رهبر انقلاب در دیدارهای خود با جوامع علمی و نخبگانی کشور، همراهی علم و معنویت را در نظام اسلامی مورد تأکید قرار می‌دهند. ایشان این موضوع را از جمله تفاوت‌های علم اسلامی و بومی با علم غربی می‌دانند. دکتر مجید شهریاری یکی از مصادیق همراهی علم و معنویت بود. به قول آیت‌الله‌العظمی جوادی آملی، «راز موفقیت شهیدِ شاهد، دکتر شهریاری، پی‌بردن به حقیقت علم و هجرت از آن به معلوم و ترغیب به چنین هجرتی است.» متن زیر، یادداشتی است از همسر شهید شهریاری درباره خصوصیات علمی و معنوی آن دانشمند شهید.

مهم‌ترین ویژگی ایشان، متشرع بودن ایشان بود. به انجام واجبات و مستحبات بسیار اهمیت می‌دادند و در ترک محرمات و مکروهات بسیار کوشا بودند. خواندن نماز اول وقت، خصیصه‌ی بارز ایشان بود و در برپایی نماز شب کوشا بودند. وجوهات شرعی را دقیق حساب کرده و به موقع پرداخت می‌کردند.

ایشان بسیار خیرخواه بوده و در دستگیری از مستمندان کوشش بسیار می‌کردند. ارادت بسیار زیادی به اهل بیت(ع) داشتند و سیره‌ی ایشان را سرلوحه‌ی رفتار و کردار خویش قرار داده بودند. حُسن رفتار ایشان در بین همکاران و دوستان زبانزد همگان بود که آن نیز برگرفته از اعتقادات و روحیات مذهبی ایشان بود.

بسیار متواضع، مهربان، آرام، کم‌حرف، کوشا و پرتلاش و ساده‌زیست بودند. هرگز دروغ و غیبت را به کلام خویش راه نمی‌دادند. در مجامعی که احکام اسلامی نادیده گرفته می‌شد، شرکت نمی‌کردند. با افرادی که تقید زیادی به مسائل شرعی نداشتند، زیاد رفت‌وآمد نداشتند و معتقد بوند که حشر و نشر با این افراد، بر رفتار خود ما نیز اثر منفی می‌گذارد. برعکس، با دوستان متشرع نشست‌وبرخاست بیشتری داشتند و سعی می‌کردند تا ارتباط با این دوستان را قطع نکنند؛ اگرچه گاهی به‌علت ضیق وقت، به یک تماس تلفنی بسنده می‌کردند.

رفتار ایشان با دانشجویان بسیار پدرانه و مهربانانه بود. آن‌قدر با دانشجویان صمیمی بودند که محیط دانشکده به یک خانواده تبدیل شده بود و دانشجویان، خصوصی‌ترین مسائل خویش را با ایشان درمیان گذاشته و مشورت می‌گرفتند. ولی این صمیمیت، خللی در کلاس‌های درسی ایشان و جدیت این کلاس‌ها ایجاد نمی‌کرد. در کلاس درس و انجام تکالیف و امتحانات، بسیار جدی و سخت‌گیر بودند. تکالیف درسی ایشان از سخت‌ترین تکالیف درسی دانشجویان بود و همین موضوع باعث شده بود که دانشجویان بعد از گذراندن درس ایشان بسیار قوی و مسلط به موضوع بودند و خودشان از توانایی‌هایی که به‌دست می‌آوردند، بسیار خشنود بودند.

جامعِ علم و دین
به تعبیر یکی از دوستان، «دکتر، دانشجوی قدکوتاه نداشت». تمام کسانی‌که تحت نظارت ایشان فارغ‌التحصیل شده‌اند، افرادی بسیار توانا در مسائل علمی و دارای اعتماد به‌نفس بالا هستند.

ایشان عالم وارسته‌ای بودند که پله‌های ایمان و علم را همزمان و با سرعت طی کردند و به درجات عالی دست یافتند. یقیناً موفقیت‌های علمی ایشان، به منزله‌ی صِفرهایی بود که در جلوی قامت بلند ایمانی ایشان معنا پیدا کرد و زندگی ایشان را به گونه‌ای ساخت که نتیجه‌ی آن جز شهادت در راه معبود نمی‌توانست باشد.

به قول مرجع عالی‌قدر، حضرت آیت‌الله جوادی آملی، «راز موفقیت شهیدِ شاهد، دکتر شهریاری، پی‌بردن به حقیقت علم و هجرت از آن به معلوم و ترغیب به چنین هجرتی است.» این استاد والامقام، به کمک علوم به معلوم رسیدند و نشان آفریدگار را در آن و نیز در خود، که مخلوقِ خداست، مشاهده نمودند و جامع علم و دین شدند. چنین افرادی آن‌قدر مقتدر هستند که در مصاف با مرگ، پیروز می‌شوند و مرگ را می‌میرانند و خود برای ابد زنده می‌مانند. و این ابدی‌های بالعرض، به خدایی که ابدی با‌لذات است، مرتبط خواهند بود.