یك سطر از سطور كتاب قطور منقبت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) این است كه این بزرگوار در طول این زندگی پرماجرای خود به چیزهائی اهتمام داشتند، از جمله عدالت و وحدت. اینها برای ما درس است. وحدت امت اسلامی برای امیرالمؤمنین مهم بود. استقرار عدالت در میان امت اسلامی هم برای امیرالمؤمنین مهم بود. حق‌طلبی آن بزرگوار در هر دو جا خود را نشان میدهد؛ هم در آنجائی كه در پی عدالت دشوارترین آزمونهای زندگی خود را تحمل میكند؛ آن سختیها را، آن مجاهدتهای دشوار را، آن جنگهائی را كه بر آن بزرگوار تحمیل شد -آن سه جنگ دوران كوتاه حكومت، كه اینها را تحمل میكند؛ چون دنبال عدالت است. حق را در اینجا با قاطعیت تعقیب میكند- هم در آنجائی كه امیرالمؤمنین به خاطر خدا، به خاطر مصالح اسلام، به خاطر وحدت مسلمانان، از حقی كه برای خود او مسلّم است، چشم‌پوشی میكند و در مقام معارضه برنمی‌آید؛ اسلام را، مسلمانان را، جامعه‌ی اسلامی را، وحدت اسلامی را پاس میدارد.
«فامسكت یدی حتّی رأیت راجعة النّاس قد رجعت عن الاسلام یدعون الی محقّ دین محمّد (صلّی اللَّه علیه و اله)»؛1
یعنی آن وقتی كه دیدم مسئله‌ی اسلام مطرح است، مصالح اسلامی، مصالح جامعه‌ی اسلامی مطرح است، در آنجا دیگر سكوت را جایز ندانستم، آمدم وسط میدان برای ایجاد وحدت. مال دوران اولِ پس از رحلت پیغمبر و آن دوران محنت امیرالمؤمنین است؛ آنجا هم حق را با قاطعیت دنبال میكند. این حق در اینجا وحدت است. اینها برای ما درس است.1388/04/15
لینک ثابت
