سازمان ملل متحد) و پادشاهی اردن ایجاد شد و در آن زمان پذیرای ۴۸ خانواده فلسطینی آواره از جنگ ۱۹۴۸ گردید. منطقه‌ی شیخ جراح در قدس شرقی زمین‌هایی را شامل می‌شود که فلسطینیان می‌گویند سال‌ها پیش آن‌ها را از دولت اردن خریداری کرده‌اند.

 در خصوص پیشینه‌ی درگیری‌های مردم این محله با اشغالگران اسرائیلی باید گفت که کابینه‌ی رژیم صهیونیستی سوم ژانویه ۲۰۲۱ به چهار خانواده‌ی فلسطینی برای تخلیه‌ی خانه‌های خود ابلاغیه‌ای ارسال کرد که در آن ادعا شده بود مالکیت زمین این خانه‌ها از سال‌ها پیش به یهودیان صهیونیست تعلق داشته است و باید این خانه‌ها را تخلیه کنند. پس از آن در آوریل ۲۰۲۱ دادگاه اسرائیل احکامی را ضد ساکنین بومی محله‌ی شیخ جراح صادر کرد که بر اساس آن چند خانواده‌ی مذکور ساکن در محله موظف بودند تا موعد مقرر (۷ مه ۲۰۲۱) خانه‌های خود را ترک‌کرده و به شهرک‌نشین‌های یهودی اطراف تحویل دهند. البته از چند سال قبل با حمایت دولت غاصب صهیونیستی حدود ۲۰۰ واحد اسکانی در قالب شهرک‌های یهودی در این محله تأسیس شده بود که به‌مرور موجب درگیری و اختلاف ساکنین محلی و شهرک‌نشین‌ها شد.

 رژیم صهیونیستی  با این حکم قصد داشت میان شهرک‌نشین‌های پراکنده‌ی ایجادشده در اطراف محله‌ی شیخ جراح پیوند و ارتباط برقرار کند. این مسئله به‌لحاظ امنیتی برای رژیم صهیونیستی بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا شهرک‌های یهودی‌نشین نقش سپر دفاعی و امنیتی و حتی تهاجمی این رژیم علیه فلسطینیان را ایفا می‌کنند. در نتیجه با حکم دادگاه اسرائیلی و رد آن توسط فلسطینیان، یهودیان ساکن شهرک‌های اطراف به محله هجوم‌برده و خانه‌های اهالی را اشغال می‌کنند.

بدین ترتیب، محله‌ی شیخ جراح در ماه مبارک رمضان در پی حمله‌ی صهیونیست‌ها برای خالی‌کردن خانه‌های این محله و بیرون‌راندن فلسطینی‌ها از منازل خود و در اختیارگذاشتن آن‌ها به جوامع صهیونیست‌نشین به صحنه‌ی درگیری و رویارویی ساکنان فلسطینی این محله و صهیونیست‌ها تبدیل شد. این یورش‌ها و درگیری‌ها میان ساکنین اصلی و شهرک‌نشین‌های یهودی با دخالت نظامیان رژیم صهیونیستی و زخمی و دستگیرشدن تعداد زیادی از فلسطینیان همراه بود. آتشی که توسط اسرائیلی‌ها در محله‌ی شیخ جراح روشن شد به‌سرعت سراسر فلسطین اشغالی را در برگرفت به‌گونه‌ای که با واکنش سریع گروه‌های مقاومت اسلامی فلسطین روبه‌رو شد.

 پس از تشدید درگیری‌ها در محله‌ی شیخ‌ جراح، جنبش حماس در بیانیه‌ای درباره‌ی هرگونه حماقت رژیم صهیونیستی برای آسیب‌رساندن و آواره‌کردن ساکنان منطقه‌ی شیخ جراح در قدس شرقی هشدار داده بود. همچنین محمد الضیف، فرمانده کل گردان‌های عزالدین قسام شاخه‌ی نظامی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در هشدار به رژیم صهیونیستی درباره‌ی ادامه‌ی تجاوز به ساکنان محله‌ی شیخ جراح اعلام کرد در صورتی که تجاوزها به این محله و ساکنان آن متوقف نشود، مقاومت دست‌بسته نمی‌ماند و دشمن هزینه‌ی سنگینی خواهد پرداخت.

