[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات پس از بازدید از ستاد فرماندهی نیروی زمینی سپاه - 1370/07/24 عنوان فیش :لزوم مطرح شدن ارزش‌های الهی در عرصه‌ی زندگی برای پیروزی اسلام بر کفر کلیدواژه(ها) : اسلام, امام خمینی(رضوان‌الله‌تعالی‌علیه), پیروزی اسلام, وعده‌های الهی نوع(ها) : قرآن متن فیش : سالها اسلام بود، اما نه در صحنه‌ی فعالیتهای اساسی عالم. یک دوران طولانی، اسلام در دستگاه حکومتهای مسلمان‌نام و بی‌خبر از اسلام، منزوی بود. در طول سلطنتهای مفصل ایران و عثمانی و هند که ظاهراً مسلمان بودند، اسلام به معنای حقیقی کلمه در دستگاهشان نبود؛ اسلام منزوی بود. بعد هم که از دو، سه قرن پیش به این طرف، دوران پیشرفت غرب و اروپا پیش آمد و ارزشهای مادّی به شکلهای مختلف بر دنیا حاکم شد، اسلام و مسلمانی کاملاً در غربت و انزوا افتاد؛ حتّی سعی می‌کردند که نام اسلام را هم به دست فراموشی بسپرند؛ سعی می‌کردند تا کشورهای مسلمان را هم با تفکرات لاییکی و غیر اسلامی حتّی از صورت اسلام جدا کنند. «بسم‌اللَّه» گفتن در اول حرف زدنها ننگ بود. نماز خواندن ننگ بود. مسلمان زیستن به معنای واقعی محال بود. تظاهرات اسلامی، بیشتر تشریفاتی بود. از معنویت اسلام، از جهاد اسلام و از ارجحیت اسلام در مقابل رقیبهای مادّی، خبری نبود. در آن شرایط، وعده‌ی «لیظهره علی‌الدّین کلّه(1)، چگونه می‌توانست عملی بشود؟ برای این‌که وعده‌ی خدا - یعنی پیروزی اسلام بر همه‌ی کفر و الحاد، پیروزی ارزشهای الهی بر همه‌ی مادّیگریهای کوته‌نظرانه - به تحقق بپیوندد، باید اسلام در عرصه‌ی زندگی خودش را مطرح می‌کرد. خدای متعال چنین مقدر کرد که این کار به دست یکی از شایسته‌ترین و برترین بندگانش عملی شود، و شد. آن عبد صالح، آن جانشین بحق پیامبران و اولیای دین، آن انسان وارسته‌ی از مادّیات در وجود و در زندگی و در اندیشه‌ی خود، آن انسان هضم‌شده‌ی در اسلام و فانی در اللَّه، این توفیق و این نعمت و این لطف بزرگ را از خدای متعال دریافت کرد که پیشقراول و مبشر این راه و دست توانای اسلام و قرآن در این دوران غربت و انزوا باشد. 1 ) سوره مبارکه التوبة آیه 33 هُوَ الَّذي أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ وَلَو كَرِهَ المُشرِكونَ ترجمه : او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند! 1 ) سوره مبارکه الفتح آیه 28 هُوَ الَّذي أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ ۚ وَكَفىٰ بِاللَّهِ شَهيدًا ترجمه : او کسی است که رسولش را با هدایت و دین حق فرستاده تا آن را بر همه ادایان پیروز کند؛ و کافی است که خدا گواه این موضوع باشد! 1 ) سوره مبارکه الصف آیه 9 هُوَ الَّذي أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدىٰ وَدينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ وَلَو كَرِهَ المُشرِكونَ ترجمه : او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همه ادیان غالب سازد، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند! مربوط به :بیانات پس از بازدید از ستاد فرماندهی نیروی زمینی سپاه - 1370/07/24 عنوان فیش : اسلام, وعده‌های الهی, عرصه زندگی, پیروزی اسلام کلیدواژه(ها) : اسلام, وعده‌های الهی, عرصه