رهبریِ شگفتآور امام بزرگوار در سختترین دورانها توانست این حرکت را با کمال قدرت حفظ کند و پیش ببرد و پیش ببرد. ملت ایران، جوانان این کشور، حقیقتاً سخن امام بزرگوارشان را نیوشیدند؛ از دل و جان آن سخن را پذیرفتند، فهمیدند و دنبال کردند. خیلی هم تلاش شد که مردم را منحرف کنند، منصرف کنند، راهشان را عوض کنند، باورشان را بگیرند، نشد؛ تا حالا نشده، بعد از این هم إن شاء اللَّه نخواهد شد. این حرکت ادامه پیدا کرده و این دشمنیها هم روز به روز به شکلهای مختلف وجود داشته. ما مثل آن دوندهای هستیم که به طرف مقصدی دارد حرکت میکند، ولی عدهای نمیخواهند او برسد و دائم سر راهش مانع درست میکنند؛ از رو مانعها میپرد، هی سنگ بهش میزنند، هی او را ملامت میکنند؛ از اطراف به او فریاد میزنند: نرو، نمیرسی، فایدهای ندارد؛ او هم گوشش بدهکار نیست؛ زخمها را میخورد، دردها را تحمل میکند؛ اما راه خودش را ادامه میدهد و میرسد. ملت ایران مثل یک چنین دوندهی قهرمانی تا امروز عمل کرده؛ پیش رفته.
خوب، در یک چنین وضعیتی، دلسوزان این کشور، دلسوزان این ملت، علاقهمندان به آرمانهای اسلامی و انقلابی و مکتب اهل بیت (علیهمالسّلام) وظیفهیشان چیست؟ همه وظیفه دارند این راه را برای روندگان، یعنی برای ملت ایران تسهیل کنند. سیاستمدارها یکجور، دولتمردان یکجور، علمای دین یکجور، دانشمندانِ دانشگاهها یکجور، روشنفکران یکجور، قشرهای مختلف یکجور. یکی از اثرگذارترینها هم این جامعهی گویندگان مذهبی، سرایندگان مذهبی، پرچمداران عشقِ به اهل بیت (علیهمالسّلام) که در شادی و عزای اهل بیت دلها را به آنها نزدیک میکنند، هستند.1387/04/04
لینک ثابت