رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام با تأکید بر اینکه امروز برنامه‌ی دشمن، متوقف کردن توانمندی‌های جمهوری اسلامی است، اولین توانمندی را «ایمان اسلامی» دانستند و فرمودند: «اوّل، ایمان اسلامی است ... شما نگاه کنید به فعّالیتّهایی که امروز در دنیا میشود برای شکستن سدّ این ایمان در هرجا و بخصوص در نظام جمهوری اسلامی و در میان مردم. از همه‌ی طُرق دارند استفاده میکنند که ایمان اسلامی ما را متزلزل کنند... توانمندی‌ها را باید افزایش بدهیم. ایمان اسلامی را باید تقویت کنید. هرجایی که با جوانها ارتباط دارد؛ ایمان اسلامی یک وظیفه‌ی بزرگی است که متوجّه به همه‌ی اینها است، بایستی انجام بدهند.»(۱۳۹۵/۳/۲۵) به همین مناسبت پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در جدول زیر، عوامل حفظ و افزایش ایمان را با توجه به بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیانات سال‌های گذشته مرور می‌کند.
 

دریافت جدول: عکس | PDF

 

عمل صالح
به برکت اسلام، آینده‌ی این انقلاب، آینده‌ی این نظام و آینده‌ی این کشور، آینده‌ای بسیار روشن و درخشان است. آنی که باید این آینده را شکل دهد، عمدتا شما جوانان هستید. اولا با عمل، ایمان اسلامی را در خودتان تعمیق کنید که این اساس کار است. ایمان هم یک موضوع کتابی و ذهنی نیست. ایمان، در عمل تقویت پیدا می‌کند. انسان، خدا را در میدان مجاهدت برای خدا، بهتر می‌بیند. این مجاهدت هم، سنگرهای مختلفی دارد که سنگر علم و سازندگی از آن جمله است. البته با تقوا و با تضرع پیش خدای متعال و با انجام عبادات و اجتناب از محرمات. پس، اول ایمان اسلامی است.ثانیا آگاهی سیاسی را در خودتان تقویت کنید که فریب تبلیغات دشمن را نخورید. این هم یک رکن اساسی است.
بیانات در دیدار جمعی از دانش‌آموزان و دانشجویان  ۱۳۷۳/۰۸/۱۱

می‌فرماید: «سبیل ابلج المنهاج»؛ یعنی مسیر این راه، بسیار روشن است. اگر کسی با عقل و فطرت خود وارد این میدان شود، راه را روشن و بی‌تردید و بی‌شبهه می‌بیند؛ «انورالسراج» است. بعد دنباله‌اش این است: «فبالایمان یستدل علی الصالحات»؛ از راه ایمان، انسان به اعمال صالح می‌رسد. ایمان است که انسان را می‌کشاند و به عمل صالح دلالت می‌کند. بعد بلافاصله می‌فرماید: «و بالصالحات یستدل علی‌الایمان»؛ عمل صالح هم انسان را به ایمان دلالت می‌کند. یعنی یک تاثیر و تاثر متقابل وجود دارد. به‌نظر من این نکته‌ی خیلی مهمی است. ما باید ایمان خود را با عمل صالح تقویت کنیم؛ کمااین‌که عمل صالح را باید از راه ایمان بشناسیم.
بیانات‌ در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیات دولت‌‌  ۱۳۸۳/۰۸/۲۰

تقوا
این ایمان، سرمایه‌ی عجیبی است. بحمدالله همه‌ی شما بچه‌های مومنی هستید و در خانواده‌های مومنی تربیت پیدا کرده‌اید. اگر شما همین ایمانی را که الان دارید، به کار بگیرید، یعنی عمل صالح را بر آن مترتب کنید، گناه نکنید، حتی‌المقدور کارهای ثواب را به بهترین وجهش انجام دهید و در بین گناهان، از آن گناهانی که به خودخواهیهای انسان ارتباط پیدا می‌کند، بیشتر اجتناب کنید، از آنهایی که ظلم به کسی است، بیشتر اجتناب کنید، از بعضی حرفهای نامناسبی که انسان نسبت به بعضیها ممکن است بزند، اجتناب کند، حتی انسان بتواند ذهن خود را از بعضی چیزها خالی کند، اینها عملهای صالحتری است. این عملها، همین مایه‌ی ایمان را افزایش می‌دهد. یعنی ایمان، این‌گونه است که اگر با عمل همراه شد، مرتب خود آن ایمان روزبه‌روز زیادتر خواهد شد. اگرچه آن آگاهی هم - که گفتم بایستی انسان از اهل معرفت و از کتاب و از موعظه به‌دست آورد - با این عمل صالح همراه باشد، حتی خود آن آگاهی هم بیشتر می‌شود. «و من یتق‌الله یجعل له مخرجا» «و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه». «و من یومن بالله یهد قلبه»؛ خدا دل او را هدایت می‌کند. این آیه، مورد نظر من بود. خود تقوا و مراقبت، دل انسان را هدایت و ایمان انسان را راسختر می‌کند.
بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان مجروح حادثه‌ی کوی دانشگاه‌  ۱۳۷۸/۰۵/۰۴

