حضرت[علی(ع)]، قلّه اسلام است؛ اسوه مسلمین است. در همین روایت[امام صادق(ع)] فرمود: «و ما اشبهه من ولده و لا اهل بیته احد اقرب شبها به فى لباسه و فقهه من على بن الحسین علیهما السّلام». امام صادق مىگوید: در تمام اهل بیتمان - اهل بیت و اولاد پیامبر - از لحاظ این رفتارها و این زهد و عبادت، هیچ کس به اندازه على بن الحسین به امیرالمؤمنین شبیهتر نبود؛ امام سجّاد، از همه شبیهتر بود. امام صادق فصلى در باب عبادت امام سجّاد ذکر مىکند؛ از جمله مىفرماید: «و لقد دخل ابوجعفر ابنه علیهما السلام علیه»؛ پدرم حضرت ابى جعفر باقر یک روز پیش پدرش رفت و وارد اتاق آن بزرگوار شد. «فاذا هو قد بلغ من العبادة ما لم یبلغه احد»؛ نگاه کرد، دید پدرش از عبادت حالى پیدا کرده که هیچ کس به این حال نرسیده است. شرح مىدهد: رنگش از بىخوابى زرد شده، چشمهایش از گریه درهم شده، پاهایش ورم کرده و... امام باقر اینها را در پدر بزرگوارش مشاهده کرد و دلش سوخت: «فلم املک حین رأیته بتلک الحال البکاء»؛ مىگوید وقتى وارد اتاق پدرم شدم و او را به این حال دیدم، نتوانستم خوددارى کنم؛ بنا کردم زار زار گریه کردن: «فبکیت رحمة له». امام سجّاد در حال فکر بود - تفکّر هم عبادتى است - به فراست دانست که پسرش امام باقر چرا گریه مىکند؛ خواست یک درس عملى به او بدهد؛ سرش را بلند کرد: «قال یا بنى اعطنى بعض تلک الصحف التى فیها عبادة على بن ابىطالب علیهالسلام»؛ در میان کاغذهاى ما بگرد و آن دفترى که عبادت علىبنابىطالب را شرح داده، بیاور. ظاهراً از دوران امام علىبنابىطالب علیهالسّلام نوشتهها و کتابهایى در باب قضاوتهاى آن حضرت، در باب زندگى آن حضرت، در باب احادیث آن حضرت، در اختیار ائمّه بود. از مجموع روایات دیگر، آدم اینطور مىفهمد که در موارد گوناگونى از آن استفاده مىکردند. اینجا هم حضرت به پسرش امام باقر فرمود آن نوشتهاى را که مربوط به عبادت علىبن ابىطالب است، بردار بیاور. امام باقر مىفرماید: «فاعطیته»؛ رفتم آوردم و به پدرم دادم. «فقرأ فیها شیئاً یسیرا ثم ترکها من یده تضجرا»؛ مقدارى به این نوشته نگاه کرد - امام سجّاد، هم به امام باقر درس مىدهد، هم به امام صادق درس مىدهد، هم به من و شما درس مىدهد - با حال ملامت آن را بر زمین گذاشت؛ «و قال من یقوى على عبادة على علىبنابىطالب علیهالسّلام»؛ فرمود چه کسى مىتواند مثل على بنابىطالب عبادت کند؟ امام سجّادى که آن قدر عبادت مىکند که امام باقر دلش به حال او مىسوزد - نه مثل من و شما؛ ما که کمتر از اینها هم به چشممان بزرگ مىآید - امام باقرى که خودش هم امام است و داراى آن مقامات عالى است، از عبادت علىبن الحسین دلتنگ مىشود و دلش مىسوزد و نمىتواند خودش را نگه دارد و بىاختیار زار زار گریه مىکند، آن وقت علىبنالحسینِ با اینطور عبادات مىگوید: « من یقوى على عبادت علىبنابىطالب»؛ چه کسى مىتواند مثل على عبادت کند؟ یعنى بین خودش و على فاصلهاى طولانى مىبیند.1378/10/10
بیانات در خطبههای نمازجمعه
تاریخ عصر حضور ائمه اطهار (ع) و حادثه کربلا, حضرت امام سجاد (علیهالسلام), حضرت علی (علیهالسلام)
روایت تاریخی
لینک ثابت
تاریخ عصر حضور ائمه اطهار (ع) و حادثه کربلا, حضرت امام سجاد (علیهالسلام), حضرت علی (علیهالسلام)
روایت تاریخی