مسئله هستهای ایران / متخصصان هستهای/راکتور هستهای / انرژی هستهای/فناوری هستهای/انرژی اتمی/تکنولوژی هستهای/دانش هستهای/صنعت هستهای
ملت ما، هم در زمینه‌های علمی، هم در زمینه‌های سیاسی، امروز در جهان یك ملتِ دارای نشان و شناخته شده است؛ یك چهره است در میان ملتها. در زمینه‌های علمی، ما به نسبت این زمان پیشرفته هستیم. البته عقب‌ماندگی‌های دویست ساله را در ظرف بیست سال و سی سال نمی‌شود جبران كرد؛ اما در این بیست و چند سال، ما با سرعت بسیار بیشتری نسبت به همین مدت زمانی جلو رفته‌ایم. امروز شما نگاه كنید؛ جوانان ما در زمینه‌ی انرژی هستهای، در زمینه‌ی سلولهای بنیادی، در زمینه‌ی ضایعات نخاعی و در ده‌ها زمینه‌ی دیگر - كه اگر ملت ما از آنها بروشنی آگاه بشوند، شادمان خواهند شد - پیشرفت داشته‌اند. برجستگان علمی كشور ما امروز توانسته‌اند در دنیا بدرخشند و تحسین جهانیان را جلب كنند.1386/01/01
لینک ثابت
تهدید می‌كنند كه تحریم می‌كنیم. تحریم نمی‌تواند به ما ضربه‌ای بزند. مگر تا حالا تحریم نكرده‌اند؟ ما در حال تحریم به انرژی هستهای رسیده‌ایم؛ ما در حال تحریم به پیشرفتهای علمی رسیده‌ایم؛ ما در حال تحریم به این سازندگی‌های وسیع در كشور رسیده‌ایم. تحریم در شرائطی حتّی ممكن است به نفع ما تمام شود؛ از این جهت كه همت ما را برای تلاش و فعالیت بیشتر كند.1386/01/01
لینک ثابت
در مورد مقابله‌ی با پیشرفت علمی هم یك نمونه‌ی مهمش همین مسئله‌ی انرژی هستهای است. در گفته‌ها، در گفتگوهای سیاسی و غیره می‌گویند دولتهای غربی با دارا بودن قدرت هستهای در ایران موافق نیستند؛ خب نباشند. مگر ما برای به دست آوردن قدرت هستهای از كسی اجازه خواستیم؟ مگر ملت ایران با اجازه‌ی دیگران وارد این میدان شده است كه بگویند ما موافق نیستیم؟ خب موافق نباشید. ملت ایران موافق است و مایل است این انرژی را داشته باشد. من سال گذشته هم در اجتماع روز اول فروردین در اینجا گفتم كه انرژی هستهای برای كشور ما یك ضرورت است، یك نیاز بلندمدت است. امروز اگر مسئولین كشور در به دست آوردن انرژی هستهای كوتاهی كنند، نسلهای بعد آنها را مؤاخذه خواهند كرد. ملت ایران و كشور ایران به انرژی هستهای و این توانایی برای زندگی - نه برای سلاح - احتیاج دارد. عده‌ای می‌نشینند همان حرف دشمن را تكرار می‌كنند كه: آقا! چه لزومی دارد؟ چه لزومی دارد؟ آینده‌ی كشور را به خطر انداختن، نیاز فرداهای كشور را بكلی ندیده گرفتن، این اشكالی ندارد؟ آیا مسئولین كشور حق دارند به نسلهای آینده خیانت كنند؟ امروز نفت را برداریم مصرف كنیم؛ یك روزی این نفت تمام خواهد شد. آن روز ملت ایران برای برق خود، برای كارخانه‌ی خود، برای گرمای خود، برای روشنایی خود، برای حركت زندگی خود، دست نیاز دراز كند به سوی كشورهای دیگر تا به او انرژی بدهند؟ این برای مسئولینِ امروز كشور جایز است؟ عده‌ای حرف دشمن را تكرار می‌كنند. همانهایی كه ملی شدن نفت را كه به وسیله‌ی دكتر مصدق و مرحوم آیةاللَّه كاشانی انجام گرفت، امروز تمجید می‌كنند - كه آن كار، نسبت به این كار كوچك بود؛ این از او بزرگتر است - همانها امروز نسبت به انرژی هستهای همان حرفی را می‌زنند كه مخالفین مصدق و كاشانی آن روز می‌گفتند. اینها قابل قبول نیست. ما در این راه پیش رفتیم، با ابتكار خودمان پیش رفتیم. مسئولین كشور ما هیچ بی‌قانونی هم نكردند. همه‌ی فعالیتهای ما در مقابل چشم آژانس هستهای است، ایرادی هم ندارد؛ ما حرفی نداریم كه زیر نظر آنها باشد. جنجال كردن و فشار وارد آوردن روی ملت ایران برای این مسئله، استفاده‌ی ابزاری كردن از شورای امنیت سازمان ملل، برای قدرتهای مقابل ملت ایران زیان به بار خواهد آورد. این را من بگویم؛ اگر قرار باشد بخواهند از شورای امنیت استفاده‌ی ابزاری كنند، و بخواهند این حق مسلّم را از این راه ندیده بگیرند، ما تا امروز آنچه را كه انجام دادیم، برطبق قوانین بین‌المللی انجام دادیم؛ اگر آنها بخواهند بی‌قانونی كنند، ما هم می‌توانیم بی‌قانونی كنیم و خواهیم كرد. اگر بخواهند با تهدید و اعمال زور و خشونت رفتار كنند، بدون تردید بدانند ملت ایران و مسئولین ایران در مقابل دشمنانی كه به آنها تعرض كنند، از همه‌ی ظرفیت خود برای ضربه زدن استفاده خواهند كرد.1386/01/01
لینک ثابت