کفر به طاغوت
یکی از خصوصیات حیات طیبه و خصوصیات این انقلاب که در قرآن به آن تصریح شده، ایمان بالله و کفر به طاغوت است: فمن یکفر بالطاغوت و یومن بالله فقد استمسک بالعروه الوثقی‌. «عروهالوثقی‌» یعنی شما مثلا از یک جای خطرناکی، لغزش‌گاهی دارید عبور میکنید، یک ریسمان، یک چیزی هست که دستتان را میگیرید که نخورید زمین، لیز نخورید، پرت نشوید پایین؛ به این میگویند «عروهالوثقی‌». اگر ایمان بالله و کفر به طاغوت داشته باشید، این «عروهالوثقی‌» است. این هر دو با همدیگر است: ایمان بالله، کفر به طاغوت؛ این دو را از هم تفکیک نباید کرد. باز اینجا من اشاره کنم که ایمان بالله را از مردم بسختی میشود گرفت؛ تکیه‌ی تبلیغات دشمنان، روی کفر به طاغوت است؛ کفر به طاغوت را ضعیف کنند بتدریج، این بخش از قضیه را از دست مردم بگیرند خب بله، ایمان بالله هم داشته باشید، ایمان به طاغوت هم داشته باشید. این نمیشود؛ ایمان بالله با کفر به طاغوت، با هم همدوشند.
بیانات در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامى  ۱۳۹۴/۰۶/۲۵

تأمل و تدبر؛ ارتباط با خدا؛ تواصی به حق و تواصی به صبر
عزیزان من! بعضی از سرمایه‌های معنوی، با همه‌ی ارزشی که دارند، نیازمند حفظ کردنند. مثلا محبت را باید حفظ کرد؛ مثل گیاهی است که اگر به آن نرسیدید، از دست خواهد رفت. ایمان از این قبیل است. ایمان را باید حفظ کنید. حفظ ایمان، با رفتار خوب، با تامل و تدبر خوب، با توجه به خدا، با حفظ و تقویت ارتباط با خداست. حفظ این گوهر، با تواصی به حق و تواصی به صبر است. هر دو نفرتان، یکدیگر را به حق و صبر توصیه کنید. صبر، یعنی پایداری و استقامت.
بیانات‌ در جمع سپاهیان و بسیجیان لشکر ۱۰ سیدالشهدا  ۱۳۷۷/۰۷/۲۶

استفاده از انسان‌های والا و استادهای خوب
ایمان هم یعنی این‌که انسان واقعا مومنانه وارد میدان شود. سعی کنید ایمانتان را قوی کنید. الحمدلله همه‌ی شما دلهایتان پاک و صاف است و ایمانها در دلهایتان می‌درخشد - انسان می‌تواند این را حس کند - درعین‌حال بکوشید آن را عمیق کنید، تا با هر حادثه‌ای متزلزل نشود. با مطالعات خوب، با استفاده از انسانهای والا و استادهای خوب، آن را تقویت کنید.در خودتان بصیرت ایجاد کنید. قدرت تحلیل در خودتان ایجاد کنید؛ قدرتی که بتوانید از واقعیتهای جامعه یک جمعبندی ذهنی برای خودتان به‌وجود آورید و چیزی را بشناسید.
بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با جوانان در دومین روز از دهه فجر (روز انقلاب اسلامی و جوانان)  ۱۳۷۷/۱۱/۱۳

