آنچه كه در روز نوزدهم بهمن در سال 57 اتفاق افتاد، بدون شك یك نقطهی عطف بود. جمعی از كاركنان نیروی هوائی با یك حركت خودجوش - كه نشاندهندهی برآیند همهی احساسات و ذهنیات در آن نیرو بود - اقدام به كاری كردند كه آخرین ضربه را بر پیكر محتضر رژیم طاغوت وارد كرد. هم كار بسیار شجاعانه بود، هم بسیار هوشمندانه بود. اینجور حوادث كه در ظرف زمانی مورد نیاز و بهنگام اتفاق میافتد، گاهی میتواند سرنوشت یك ملت را تغییر بدهد یا آنها را در راه سرنوشتشان سرعت مضاعف ببخشد. نیروی هوائی، آن روز این كار را كرد؛ حركت بسیار بزرگی بود؛ راه را باز كرد بر روی بسیاری از مردم. همانطور كه در این سرود زیبائی كه این عزیزان اجرا كردند گفته شده «اولینم كه دل دادم به رهبر»، حقیقتاً همینجور بود. این حركت، حركت ریشهداری بود؛ اینجور نبود كه امروز فكر كنند، فردا راه بیفتند؛ همانطور كه اشاره كردم این یك برآیندی بود از مجموعهی آنچه كه در نیروی هوائی، از احساسات و ذهنیات و عقلیات میگذشت، كه در زمان مناسب به این شكل بروز كرد.1386/11/19
بیانات در دیدار فرماندهان نیروی هوائی ارتش
یومالله ۱۹ بهمن, تاریخ مبارزات و پیروزی انقلاب اسلامی
روایت تاریخی
لینک ثابت
یومالله ۱۹ بهمن, تاریخ مبارزات و پیروزی انقلاب اسلامی
روایت تاریخی