امّا در پی غصب خانه‌ی فلسطینیان در محله‌ی شیخ جراح با حکم ظالمانه‌ی دادگاه رژیم صهیونیستی، تنش و درگیری میان ارتش اسرائیل و مبارزان فلسطینی وارد مرحله‌ی تازه‌ای شد و مقاومت فلسطین به وعده‌ی خود مبنی بر پاسخ متقابل به صهیونیست‌ها عمل کرد. پس از آن، هر روز و شب، درخشش موشک‌های فلسطینی بر فراز آسمان سرزمین‌های اشغالی خواب از چشمان صهیونیست‌ها ربود. رژیم صهیونیستی آتشی را که در شیخ جراح روشن کرده بود به‌سرعت به سراسر سرزمین فلسطین اشغالی سرایت داد، امّا گمان نمی‌کرد تصاحب یک محله موجب به‌خطرافتادن تمام سرزمین‌های اشغال‌کرده‌اش شود.

 رژیم صهیونیستی که بیش از ۷۰ سال با اشغال سرزمین‌های فلسطینیان آنان را آماج حملات وحشیانه‌ی خود قرارداده و در این مدت با نسل‌کشی و قتل‌عام فلسطینی‌ها جنایت‌های بی‌شماری را علیه این ملت مرتکب شده است، امّا این بار داستان شکل دیگری به خود گرفت و موشک‌ها و راکت‌های مقاومت فلسطین و حماس جای سنگ و تیروکمان مبارزان فلسطینی را گرفت. پایگاه خبری میدل ایست نیوز نیز در همین مورد نوشت اکنون این اسرائیل است که در موضع دفع حملات و زیر موشک‌باران گروه‌های مقاومت فلسطینی قرارگرفته و با وجود تبلیغات گسترده‌ای که برای سامانه‌ی گنبد آهنین خود کرده بود، ولی شاهد عبور موشک‌ها و راکت‌های فلسطینی از این گنبد و فرود آن‌ها در شهرهای صهیونیست‌نشین است.

 رژیم صهیونیستی همواره طی جنگ‌های گذشته‌ی خود عکس و تصاویر خسارت‌های ناشی از حمله‌ی فلسطینیان را منتشر نمی‌کرد، امّا این بار حملات و خسارات آن به‌حدی شدید بود که فیلم‌های متعددی از فرود و اصابت راکت به شهرهای اسرائیلی منتشر شد. ارتش غاصب اسرائیل که به خوی وحشیگری و ماشین کشتار معروف است و همواره در عملیات‌های خود دست به انواع و اقسام جنایت‌ها زده است، این بار هم مانند گذشته در حملات سنگین هوایی به غزه مناطق مسکونی شهروندان بی‌دفاع و مراکز جمعیتی فلسطینان را هدف قرار داد و بیش از ۲۲۰ نفر از جمله ده‌ها کودک و زن را به شهادت رساند. با این وجود، در درگیری‌های اخیر میان رژیم صهیونیستی و مبارزان فلسطینی، برای نخستین‌بار از یکی از دستاوردی مهم مقاومت رونمایی شد که مهم‌ترین آن‌ها پهپاد «شهاب» و موشک «عیاش ۲۵۰» و «قاسم» بود.

دستیابی مبارزان فلسطینی به پهپاد موجب وحشت اسرائیلی‌ها شد و تا حدودی معادله‌های نظامی و جنگی را برهم زد. مجموع این شرایط به‌گونه‌ای رقم خورد که اسامه حمدان یکی از رهبران جنبش حماس فلسطین اظهار داشت که ضمانت داده شده است که رژیم صهیونیستی از محله‌ی شیخ جراح و مسجدالاقصی دست بردارد. وی به شبکه‌ی خبری المیادین گفت که مقاومت فلسطین یک پیروزی تازه و معادله‌ی جدیدی را ثبت کرده است.