صبر و یقین و عدل و جهاد
در حکمت سی‌ام نهج‌البلاغه آمده است: «سئل عن الایمان»؛ از حضرت تقاضا کردند درباره‌ی ایمان برای آنها صحبت کند. فرمود: «الایمان علی اربع دعائم»؛ ایمان روی چهار پایه استوار است. منظور از چهار پایه این است که اگر پایه‌ها محکم بود، ایمان رو می‌ماند؛ اما اگر پایه‌ها سست شد یا فرو ریخت، ایمان به همان نسبت فرو می‌ریزد. به‌طور کامل ساقط نمی‌شود، اما به همان نسبت فرو می‌ریزد. حضرت این چهار پایه را بیان فرمودند: «علی الصبر و الیقین و العدل والجهاد».
بیانات‌ در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیات دولت‌‌  ۱۳۸۳/۰۸/۲۰

دعا
دستاوردهای دعا چیست؟ [دستاورد اول:]دعا غفلت را از دل انسان می‌زداید؛ انسان را به یاد خدا می‌اندازد و یاد خدا را در دل زنده نگه می‌دارد...دستاورد دوم دعا، تقویت و استقرار ایمان در دل است. سومین دستاورد، دمیدن روح اخلاص در انسان است. دستاورد چهارم دعا، خودسازی و رشد فضایل اخلاقی در انسان است. دستاورد پنجم دعا، ایجاد محبت به خدای متعال است. دستاورد ششم دعا، دمیدن روح امید در انسان است. دستاورد دیگر دعا، برآمدن حاجات است.
بیانات در خطبه‌‌های نماز جمعه‌ی تهران‌‌  ۱۳۸۴/۰۷/۲۹

آرامش و سکینه دینی
برکات قرآن برکات بی‌انتهایی است. در قرآن و با قرآن عزّت هست، قدرت هست، پیشرفت هست، رفاه مادّی هست، تعالی معنوی هست، گسترش فکر و عقیده هست، شادی و سکینه‌ی روح هست؛ سکینه و آرامش روح؛ فَاَنزَلَ اللهُ سَکینَتَهُ عَلی رَسولِهِ وَ عَلَی المُؤمِنینَ وَ اَلزَمَهُم کَلِمَهَ التَّقوی وَ کانوا اَحقَّ بِها وَ اَهلَها. وقتی که آن آرامش دینی و آن سکینه‌ی دینی آمد، تقوا زیاد میشود: هُوَ الَّذی اَنزَلَ السَّکینَهَ فی قُلوبِ المُؤمِنینَ لِیَزدادوا ایمانًا مَعَ ایمانِهِم؛ این سکینه و آرامش موجب میشود ایمان انسان روزبه‌روز افزایش پیدا کند؛ ایمان به چه؟ ایمان به خدا، ایمان به قدرت الهی؛ دنبالش میگوید: وَ لِلّهِ جُنودُ السَّماواتِ وَ الارض؛ همه چیز دست خدا است، همه چیز لشکر خدا است. در یک جای دیگر [میگوید]: وَ ما یَعلَمُ جُنودُ رَبِّکَ اِلا هُو؛ هیچ‌کس جز خود او، قادر به شمارش جنود الهی نیست. قرآن این است: یک قدرت فوق‌العاده و بی‌انتها که ما به قدر ظرفیّت خودمان باید بتوانیم ان‌شاءالله از آن استفاده بکنیم.
بیانات در محفل انس با قرآن کریم ۱۳۹۵/۰۳/۱۸

نماز جمعه
یکی از مهمترین عوامل حفظ ایمان و روحیه در مردم، همین نمازهای جمعه و خطبه‌های جمعه و حضور معنوی مردم در صحنه‌ی نماز جمعه است. و این‌که یک نفر انسان امین، با زبان صادقی که مردم او را قبول دارند، هر جمعه از اوضاع کشور برای مردم میگوید و آنها را نصیحت، و جهتگیریشان را تصحیح میکند.
بیانات در مراسم بیعت ائمه‌ی جمعه‌  ۱۳۶۸/۰۴/۱۲

مطالعه و کتابخوانی
جوانهای عزیز! این ایمان را حفظ کنید؛ این ایمان را با مبانی فکری، مستحکم کنید. همه - اعم از شهری و روستائی و وابستگان عشایر در شهر و روستا و مناطق کوچ‌رو - مقید باشند به این که این ایمان عمیق همراه با اخلاص و صفای باطن موجود در این منطقه را، با خواندن کتاب، با کتابخوانی در میان عشایر و مطالعه در میان جوانان این منطقه و با استفاده‌ی از انسانهای صاحب فکر و اندیشه - اندیشه‌‌ی درست و اسلامی - تقویت کنند.
بیانات در دیدار مردم و عشایر شهرستان نورآباد ممسنی  ۱۳۸۷/۰۲/۱۵