[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات در مراسم سیزدهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) - 1381/03/14 عنوان فیش :ناکامی جريانهای وابسته‌ی به شرق و غرب و حركتهای مسلّحانه در مبارزه با رژیم پهلوی کلیدواژه(ها) : تاریخ مبارزات و پیروزی انقلاب اسلامی, جلوداری روحانیت در انقلاب اسلامی, جایگاه روحانیون در روند انقلاب اسلامی, مبارزه روحانیت علیه رژیم پهلوی, مبارزات مسلحانه علیه رژیم پهلوی نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : اگر انقلاب اسلامی و امام بزرگوار ما نبود و اگر اسلام پرچم‌دار انقلاب و تحوّل در این كشور نبود، هیچ امیدی وجود نداشت كه سلطه‌ی جهنّمیِ تحقیرآمیز امریكا و حكومت دیكتاتوریِ قسیّ‌القلب پهلوی از این مملكت بركنده شود. همه‌ی راههای ممكن در این كشور تجربه شد و همه ناكام و ناموفّق از آب درآمد. احزاب گوناگون سیاسی، جریانهای وابسته‌ی به شرق و غرب و حركتهای مسلّحانه، همه و همه در این كشور در برهه‌ای از زمان سر بلند كردند؛ اما هیچ‌كدام‌نتوانستند برای این ملت كاری انجام دهند. لذا اختناق و سركوب در این كشور روز به روز شدیدتر شد. حتّی در سالهای آخرِ قبل از پیروزی انقلاب، وقتی جوانانی به مبارزه‌ی مسلّحانه رو آوردند، آن حركتهای مسلّحانه به شدّت سركوب شد؛ تسلّط رژیم پهلوی هم بیشتر گردید و بتدریج یأس دلها را فراگرفت. آن نیرویی كه می‌توانست در مقابل رژیم پهلوی به معنای واقعیِ كلمه بایستد، ملت بود؛ یعنی باید همه‌ی ملت به صحنه می‌آمد تا می‌توانست رژیم فاسد و وابسته و دیكتاتور و ظالم پهلوی و پشت سرش امریكا را شكست دهد. هیچ كانون و مركزی در ایران وجود نداشت كه بتواند ملت را بسیج كند؛ مگر روحانیت و پرچم‌داران دین، با شعار دین. در كشور ما این یك تجربه‌ی طولانی است؛ این‌ها را باید با چشم دقّت نگاه كرد. مربوط به :بیانات در مراسم سیزدهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) - 1381/03/14 عنوان فیش :انتخابات متعدد اوایل انقلاب بیانگر تعهد امام (ره) و نظام اسلامی به مردم‌سالاری کلیدواژه(ها) : رفراندوم جمهوری اسلامی, مردمسالاری دینی, انتخابات, تاریخ مبارزات و پیروزی انقلاب اسلامی نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : یكی از بزرگترین بی‌انصافی‌ها در باره‌ی امام بزرگوار و نظام اسلامی ما این است كه تبلیغات بیگانه، امام و نظام اسلامی و جمهوری اسلامی را به استبداد و دوری از مردم‌سالاری متّهم می‌كنند. این انقلاب با این عظمت و توفندگی در ایران به وجود آمد و پس از پیروزی انقلاب اوّلین نظرخواهی از مردم به وسیله‌ی امام انجام گرفت كه در هیچ انقلابی سابقه نداشت. شما نگاه كنید، یك كودتا، یك تحوّل كوچك و یك جابه‌جایی مختصر در كشوری صورت می‌گیرد؛ دو سه سال انتخابات تأخیر می‌افتد. در كشور، مردم صندوق رأی را نمی‌شناختند. انتخابات دوره‌ی رژیم طاغوت، صوری و دروغین بود. هیچ‌وقت مردم پای صندوق رأی نرفته بودند تا به معنای واقعیِ كلمه رأی دهند. هركس را برای مجلسِ دست‌نشانده می‌خواستند، از صندوقها بیرون می‌آوردند. در چنین زمینه‌ای، دو ماه بعد از پیروزی انقلاب، امام مردم را پای صندوقهای رأی كشاند و مردم به جمهوری اسلامی رأی دادند. در یك سال، مردم پنج‌بار پای صندوقهای رأی رفتند. در طول بیست و سه سالی كه از انقلاب می‌گذرد، ملت ما بیست و سه مرتبه برای انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان، رئیس‌جمهور و اعضای شورای شهر و نیز تعیین قانون اساسی و نظام جمهوری اسلامی پای صندوقهای رأی رفت و رأی داد. در كدام نظام- حتّی به‌ظاهر دمكراتیك- این همه تكیه به رأی و خواست مردم وجود دارد؟ دشمنان وقیح و بی‌شرمِ این انقلاب و این ملت، این بی‌انصافی را می‌كنند كه این انقلاب و نظام و بانی و معمار و بنیانگذار بزرگ آن را به ضدّیت با مردم‌سالاری متّهم می‌كنند.