[ بازگشت ] | [ چـاپ ]

مربوط به :بیانات در دیدار جمعی از روحانیون - 1372/11/17
عنوان فیش : وعده‌های الهی
کلیدواژه(ها) : وعده‌های الهی
نوع(ها) : جستار

متن فیش :
انسانی به کمال راه پیدا می‏کند که از بین همین چیزهای تکراری، حقایق را پیدا کند. علم مادّی نیز همین‏طور است. همه در مدّت عمرشان دیده‏اند که وقتی سیب از درخت جدا می‏شود، به طرف زمین می‏افتد. دیگر از این کار عادّی‏تر، چیزی در دنیا هست؟! اما یک نفر متوجّه شد که این یک پدیده است: چرا سیب پایین می‏آید؟ چرا از درخت که جدا می‏شود بالا نمی‏رود؟ آن‏وقت نیروی جاذبه کشف شد. یک باب جدید در دانش بشری باز شد. همه‏ی این چیزهای عادّی زندگی ما از این قبیل است. قرآن را ملاحظه کنید: «ا فلا ینظرون الی الابل کیف خلقت. » برای عربِ شترسوار چیزی عادّی‏تر از شتر هست؟! انسان را به آن ابل متوجّه می‏کند. ما باید به این پدیده‏های الهی که دور و بر ماست، توجّه کنیم. یکی از آن‏ها، همین ماه رمضان است. این ضیافت الله چیز کمی نیست. شنیده‏ایم «ضیافت الله» میهمانی است! آن هم میهمانی‏ای که میزبان آن، خدای عظیمِ علیمِ کریمِ قدیر است که سراسر آفرینش، در قبضه‏ی قدرت اوست. «فهی بمشیتک دون قولک مؤتمره. » این، ضیافت الهی است؛ این هم ما که دعوت شده‏ایم: «دعیتم فیه الی ضیافت الله.» از این باید استفاده کرد. استفاده از این به چیست؟ به همین چیزهایی که در اختیار ما گذاشته‏اند: همین روزه، همین نماز، همین نوافل، همین دعا، همین ذکر، همین توجّه، همین خشوع و همین تضرّع. اگر وارد این میدان شویم و ما معمّمین سعی کنیم مخاطبان خودمان را هم وارد این میدان کنیم، این کشور تبدیل به یک منطقه بهشتی خواهد شد. دنیا و آخرت درست خواهد شد، که: «و لو إنّ اهل القری آمنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکاتٍ من السماء و الأرض » این‏ها وعده‏ی الهی است. این‏ها مبالغه و اغراق‏گویی نیست. خدای متعال، برکات زمین و آسمان را بر مردم باتقوا مفتوح خواهد کرد. تقوا هم به همین است.