[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات‌ در دیدار مردم قم‌‌‌ در سالروز قیام نوزده دی - 1384/10/19 عنوان فیش : محاصره اقتصادی کلیدواژه(ها) : محاصره اقتصادی نوع(ها) : جستار متن فیش : در تمام طول این سال‏ها، دشمنان سعی کرده‏اند بمب‏های تبلیغاتی را در محیط ذهنی مردم منفجر کنند، که معنای این تبلیغات همه‏اش این است که: ای ملت! شما نمی‏توانید؛ ایرانی! نمی‏توانی؛ جوان ایرانی! مجبوری تسلیم بشوی؛ مجبوری دست‏هایت را بالا ببری. البته آن‏ها در داخل هم عواملی دارند- من بارها اشاره کرده‏ام- که هر وقت احتیاج دارند که یک فکری را در داخل تزریق کنند، این عوامل به کار می‏افتند و با قلم‏های حقیر و مزدور خودشان، بنا می‏کنند اهداف دشمن را در اینجا پخش کردن و ترویج کردن؛ اما تا الآن تأثیری نکرده است، بازهم باید تأثیر نکند. نخیر، همه چیز ما را به «امید» تشویق می‏کند؛ همه چیز ما را به «اعتماد به خودمان» تشویق می‏کند. چرا امیدوار نباشیم؟ مایی که یک روز در فشار دو ابرقدرت- ابرقدرت امریکا و شوروی سابق- توانستیم خودمان را نگه داریم و بالا بکشیم، مایی که با محاصره‏ی اقتصادی در طول این سال‏های متمادی- که هر زمانی به نحوی محاصره‏ی اقتصادی وجود داشته- توانستیم خودمان را به این رتبه از فناوری و علم برسانیم و بخشی از این خلأها و شکاف‏ها را پُر کنیم، چرا به خودمان امیدوار نباشیم؟ چرا به ملتمان اعتماد نداشته باشیم؟ تاریخ و سرگذشت ما، امید و اعتماد را به ما املاء می‏کند؛ ما را وادار می‏کند که امیدوار باشیم. بله، امیدواریم؛ ما می‏توانیم؛ توانستیم. اینهایی که امروز دم از محاصره‏ی اقتصادی می‏زنند؛ تهدید به تحریم اقتصادی می‏کنند، کسانی هستند که در طول سال‏های گذشته، هرجا توانسته‏اند، این تحریم را اعمال کرده‏اند. همین الآن بعضی از دولت‏های اروپایی، هنوز وسایلی را که از زمان رژیم طاغوت خریداری شده و پول آن‏ها را هم شاید چند برابر گرفته بودند، به ما نمی‏دهند! تحریم از این بالاتر؟ آن‏ها در مواردی هم ابزارها و قطعات لازم را به ما ندادند. جوان‏های ما وقتی دیدند راه از این طرف بسته است، از درون راه باز کردند. برای یک ملت مستقل، این درست است که به درون خودش مراجعه کند؛ در درون خود کاوش کند؛ درمان خود را به دست خودش بسازد؛ و الّا اگر می‏خواستیم پشت درِ خانه‏ی دیگران دست به سینه بایستیم- همچنان که سال‏های متمادی در دوران رژیم طاغوت، این کشور و این ملت را به این روش عادت داده بودند- زندگی مستقلی نداشتیم و همان وضع سابق بود. وقتی ما را تحریم کردند، امام اظهار خوشوقتی کردند و گفتند بهتر! حق با ایشان بود. ما بر اثر تحریم، به خود آمدیم و تحرک پیدا کردیم؛ حالا هم همین‏طور است. با این حرف‏ها، ملت ایران را تهدید می‏کنند؛ این تهدید، فایده‏یی دارد؟