 در مورد ویژگی این دور از مبارزه‌ی ساکنان محله‌ی شیخ جراح با رژیم صهیونیستی باید اذعان کنم که در این مرحله، محله‌ی شیخ جراح موجب آغاز انتفاضه‌ی موشکی فلسطین و رونمایی از دستاوردهای موشکی و پهپادی مقاومت اسلامی فلسطین شد و قدرت نظامی و اقتدار و دست بالای مقاومت اسلامی فلسطین علیه اشغالگران صهیونیستی را به رخ رژیم جعلی و حامیان آمریکایی و اروپایی آن کشید. پهپاد شهاب یک پرنده‌ی هدایت‌پذیر از راه دور انتحاری و انفجاری است و به‌دلیل قابلیت هدایت‌پذیربودن تا لحظه‌ی برخورد، تهدیدی جدی برای اشغالگران اسرائیلی به‌شمار می‌رود. از سوی دیگر، با توجه به اینکه مبارزان فلسطینی تاکنون از راکت علیه اسرائیل استفاده می‌کردند، قاعدتاً، از نظر بُرد و میزان تخریب توان کمتری داشتند، امّا با رونمایی از موشک عیاش با بُرد ۲۵۰ کیلومتر و قدرت تخریب بسیار بالاتر از راکت‌های فعلی، می‌توان گفت مقاومت فلسطین فصل جدیدی در مبارزه با رژیم صهیونیستی آغاز کرد. نکته‌ی قابل توجه دیگر در این دوره از درگیری‌ها، حمله‌‌ی راکتی فلسطینیان به فرودگاه‌¬ها و نیروگاه‌¬های اسرائیلی بود. به یقین واردکردن خسارت به این زیرساخت‌ها برای صهیونیست‌ها پُرهزینه و بسیار گران تمام شد و هزینه‌ی مادی و معنوی بسیاری را به آن‌ها تحمیل کرد که این امر تأثیر جدی بر معادلات جنگ می‌گذارد.

 در کنار قیام و انتفاضه‌ی فلسطینیان در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸، تصاویر و اخباری از درگیری فلسطینیان با اسرائیلی‌های ساکن در شهر اللد منتشر شد و این موضوع تا جایی پیش رفت که مسئولان اسرائیلی این شهر اعلام کردند اختیار شهر از دستشان خارج شده است. نکته‌ی قابل توجه در این برهه این است که درگیری‌ها تنها به غزه محدود نشد، بلکه به سراسر سرزمین‌های اشغالی فلسطین کشیده شد. لذا، نظریه‌پردازان صهیونیستی به این باور رسیدند درصورتی‌ که این روند ادامه داشته باشد و جنگ از حالت هوایی و موشکی به نبرد زمینی و شهری نیز گسترش داده شود، به‌طور قطع تلفات آن‌ها (صهیونیست‌ها) بسیار افزایش خواهد یافت و ضربات اساسی از مبارزان فلسطینی دریافت خواهند کرد. یک نمونه‌ی آن هم انهدام جیپ ارتش اسرائیل توسط موشک کورنت مبارزان فلسطینی بود. نکته‌ی دیگر اینکه جدا از درگیری‌ها در سرزمین‌های اشغالی، تجمع‌های اعتراضی نیز توسط جوانان لبنان و اردنی در مرز سرزمین‌های اشغالی صورت گرفت که زنگ خطر را برای رژیم صهیونیستی به صدا درآورد که برای ماجراجویی‌های آینده‌اش می‌تواند خطرساز باشد؛ چراکه این مردمان نشان داده‌اند برای عبور مسالمت‌آمیز از مرز برای پیوستن به مبارزات فلسطینیان انگیزه و آمادگی کامل دارند.

