بنده خانواده‌هایی را ازنزدیک دیده‌ام - یعنی به خانه آنها رفته‌ام و باپدران و مادران صحبت کرده‌ام. روایت نیست؛ خودم از نزدیک دیده‌ام. - خانواده‌ای که دو پسر داشتند، هر دو شهید شدند. خانواده‌ای که سه پسر داشتند و هر سه شهید شدند. این مگر شوخی است!؟ این مصیبت، مگر قابل تحمّل است!؟ این پدر و مادر باید از غصّه دیوانه شوند. آن وقت، مادر، که عواطف جوشانتری هم دارد، با کمال قدرت می‌گوید: «مااینها را در راه اسلام دادیم، و حرفی نداریم.» عجب!
پس تأثیراسلام این است! تأثیر ایمان به خدا این است! این را دشمن فهمید. پدر و مادری به جوان خود می‌گویند «تو هنوز شانزده سالت است، هفده سالت است؛ برو درست رابخوان؛ برو بازیت رابکن؛ لذّتت را ببر. برادرت رفت و شهید شد.»؛ جوان می‌گوید: «نه! من سهم خودم راباید برای اسلام ادا کنم.» این، عبارتی است که ما در وصیتنامه‌های شهدا دیده‌ایم و ازپدران و مادران شهدا و خانواده‌ها شنیده‌ایم. اثر اسلام، این است.
بیانات در دیدار جمعی از کارگزاران فرهنگی ۱۳۷۱/۵/۲۱
بیانات در دیدار جمعی از کارگزاران فرهنگی
ارسال پیوند با پیامک