یك نكتهی دیگری كه به شما عرض میكنم، این است كه (همین نكتهای كه اشاره شد) علم با دین و اخلاق هست كه برای بشریت مفید خواهد بود. این را به طور قاطع بدانید، علم هر چه هم پیشرفت كند، اگر از اخلاق و دین فاصله بگیرد، به حال بشریت مفید نخواهد بود. آن كسانی كه میگویند ما دانش را برای ارتقاء بشریت میخواهیم، باید به این نكته توجه كنند. حالا مثالهای واضحی كه همه شنیدید، من نمیخواهم اینها را تكرار كنم كه حالا كسانی كه مثلاً در علم شیمی پیشرفت كردهاند، به بمبهای شیمیایی و وسایل كشتار جمعی رسیدند؛ كسانی كه در علوم هستهای پیشرفت كردند، به بمب اتمی و كشتار فاجعهآمیز ملتها رسیدند؛ اینها حالا مثالهای واضحی است. شما در ملتها نگاه كنید. یك ملت پیشرفتهی از لحاظ علمی را كه در دنیا در اوج پیشرفت علمی قرار دارد، در نظر بگیرید، ببینید آیا مردم این كشور حقیقتاً به سعادت رسیدهاند؟ آیا در آن كشور عدالت وجود دارد؟ آیا در آن كشور فقر و تبعیض و بیعدالتی از بین رفته است؟ آیا آنچنان كه ادعا میكنند، مردم با آرامش و دور از خشونت و تجاوز و تعدی زندگی میكنند؟ با اینكه علم در آنجا هست، این واقعیات هم در آنجا هست! آیا بر زندگی خانوادهها، یك حس اعتماد و آرامشی حكمفرماست؟ فرزندان در آغوش پدر و مادرها با عواطفِ خوب تربیت میشوند؟ قتل و ترور و جنایت و اینها در آنجا نیست؟ میبینید درست به عكس است. امروز بیشترین ناامنی در آن كشوری است كه از لحاظ علمی، بالاترین رتبه را دارد؛ یعنی امریكا. هیچ كشوری در دنیا به ناامنی امریكا نیست؛ نه در اروپا، نه در آسیا. بیشترین ناآرامی روانی در آنجاست.1385/06/25
لینک ثابت