 قیام و مبارزه‌ی ساکنان محله‌ی شیخ جراح قدس تجربه‌ی خوب و گران‌سنگی برای سایر مناطق فلسطین به‌ویژه شهرهای کرانه‌ی باختری و همچنین فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی ۱۹۴۸ شد. فلسطینیان در این دور از مبارزه دریافتند که وقتی منطقه‌ی کوچکی مثل محله‌ی شیخ جراح این‌گونه ارتش رژیم صهیونیستی و شهرک‌نشین‌های صهیونیستی را دچار استیصال می‌کند قطعاً مناطق بزرگ‌تری مثل شهرهای کرانه‌ی باختری و سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ می‌تواند با قیام سراسری ضربات قابل توجه بیشتری بر پیکره‌ی رژیم صهیونیستی وارد کند. این عامل هم موجب نگرانی و ترس مقامات این رژیم از وقوع یک انتفاضه‌ی سراسری در فلسطین شد. این تصویری از آینده‌ی فلسطین و رژیم صهیونیستی است که به‌وضوح در افکار و اذهان عمومی مردم فلسطین و رژیم صهیونیستی نقش بسته است. بنابراین، فلسطینیان با توجه به این تجربه و امکان موفقیت بالای آن راهی جز این ندارند که به همین روش عمل کنند. این کاری است که در رسانه‌های اجتماعی و مجازی جریان مقاومت باید در کنار تبلیغ ضرورت تسلیح کرانه‌ی باختری بر آن تأکید شود.

ارزیابی شما از وضعیت امروز جبهه‌ی مقاومت در فلسطین به چه شکل است؟ امروز فرهنگ پایداری و استقامت چه دستاوردهایی برای ملت مظلوم فلسطین داشته است؟
اگر بخواهیم یک ارزیابی دقیق و درستی از جبهه‌ی مقاومت داشته باشیم باید به قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به وضعیت فلسطین نگاهی داشته باشیم که واقعاً وضعیت مقاومت فلسطین و مردم فلسطین چگونه بود. تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم فلسطین فراموش شده بودند. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در اواسط دهه‌ی هفتاد میلادی بیان می‌کند که ما نسل کنونی را می‌کشیم و نسل آینده هم فراموش خواهد شد. پیش از انقلاب اسلامی هم یک حالت جمود و رکود و خمودی بر گروه‌های مقاومت فلسطین حاکم بود. مقاومت فلسطین به‌جای مبارزه با رژیم صهیونیستی که دشمن اصلی بود، در سایه‌ی اختلافات کشورهای عربی با یکدیگر دچار اختلاف و درگیری شده بودند و یک نوع برادرکشی و مبارزه‌ی مسلحانه در میان خود گروه‌های فلسطینی شکل گرفته بود.

با پیروزی انقلاب اسلامی یک پیام و روح جدیدی در کالبد فسرده‌ و منجمد مقاومت فلسطین دمیده شد و آن قیام و همبستگی و هم‌پیوستگی ملت فلسطین در مقابله‌ با دشمن صهیونیستی بود. لذا، ما به‌تدریج از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تعیین روز قدس توسط حضرت امام خمینی رحمه‌الله‌علیه در جهت حمایت از فلسطین، شاهد ذوب‌شدن یخ‌های مقاومت فلسطین در این سرزمین و حتی خارج از سرزمین فلسطین بودیم.

 وقتی این چهار دهه را مرور می‌کنیم، می‌بینیم که هر سال وضعیت فلسطین بهتر از سال‌های قبل شده و با آن روحی که در کالبد نیمه‌جان فلسطینیان توسط انقلاب اسلامی ایران دمیده شد، گروه‌های اسلام‌گرا، جهاد اسلامی و دیگر گروه‌ها شکل گرفتند. گروه‌های مقاومت ملی‌گرا هم سمت‌وسوی مبارزه با رژیم را تشدید کردند تا اینکه در سال ۱۹۸۷ میلادی اوّلین انتفاضه‌ی سراسری فلسطین و به‌دنبال آن مقاومت اسلامی فلسطین حماس شکل گرفت و دیگر گروه‌ها سازماندهی شدند. فلسطینیان ناامید از رژیم‌های عربی، سازمان ملل متحد و مجامع بین‌المللی به این نتیجه رسیدند که تنها راه رهایی آن‌ها نهادینه‌‌کردن فرهنگ پایداری و مقاومتی است که از انقلابی اسلامی ایران نشئت‌گرفته و باید در میان فلسطینی‌ها نهادینه شود. درواقع آن‌ها از انقلاب اسلامی ایران الهام گرفتند، از مقاومت اسلامی لبنان در مقابل رژیم صهیونیستی کسب تجربه کردند و حرکتی را به‌وجود آوردند که منجر به آزادسازی باریکه‌ی غزه در سال ۲۰۰۵ میلادی شد.

