[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات در دیدار نمایندگان مجلس - 1374/03/08 عنوان فیش : عزت ملی کلیدواژه(ها) : عزت ملی نوع(ها) : جستار متن فیش : بین مجلس شورای اسلامی و آحاد نمایندگان، فرق هست. یعنی اگر ما از مجلس شورای اسلامی ستایش می‏کنیم- که جای ستایش هم دارد- این بدین معنا نیست که این ستایشها، مالِ همه‏ی اعضا و نمایندگان مجلس است. نماینده، بایدها و نبایدهایی دارد. بعضی نمایندگان، به این بایدها و نبایدها، خیلی پایبندند و بعضی به طور متوسّط پایبندند. شاید بعضی هم، خدای ناکرده، کمتر پایبند باشند. این بایدها و نبایدها را در امر نمایندگی باید در نظر گرفت. یکی از آن‏ها این‏ است که نماینده‏ی مجلس، چون نماینده‏ی این ملت عزیز است، باید عزّت این ملت را حفظ کند. بالاخره انتساب به یک جای بالا و بزرگ، اقتضائاتی دارد. آن‏کس که فرضاً یک نوجوانِ معمولی در کوچه و بازار است، یک طور حرکت می‏کند. امّا همین نوجوان، وقتی پسر فلان آقای محترم بود، مجبور است طوری دیگر حرکت کند؛ و ناچار، باید شئونی را رعایت نماید و محدودیتهایی را بپذیرد. لذا اگر شما روشی را از پسر فلان آقا مشاهده کنید، به او ایراد می‏گیرید؛ امّا همان کار را اگر از یک نوجوان معمولی در کوچه و بازار ببینید، می‏گویید «حالا نوجوانی است که کاری انجام داده است.» مربوط به :بیانات در دیدار نمایندگان مجلس - 1374/03/08 عنوان فیش : عزت ملی کلیدواژه(ها) : عزت ملی نوع(ها) : جستار متن فیش : ما اگر نماینده‏ی مجلس شدیم، نماینده‏ی این ملتیم. خوب؛ این ملتِ به این عظمت، جلالت قدر و عزّت، از وقتی بنده‏ی خدا شد، سر در مقابل غیر خدا فرود نیاورد. شانزده سال است که این ملتْ به دنبالِ عبدِ صالحِ خدا حرکت کرده و همه‏ی قیود بندگی قدرتها، شخصیتها و مقامات را برای خاطر بندگی پروردگار، بُریده است. پناه خودش را از همه قطع کرده و به خدای متعال پناه برده است. چنین ملّتی، عزیز است. «عزّ جارک.» ای خدای متعال! آنکه به تو پناه می‏آورد، عزیز است. خدا پناه‏آورنده به خودش را وانمی‏گذارد. آن شأن لئام است که کسانی را که به آن‏ها پناهنده می‏شوند و با آن‏ها پیوند دوستی می‏بندند، در گرفتاریها رها می‏کنند. «اکرم الاکرمین» کسی را که به او پناه آورده است، عزیز می‏دارد؛ همچنان که خود او عزیز است. «عزّ جارک و جلّ ثنائک.» همان‏طور که می‏گوییم «جلّ ثناء اللّه»، همین‏طور هم می‏گوییم «عزّ جار الله». باید این عزّت حفظ شود. نماینده‏ی مجلس نباید خدای ناکرده یک‏وقت در مقابل کسانی که با این نظام دلِ همراه ندارند، یا فلان آدم طاغوتی که یک شاهی صنّار پول در جیبش است- احیاناً فرض کنید در قضایای انتخابات یک خرج بیخود هم کرده است- سر فروآورد. یا در مسافرت به حوزه‏ی انتخابی، یا فلان نقطه‏ی دیگر (احیاناً عرض می‏کنم. این مسائل ممکن است گاهی پیش آید) به جای اینکه شما را در حسینیه‏ی حزب اللّه و خانه‏ی فلان شهید ببینند، خبردار شوند که به خانه‏ی فلان آدمی که با انقلاب، نظام اسلامی و با اصل اسلام هیچ رابطه‏ای ندارد یا رابطه‏ی خوبی ندارد، رفته‏اید. این، حفظ عزّت اسلام نیست.