... می‌نشینی شعر می‌گویی شب محو شد برخیز صبح از سمت رنگارنگ‌ها آمد این قصه‌ی موزون که می‌گویی هزاران بار در تاریخ از پرده‌ی دف‌ها وزید و با خروش چنگ‌ها آمد ...

...   شعر اول منم که می‌رسدم نو به نو ز خویش غمی ز دست خویش نیاسوده‌ام به عمر دمی گیاه آبزی‌ام بی‌بهار می‌رویم مگر همان گذرد گاه از سرم بلمی ...
... قدمی شعر دوم  ای خوش آنان کاندرین نامهربان دنیای بد عمر را در کار خوب مهربانی کرده‌اند خود چو خور پیوسته سرگردان عالم بوده‌اند پیش پای دیگران ...

... بسرایید به شعر داد ما سوختگان را بستانید شما ...