 آقای اسحاق رابین، پنجمین نخست‌وزیر ملعون و معدوم رژیم صهیونیستی می‌گفت من هر روز صبح که از خواب پا می‌شوم آرزو می‌کنم که نوار غزه با همه‌ی ساکنان آن زیر آب رفته باشد؛ یعنی این تأثیر مقاومت بود که احیاء و بیدار شده بود. این تأثیر بیداری بود که در میان ملت فلسطین شکل گرفته بود. با آزادسازی نوار غزه، حماس و گروه‌های مقاومت فلسطین هم در آنجا سازماندهی شدند و هر سال ما شاهد شکوفایی مقاومت فلسطین بودیم. در جنگ اخیری که چند روز پیش تمام شد، ما شاهد مقاومت بیشتر مردم، شکل‌گیری قدرت نظامی و سیاسی تأثیرگذار مقاومت هم در فلسطین و هم در منطقه بودیم. این دستاورد بسیار بزرگی است که از طرف انقلاب اسلامی ایران برای مقاومت فلسطین به ارمغان آورده شد. همان چیزی که ما از آن به‌عنوان فرهنگ پایداری نام می‌بریم.

 الآن موازنه‌ی قوا در فلسطین اشغالی و در منطقه به نفع محور مقاومت شکل گرفته است و دیگر رژیم صهیونیستی نمی‌تواند بمباران کند و در مقابل هیچ‌کس هم پاسخگو نباشد. الآن شرایط به‌گونه‌ای شده است که در یک شب مقاومت اسلامی فلسطین فقط بیش از ۲۰۰ موشک به تل‌آویو و شهرهای مهم رژیم صهیونیستی شلیک می‌کند و شهرهای آن را زیر آماج موشک‌ها و پهپادهای خودش قرار می‌دهد. الآن وضعیت مقاومت فلسطین به‌گونه‌ای شده که می‌تواند از زیردریایی ساخت خودش استفاده کند؛ می‌تواند با استفاده از پهپادهای ساخت خودش گنبد آهنین را نه‌تنها به‌چالش بکشد، بلکه خنثی کند. الآن شرایط مقاومت فلسطین به‌گونه‌ای شده که خواب را از چشمان سران رژیم صهیونیستی و حامیان آن ربوده است و مقامات نظامی و نظریه‌پردازان سیاسی رژیم صهیونیستی را مجبور به اعتراف به شکست می‌کند و خواستار آتش‌بس می‌شود.

 در واقع مقاومت فلسطین، جبهه‌ی مقاومت و محور مقاومت هر سال نسبت به سال‌های گذشته قوی‌تر و مقتدرترشده و رژیم صهیونیستی در مقابل مقاومت ضعیف‌تر شده است. اگر این فرآیند ادامه پیدا کند، طبق فرمایش رهبر انقلاب که فرمودند رژیم صهیونیستی ۲۵ سال آینده را نخواهد دید، قطعاً این روز خواهد رسید و کمتر از ۲۵ سال خواهد بود، ان‌شاءالله.

جامعه‌ی جهانی و جهان اسلام چه وظایفی درباره‌ی مجازات نتانیاهو و مؤثرین رژیم صهیونیستی دارند؟
وقتی ما صحبت از جامعه‌ی جهانی می‌کنیم، یعنی آن چیزی که در فرهنگ و قاموس سیاسی جهان مورد توجه و تأکید قرار گرفته است، نه اینکه غربی‌ها به‌ویژه آمریکایی‌ها از آن نام می‌برند و خودشان و چند کشور همسو با خودشان را به‌عنوان جامعه‌ی جهانی نام می‌برند؛ نه! منظور از جامعه‌ی جهانی، یعنی همه‌ی ملل جهانی که عضو سازمان ملل متحدند و منشور این سازمان را پذیرفتند و مایل و قادر به اجرای آن هستند. اگر ما این تعریف را از جامعه‌ی جهانی به‌ویژه جهان اسلام داشته باشیم قطعاً به یک درک درست و دقیقی نسبت به مقابله‌ی با عاملین اصلی سرکوب فلسطینیان و غصب فلسطین خواهیم رسید.