زندگی, پیروزی اسلام نوع(ها) : جمله‌های برگزیده متن فیش : برای این‌که وعده‌ی خدا - یعنی پیروزی اسلام بر همه‌ی کفر و الحاد، پیروزی ارزشهای الهی بر همه‌ی مادّیگریهای کوته‌نظرانه - به تحقق بپیوندد، باید اسلام در عرصه‌ی زندگی خودش را مطرح می‌کرد. مربوط به :بیانات پس از بازدید از ستاد فرماندهی نیروی زمینی سپاه - 1370/07/24 عنوان فیش : وعده‌های الهی کلیدواژه(ها) : وعده‌های الهی نوع(ها) : جستار متن فیش : قرآن صریحاً وعده کرده است که «لیظهره علی الدّین کلّه». قرآن با زبانهای مختلف گفته است که این حقیقت و این سلسله‏ی ارزشها در تاریخ بشریت، بر همه‏ی شبه ارزشها و ضد ارزشها فایق خواهد آمد. قرآن صریحاً گفته است که «العاقبة للمتّقین» ؛ فرجام کار، متعلق به مؤمنان و پرهیزکاران است. چگونه ممکن است اسلام درحالی‏که در کنج عزلت و انزواست، بر تفکرات پوشالی و تحمیلی و ارزشهای ضد ارزش و تحمیل‏شده‏ی بر بشریت مظلوم فایق بیاید؟ سالها اسلام بود، اما نه در صحنه‏ی فعالیتهای اساسی عالم. یک دوران طولانی، اسلام در دستگاه حکومتهای مسلمان‏نام و بی‏خبر از اسلام، منزوی بود. در طول سلطنتهای مفصل ایران و عثمانی و هند که ظاهراً مسلمان بودند، اسلام به معنای حقیقی کلمه در دستگاهشان نبود؛ اسلام منزوی بود. بعد هم که از دو، سه قرن پیش به این طرف، دوران پیشرفت غرب و اروپا پیش آمد و ارزشهای مادّی به شکلهای مختلف بر دنیا حاکم شد، اسلام و مسلمانی کاملًا در غربت و انزوا افتاد؛ حتّی سعی می‏کردند که نام اسلام را هم به دست فراموشی بسپرند؛ سعی می‏کردند تا کشورهای مسلمان را هم با تفکرات لاییکی و غیر اسلامی حتّی از صورت اسلام جدا کنند. «بسم اللّه» گفتن در اول حرف زدن‏ها ننگ بود. نماز خواندن ننگ بود. مسلمان زیستن به معنای واقعی محال بود. تظاهرات اسلامی، بیشتر تشریفاتی بود. از معنویت اسلام، از جهاد اسلام و از ارجحیت اسلام در مقابل رقیب‏های مادّی، خبری نبود. در آن شرایط، وعده‏ی «لیظهره علی الدّین کلّه»، چگونه می‏توانست عملی بشود؟ برای اینکه وعده‏ی خدا یعنی پیروزی اسلام بر همه‏ی کفر و الحاد، پیروزی ارزشهای الهی بر همه‏ی مادّی‏گریهای کوته‏نظرانه به تحقق بپیوندد، باید اسلام در عرصه‏ی زندگی خودش را مطرح می‏کرد. خدای متعال چنین مقدر کرد که این کار به دست یکی از شایسته‏ترین و برترین بندگانش عملی شود، و شد. آن عبد صالح، آن جانشین بحق پیامبران و اولیای دین، آن انسان وارسته‏ی از مادّیات در وجود و در زندگی و در اندیشه‏ی خود، آن انسان هضم‏شده‏ی در اسلام و فانی در الله، این توفیق و این نعمت و این لطف بزرگ را از خدای متعال دریافت کرد که پیش‏قراول و مبشر این راه و دست توانای اسلام و قرآن در این دوران غربت و انزوا باشد. اسلام به وسط صحنه آمد و در دنیا مطرح شد. اول آن را جدی نگرفتند؛ اما پس از آنکه خطر آن را درک کردند، توطئه‏ها را با شدت هرچه تمام‏تر آغاز کردند؛ که یکی از آن توطئه‏ها، جنگ هشت‏ساله بود. اما همت این ملت مؤمن، این شاگردان آموزش‏یافته‏ی در مکتب دین، این استفاده‏کنندگان از نفس گرم آن عبد صالح و بنده‏ی فانی فی الله، و همت شما جوانان مؤمن و عاشقان راه خدا، باعث شد تا بتوانید به‏سلامت از این تجربه‏ها بیرون بیایید و انقلاب و اسلامتان را درخشان‏تر کنید.