[ بازگشت ] | [ چـاپ ]

مربوط به :بیانات در دیدار زائران و مجاوران بارگاه حضرت علی‌بن‌موسی الرضا - 1388/01/01
عنوان فیش : پیشرفت علمی ایران
کلیدواژه(ها) : پیشرفت علمی ایران
نوع(ها) : جستار

متن فیش :
عنصر دیگر، زیرساخت‏های کشور است. امروز کشور ما مثل دهه‏ی اول یا دهه‏ی دوم انقلاب نیست که زیرساخت‏های علمی‏ و مورد نیاز را در کشور فاقد باشد. امروز جوانهای ما و متخصصین ما و دانشمندان در هر رشته‏ای که وارد می‏شوند، می‏توانند کارهای بزرگ انجام دهند؛ لذا امروز در کشور آن چیزهائی که برای یک پیشرفت‏ وسیع در زمینه‏ی ارتباطات، در زمینه‏ی مواصلات، در زمینه‏ی تحقیقات علمی‏، در زمینه‏ی ساخت‏وسازها مورد نیاز است، بحمد اللَّه آماده است. ما از لحاظ راه‏های مهم و بین‏المللی، از لحاظ ساخت فرودگاه، از لحاظ ارتباطات بی‏سیم و باسیم، شبکه‏های ارتباطی، از لحاظ ساخت سدها، احتیاجی به دیگران نداریم. یک روزی بود که به خاطر کسی خطور هم نمی‏کرد که عناصر داخلی و متخصصین داخلی بتوانند سد بسازند، سیلو بسازند، بزرگ‏راه بسازند، فرودگاه بسازند، کارخانه‏ی فولاد بسازند؛ در همه‏ی این چیزها چشم ملت ما به بیگانگان بود. بعد هم که بیگانگان دستشان قطع شد، ما از این جهت در کشور فقیر بودیم؛ اما امروز از این جهت توانائی زیادی داریم. جوانان ما کارخانه‏های پیچیده را می‏سازند، کارهای پیچیده‏ی علمی‏ و فناوری را انجام می‏دهند، نیاز کشور را برآورده می‏کنند، به کشورهای دیگر هم به عنوان مستشار و به عنوان کسانی که تجارت علم‏ و فناوری می‏کنند، کمک می‏رسانند. در این جهت، کشور وضعیت شاخصی پیدا کرده است؛ این پیشرفت‏ کمی نیست. یک روزی جوانهای ما حتّی گلوله‏ی آر. پی. جی را نمی‏توانستند پرتاب کنند و نمی‏شناختند؛ امروز همان جوانها موشک پرتابگر ماهواره می‏فرستند که چشم دانشمندان جهان را به خود جلب می‏کند، همه را متوجه می‏کند. یک روزی ما برای استفاده‏ی از نیروگاه‏هائی که در کشور داشتیم، احتیاج به متخصص داشتیم؛ امروز جوانان کشور ما خودشان آن‏چنان در صنعت پیشرفت‏ کردند که پالایشگاه، نیروگاه و امکانات گوناگون را خودشان می‏سازند و تولید می‏کنند. یک روزی در زمینه‏ی مسائل زیست‏شناسی، کشور دچار فقر مطلق بود؛ امروز به پیشرفت در دانشهای زیستی، از جمله همین مسئله‏ی سلولهای بنیادی که بسیار در دنیا چیز مهمی است، دست پیدا کرده است. امروز این امکانات در کشور وجود دارد. این‏ها همه زیرساخت‏هائی است که پیشرفتهای‏ آینده براساس این زیرساخت‏ها آسان می‏شود. علاوه‏ی بر این‏ها- همان طوری که عرض کردم- تجربه‏ی مدیران، یک تجربه‏ی بسیار عمیق و وسیعی است. کشور امروز در مقابل چشم مدیران و نخبگان کشور، مثل یک صحنه‏ای است که می‏توانند برای پیشرفت آن برنامه‏ریزی کنند. همین سرکشی کردن مسئولین به گوشه و کنار این کشور، نقاط محروم، استانهای دوردست، در استانها به شهرهای گوناگون رفتن، با مردم تماس گرفتن، اوضاع را از نزدیک دیدن، با چشم مشکلات را مشاهده کردن، یک تجربه‏ی عظیم و گران‏قدری برای مأمورین ما و مسئولان کشور به وجود آورده است؛ این‏ها زمینه‏ی یک جهش است برای اینکه کشور بتواند إن شاء اللَّه در طریق پیشرفت و عدالت حرکت کند؛ و این ایجاب می‏کند که دهه‏ی آینده- یعنی ده سالی که از امسال آغاز می‏شود- برای کشور ما و برای نظام جمهوری اسلامی، ده سال پیشرفت و عدالت باشد؛ که همه باید در این قسمت تلاش و کار کنند.