جامعه‌ی جهانی با این تعریفی که عرض کردم هم به‌لحاظ امنیت خودش، هم به‌لحاظ انسانی و هم به‌لحاظ اجرای منشور سازمان ملل متحد موظف است که نسبت به بحران‌هایی که در جهان اتفاق می‌افتد احساس وظیفه کند و طبق منشور سازمان ملل متحد با آن برخورد کند. درواقع با اشغالگر مقابله کند و با مردم مظلوم یک سرزمینی که وطنشان اشغال‌شده همدردی و حمایت کند تا از وضعیت اشغال سرزمینشان خارج شوند.

 فلسطین و شهر قدس بخشی از پیکره‌ی وجودی جهان اسلام است. مسجدالاقصی اوّلین قبله‌ی مسلمانان است و تقدس خاصی دارد که در قرآن و روایات اسلامی از آن نام برده شده است. بنابراین، جهان اسلام باید بر اساس آموزه‌های دینی، روایت‌های اسلامی و منشور سازمان ملل متحد خودشان را در کنار ملت مسلمان فلسطین قرار دهد و از قیام مردم فلسطین حمایت کند تا این سرزمین به دست صاحبان اصلی خودش برگردد. خب طبیعی است که در شرایط کنونی متأسفانه حاکمان و رژیم‌های سیاسی حاکم بر جهان اسلام یا همسو با نظام سلطه‌ی جهانی هستند، یا امکان و قدرت مقابله‌ی با رژیم صهیونیستی را ندارند و یا نگران تبعات حمایت از فلسطین و مقاومت فلسطین هستند؛ امّا مردم جهان اسلام با هر رویدادی که در سرزمین فلسطین افتاده، تاکنون از ملت مسلمان فلسطین حمایت کردند و سرکوبگری رژیم صهیونیستی را محکوم کردند. اگر یک پیوندی بین مردم و حاکمان و همچنین یک پیوندی میان همه‌ی کشورهای جهان اسلام و همه‌ی کشورهای عضو سازمان ملل متحد -که در مجموع جامعه‌ی جهانی را تشکیل می‌دهد- ایجاد شود قطعاً در حوزه‌ی بین‌المللی توازن قوا به نفع محور مقاومت و ملت فلسطین خواهد شد.

بنابراین، به نظر می‌رسد در شرایط کنونی وضعیت به‌گونه‌ای است که حتی برخی از رژیم‌های همسو با رژیم صهیونیستی هم جرئت نزدیکی به رژیم صهیونیستی را ندارند و آن را محکوم می‌کنند. از این فرصت باید استفاده شود و جهان اسلام و جامعه‌ی جهانی یکپارچه و یک‌صدا علیه رژیم صهیونیستی شوند و خواستار اجرای منشور سازمان ملل متحد در حمایت از حقوق ازدست‌رفته‌ی ملت‌های مظلومی بشوند که سرزمینشان اشغال و غصب شده است. اصلاً موجودیت و عضویت رژیم صهیونیستی بر اساس همان شرایط عضویت کشورها در منشور سازمان ملل متحد غیرقانونی است. لذا، بر این نکته هم باید از سوی جامعه‌ی جهانی به‌ویژه جهان اسلام تأکید شود. از میان حدود پنج بند شرایط عضویت کشورها در سازمان ملل متحد، رژیم صهیونیستی هیچ یک از این شرایط را ندارد. این رژیم نه مرزهای مشخصی برای خودش تبیین‌کرده، نه مایل به ایجاد صلح است و نه دست از توسعه‌طلبی برمی‌دارد. لذا، با این شرایط رژیم صهیونیستی جایگاهی به‌عنوان عضو جامعه‌ی جهانی در سازمان ملل متحد ندارد.

وظیفه‌ی دنیای اسلام در برابر فلسطین در حوزه‌های پشتیبانی، سیاسی، مالی، تقویت نظامی، بازسازی زیر ساخت‌ها و ویرانی‌های اخیر غزه چیست؟
اوّلین وظیفه‌ی جهان اسلام شناخت کافی و لازم از خطرات موجودیت صهیونیستی در جهان اسلام و قلب آن غرب آسیاست. حضرت امام خمینی رحمه‌اللّه‌علیه فرمودند که اسرائیل غده‌ی سرطانی است و به سرزمین فلسطین بسنده نمی‌کند، بلکه به منابع و ذخایر عظیم نفتی و گازی جهان اسلام چشم طمع دارد. اگر جهان اسلام این تصویر را به‌خوبی در ذهنشان بگنجانند کاملاً می‌توانند نسبت به وظیفه‌ی ثانوی خودشان در برابر رژیم صهیونیستی و حمایت از فلسطین با دست باز و سخاوتمندانه عمل کنند.

