خب، ماه ذیقعده که در آستانهی آن قرار داریم، اوّل ماههای حرام است. ماه حرام به معنای [ماه] احترام است؛ یعنی ماههایی که از نظر پروردگار عالم «مِنهآ اَربَعَةٌ حُرُم».(*) چهار ماه را خدای متعال محترمتر از ماههای دیگر قرار داده است؛ با یک محدودههای مشخّصی از احکام که این احترام در چه چیزی و در چه امری است. مسلمانها از این تعلیم الهی هم باید درس بگیرند. ماه حرام -که ماه محترم الهی است به تعبیر عارف بزرگ مرحوم حاج میرزاعلی آقای قاضی (رضواناللهتعالیعلیه)- ماههایی است که مسلمانها بایستی با توجّه بیشتر به خدای متعال و تعبّد بیشتر، خودشان را آمادهی ورود در میدانهای حسّاس و مهمّ زندگی کنند. آنچه امروز برای ملّت ایران -این ملّت بزرگ و سرافراز- مطرح است، همین است که در راه پرافتخاری که در پیش گرفته است با قدرت، با سرعت، با عزّت، با سربلندی پیش برود و حرکت کند.
(*)سورهی توبه، بخشی از آیهی ۳۶؛ «... از این [دوازده ماه]، چهار ماه، [ماهِ] حرام است...»1395/05/11
لینک ثابت