دیدار شاعران ۸۵ | شعرخوانی خانم پانته آ صفایی

نگاه ها همه دریاچه­های هامون است
و دست بر دل هر کس­گذاشتی، خون است
خدا به خلوت سینا گریخته ست و باز
عصای معجزه در دست های قارون است
و چشم من پی بیت­المقدّسی که تویی،
به دوردست ترین صخره های صهیون است
هنوز مردم دنیا تو را نمی فهمند
هنوز عشق، همان «پوستین وارونه» است
ببین! به خشک ترین جای نقشه افتاده ست
زنی که مادر زاینده رود و کارون است
تو آسمان منی، من کبوتری شده ام
که شعر روی لبش شاخه های زیتون است
به عاشقانه ترین شیوه دوستت دارد