 بنابراین، شناخت ماهیت رژیم صهیونیستی برای جهان اسلام و دولت‌ها لازم و ضروری است. شناخت سیاست‌های توسعه‌‌طلبانه‌ی این رژیم علاوه‌بر سیاست‌های نژادپرستانه‌ و نظامی‌گری که دارد، متأسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مثلاً، در تهاجم گسترده‌ی رژیم صهیونیستی به لبنان در دوم خرداد سال ۱۳۶۱، زمانی که ارتش رژیم صهیونیستی لبنان را اشغال کرد و بیش از نیمی از خاک این کشور به تصرف و اشغال خودش درآورد، شارون، وزیر وقت جنگ رژیم صهیونیستی طرحی را با عنوان تصرف چاه‌های نفتی منطقه‌ی خلیج فارس خیلی علنی و روشن ارائه کرد و گفت ارتش اسرائیل باید به‌سمت خلیج فارس پیشروی کند و چاه‌های نفتی خلیج فارس را تصرف کند، آن وقت نفت نه‌تنها سلاح عربی، بلکه سلاح یهودی خواهد بود. این طرح به‌خوبی هم ادعای حضرت امام خمینی رحمه‌اللّه‌علیه را تأیید کرد که فرمودند رژیم صهیونیستی چشم طمع به منابع و ذخایر عظیم نفتی و گازی جهان اسلام دارد و هم اینکه ماهیت توسعه‌طلبانه‌ی این رژیم را برملا ساخت. اگر ماهیت رژیم صهیونیستی به‌خوبی شناخته شود و فقط محدود به جغرافیای فلسطین نباشد طبیعتاً تعامل با قضیه‌ی فلسطین و حمایت و پشتیبانی‌های سیاسی و مالی و تقویت نظامی مقاومت فلسطین بهتر خواهد شد.

 بنابراین، اوّلین وظیفه‌ی دنیای اسلام شناخت جرثومه‌ و غده‌ی سرطانی در جهان اسلام و بعد حمایت از مقاومت فلسطین است. مردم مسلمان فلسطین با مقاومت خودشان دارند هم از سرزمین آباء و اجدادی خودشان و هم از امنیت مردم جهان اسلام دفاع می‌کنند. مقاومت فلسطین حکم سپر دفاعی جهان اسلام در برابر اشغالگری صهیونیستی را دارد، طبیعی است که وقتی به‌عنوان پیشقراولان مقاومت علیه توسعه‌طلبی رژیم صهیونیستی مبارزه می‌کند و تمامی زیرساخت‌های اقتصادی‌شان مورد هدف قرار می‌گیرد، مردم جهان اسلام هم در این قضیه مشارکت کنند. جهان اسلام باید پشتیبانی سیاسی از مقاومت فلسطین و حمایت‌های مالی و تقویت دفاعی و بنیه‌ی نظامی مقاومت فلسطین را تقویت خودش بداند. وقتی این دیدگاه شکل بگیرد، سیل کمک‌ها برای پشتیبانی سیاسی مقاومت فلسطین و حمایت مالی از خسارت‌دیدگان در دفاع علیه رژیم صهیونیستی جاری خواهد شد.

 اگر چنین بشود و صهیونیست‌ها و حامیان آن‌ها احساس کنند که جهان اسلام در همه‌ی حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، مالی، نظامی و امنیتی همچون ید واحده‌ای در مقابلشان و حامی اصلی مردم فلسطین هستند، در نوع برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌هایشان تجدیدنظر خواهند کرد. از همه مهم‌تر اینکه در صورت استمرار حمایت‌های جهان اسلام از فلسطین، در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد ریشه‌کن‌شدن این غده‌ی سرطانی خواهیم بود، ان‌شاءاللّه.